به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، یادداشت فتح‌الله فروغی؛عضو هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و دبیر شورای برنامه‌ریزی و اجرایی صنفی سی‌ویکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب را در ادامه می‌خوانید:

نمایشگاه کتاب متعلق به همه است
بالاخره بعد از تصمیم‌گیری اعضای سه‌نفره منتخب شورای سیاستگذاری نمایشگاه سی‌ویکم برای انتخاب و معرفی معاون اجرایی نمایشگاه، مدیران کمیته‌های صنفی نیز مشخص شدند. هرچند درباره این شیوه از انتخاب می‌توان مباحثی را مطرح کرد و آن را مورد نقد و بررسی قرار داد؛ اما می‌توان گفت یکی از نتایجی که از این روند حاصل می‌شود این است که چاره کار برای برون رفت از چالش‌های فراروی حرکت دسته‌جمعی صنفی در حوزه نشر، تأسیس یک «کنسرسیوم» متشکل از همه عناصر ذی‌نفع خواهد بود. تشکلی فراگیر صنفی که از طریق برخورداری و داشتن سهم، تمامی احاد صنف در آن حضور خواهند داشت و در جهت حفظ و تقویت آن خواهند کوشید.

امید آن که اتحادیه ناشران و کتاب‌فروشان تهران بتوانند در بسترسازی این حرکت ثمربخش پیشگام باشد. اما برای اجرای بهینه نمایشگاه سی‌و‌یکم به دور از این که شورای هفت‌نفره برنامه‌ریزی و اجرایی آن و نیز مدیران کمیته‌ها از کدام طرف انتخاب شده باشند؛ لازم است منتخبان به همراه دیگر اعضای صنف با هم در جهت تحقق اهداف مشترک بکوشند و در جشن موفقیت در اجرای مطلوب نمایشگاه خود را شریک و سهیم بدانند.

نمایشگاه سی‌ویکم دیر یا زود به فرجام خود خواهد رسید، ولی درسی که باید از آن آموخت برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت برای نمایشگاه سی‌و دوم و داشتن یک برنامه بلندمدت برای نمایشگاه‌های بعدی و به‌طورکلی یک نگاه جامع‌نگر برای حضور کتاب ایران در نمایشگاه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی است که در اینباره خواست و اراده عملی نهادهای دولتی چاره‌ساز است.

تجربه‌های موفق جهانی نشان داده است که حضور نهادهای مدنی در پیشرفت امور کشور را نمی‌‌توان کم‌اهمیت تلقی کرد این نگاه صحیح و سپردن امور به مردم را دولت تدبیر و امید در اولین دوره خود اعلام نمود و اقداماتی در حوزه فرهنگ انجام شد که از جمله آن در حوزه کتاب معاون فرهنگی وقت ـ که امروزه سکان‌دار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است اعلام داشت وزارت ارشاد آماده است با نهادهای مدنی و تشکل‌ها در حوزه‌های مربوط همکاری بیشتری را داشته باشد.

اگرچه در آن هنگام ظرفیت لازم، به دلیل دوری چند ساله از امور، در صنف دیده نمی‌شد و شاید اعلام پذیرش مسئولیت یک مرتبه به صلاح نبود، اما به واقع می‌توان گفت که از طرف دیگر هم زیرساخت‌های مربوط برای این برون سپاری فراهم نشده بود و جنبه‌های اجرایی آن باید مورد مداقه قرار می‌گرفت.

اکنون بعد از دریافت تجربه دو سه ساله مشارکت صنف در برگزاری نمایشگاه کتاب تهران، لازم می‌نماید هر دو سوی این فرایند فرهنگی به درستی دیده شود و طرفین اندیشه ایجاد ظرفیت بیشتر را به جنبه‌های عملی آن نزدیک‌تر نمایند. در حال حاضر مسئولیت معاون اجرایی و مدیران هفت‌کمیته از کمیته‌های نمایشگاهی به‌عهده صنف قرار داده شده است. ولی واگذاری اجرای کامل نمایشگاه به میزان اعتماد وزارت ارشاد به صنف وابسته است. اگر زمینه این اعتماد وجود دارد، هنگام آن رسیده است که بستر حضور نمایندگان صنف در دیگر کمیته‌ها فراهم شود تا به یاری خداوند در دوره همین دولت واگذاری و برون‌سپاری به جنبه‌های پایانی آن نزدیک شود و نهاد دولتی در راستای سیاست‌گذاری کلان نمایشگاه ایفای نقش نماید.