محمد کشاورز، نویسنده و منتقد ادبی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره وضعیت نمایشگاه کتاب تهران عنوان کرد: چیزی که در وهله اول نظرم را به خود جلب کرد تعداد بسیار زیاد نشرهای گمنامی است که تنها عنوان نشر دارند و کمتر دیده‌ام مراجعه کننده‌ای داشته باشند. کتاب‌هایی هم که به معرض دید گذاشته‌اند تنها فضا را اشغال کرده است. 60 تا 70 درصد از نشرهایی که در این جا مستقر هستند، در این گروه جای می‌گیرند و  شامل همین نشرهای گمنام‌اند. فقط در نمایشگاه است که اسامی این نشرها را می‌بینیم و در جای دیگری مانند کتابفروشی‌ها اسم آن‌ها را نشنیده‌ایم و در مطبوعات و رسانه‌ها نیز خبری از آن‌ها نیست. 20 تا 30 درصد بقیه هم نشرهای بزرگ و معروفی هستند که بازده نمایشگاه بیشتر معطوف به این نشرهاست.
 
نویسنده «روباه شنی» درباره فروش کتاب در نمایشگاه کتاب تهران اینگونه توضیح داد: فروش کتاب به نفع ناشران است و یکجابودن تمام نشرها نیز باعث می‌شود به‌عنوان مثال من شیرازی کتاب‌هایی را که کمتر به آن‌ها دسترسی دارم بتوانم همین‌جا پیدا کنم و این هم کمکی به نشر است هم به من. و البته تخفیفات را هم باید در نظر گرفت. من باید بگویم با وجود انتقاداتی که به نحوه برگزاری و فروش کتاب در نمایشگاه وارد است من با فروش کتاب در نمایشگاه موافقم چون کتابخوانی کشور ما در سطحی نیست که عده‌ای بیایند در نمایشگاه و کتاب ببینند و با شنیدن چیزهایی درباره کتاب تصمیم بگیرند که بعدها در طی سال از کتابفروشی‌ها بخرند. وضعیت نشر ما از لحاظ اقتصادی چندان قوی نیست پس مجبور است که بخشی از هزینه‌های خود را با فروش نمایشگاهی تامین کند و به این دلیل است که با فروش کتاب در نمایشگاه موافقم.
 
این نویسنده درباره نشست‌ها و رخدادهایی که در نمایشگاه کتاب به رسم هرساله برگزار می‌شود تصریح کرد: من هنوز فرصت نکردم در نشست شرکت کنم اما اگر در این نشست‌ها نویسنده با مخاطب بتواند دیداری داشته باشد و بحث‌های جدی درباره ادبیات بشود می‌تواند موثر واقع شود.
 
نویسنده روباه شنی درباره حضور ناشران خارجی توضیح داد: بخش ناشران خارجی تا آنجایی که من می‌دانم خیلی خلوت است و مانند بخش فارسی مراجعه‌کننده ندارد. حالا شاید این غرفه‌ها کتاب‌های زبان اصلی مورد نیاز را کمتر دارند یا شاید کتاب‌هایی که در این غرفه‌ها عرضه می‌شود به روز نیستند و نمی‌توانند نیاز مخاطب را تامین کنند و شاید هم مخاطبانی که کتاب به زبان اصلی می‌خوانند رقم قابل‌توجهی نیستند اما به‌هرحال بودن این غرفه برای همان اندک مراجعه‌کنندگان هم غنیمت است و ضرورت دارد.
 
نویسنده «بلبل حلبی» درباره تفاوت‌ها و کمبودهایی که در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران نسبت به بقیه کشورها به چشم می‌خورد عنوان کرد: با توجه به نمایشگاه‌هایی که تاکنون در آن شرکت کرده‌ام کمبود خاصی در نمایشگاه تهران نمی‌بینم اما چون در کشورهای دیگر اقتصاد نشر قوی‌تر است ناشران بیشتر به معرفی کتاب می‌پردازند تا فروش. در آن نمایشگاه‌ها تعدادی جلسات برای معرفی کتاب‌های هر نشر برگزار می‌شود مثلا یک ناشر 10 عنوان کتاب را در سالنی معرفی می‌کند و شرکت‌کنندگان کتاب‌های مورد علاقه خود را فهرست می‌کنند و در آن جلسات از نویسنده و مترجم هم دعوت به عمل می‌آید، این جلسات معرفی باعث می‌شود تا کسانی که به نمایشگاه کتاب می‌آیند با شناخت کاملی از کتاب‌ها روبه‌رو شوند تا وقتی به بازار کتاب در کتابفروشی‌ها باز می‌گردند بتوانند راحت‌تر انتخاب کنند.
 
برگزیده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران درباره برگزاری نمایشگاه کتاب در مصلا به جای شهر آفتاب گفت: در دو سالی که نمایشگاه در شهر آفتاب برگزار شد در آن شرکت نکردم با خودم فکر می‌کردم راه دوری است و احساس می‌کردم جایی خارج از تهران است و حسی بازدارنده مانع از شرکت من در نمایشگاه می‌شد اما امسال که به مصلا برگشت در آن شرکت کردم.