کتاب «خاستگاه هرمنوتیک خود» متشکل از دو سخنرانی فوکو است که در سال ۱۹۸۰ ایراد شدند. فوکو در این سخنرانیها با بررسی نقش دو تکنیک «اعتراف» و «آزمون خود» ـ ابتدا در مکاتب فلسفی باستان و سپس در مسیحیت ـ میکوشد طرحی از تبارشناسی سوژه مدرن ارائه دهد. او بحث خود را با آوردن مثالی در باب مسئله ارتباط سوژه و حقیقت در دوران مدرن آغاز میکند، یعنی توصیف رویکرد درمانی روانپزشکی فرانسوی به نام فرانسوا لوره.
لوره با استفاده از دوش آب سرد، بیمارانش را وادار میکرد تا به دیوانگیشان اعتراف کنند. به عبارت دیگر، در این رویکرد بیمار با گفتن حقیقتی درباره خود ـ با تصریح به اینکه دیوانه است ـ میتوانست فرایند مداوا شدن را آغاز کند. فوکو با اشاره به مورد دکتر لوره، بر مفهومی بسیار مهم تأکید میکند: اعتراف، یا گفتن حقیقت درباره خود با صدای بلند، که در جوامع غربی شرطی برای رسیدن به رستگاری تلقی شده است.
همه علاقهمندان برای حضور در این نشست میتوانند در روز و ساعت اعلام شده به نشانی تهران خیابان فاطمی، خیابان رهی معیری، نبش خیابان فکوری پلاک ۲۰ مراجعه کنند.
نظر شما