به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی، دهمین جلسه گپ و گفت شهر و داستان که چهارشنبه‌های هر دو هفته یک بار با موضوع خوانش قصه‌های شهری و معرفی کتاب برپا می‌شود، این هفته با محوریت مجموعه داستان «اسب‌هایی که در صحرا می‌دوند» به قلم نویسنده مشهدی، شهرام نائینی، روز گذشته در محل فرهنگسرای ترافیک مشهد برگزار شد.
در این نشست که با حضور سعید تشکری دبیر علمی نشست و شهرام نائینی، نویسنده اثر یادشده برگزار شد، حاضران در خصوص این کتاب نکات و نظرات خود را بیان کردند و مسائلی همچون قصه‌های شهری، هنر مدرن، نقد کارگاه‌های نویسندگی و تولید نویسندگان معمولی، اصول نگارش داستان کوتاه مطرح شد و نویسندگان تجارب خود را در این زمینه با یکدیگر به اشتراک گذاشتند.
سعید تشکری دبیر علمی نشست در این جلسه ضمن بیان اینکه در حوزه داستان شهری بعد از سال‌ها تجربه هنوز به یک ظرفیت استاندارد کارگاهی و محفلی نرسیده‌ایم، گفت: این سوال مطرح است که آیا ما می‌توانیم به شیوه‌های آموزشی داستانی اعتماد کنیم؟ چراکه در جلسات و کارگاه‌های داستان نویسی، نویسنده تمایل به جلب رضایت منتقد دارد و نگاه نخبگانی در داستان نگاه مخاطب مردمی نیست و الزاما آینده‌ای ندارد.
وی سال‌های دهه‌های 50 تا 70 را دوران طلایی پیوند مردم با ادبیات خواند و افزود: طی این سال‌ها با وجود فقدان جشنواره‌های داستانی، کتاب‌ها به خوبی به فروش می‌رسید؛ دلیل آن این بود کههمردم وارد حوزه ادبیات شده بودند و ادبیات می‌خواندند اما اکنون مردم را از ادبیات جدا کرده‌ایم و مدام سعی در راضی کردن یکدیگر هستیم، که این باعث شده همه شبیه هم و ذهن‌محور بنویسند در حالی که ما در داستان نیاز به گپ و گفت داریم.
تشکری در ادامه گفت: داستان‌های کوتاه باید در عین سادگی و قابل فهم بودن دارای فلسفه باشند. داستان کوتاه محل ستیز تجربه است و باید این اجازه را به مخاطب بدهد که در خلال داستان تجربه کرده و به راحتی با دنیای نویسنده ارتباط برقرار کند.
بهترین استاد برای نوقلمان، مطالعه است
شهرام نائینی نویسنده کتاب «اسب‌هایی که در صحرا می‌دوند» هم در این جلسه در خصوص شروع فعالیت خود در زمینه داستان‌نویسی، گفت: با توجه به اینکه ادبیات و هنر دغدغه همیشگی من بوده از 4 سال پیش احساس کردم که باید از نوشتن در دنیای مجازی فاصله گرفته و قلم دست بگیرم و تجربیات زیستی خودم را با رویکردی فلسفی بیان کنم، در واقع این کتاب معجون و چکیده‌ای از تمام تجربیات گذشته، جهان بینی و نگاه من به مسائل و واقیعت‌های جامعه است.
وی با بیان اینکه کتاب‌های طیف زیادی از نویسنده‌ها را مطالعه می‌کنم، گفت: هنرمند، زیبایی را جذب می‌کند و از صافی خود عبور می‌دهد و نوعی از زیبایی را در اختیار من می‌گذارد. هر نویسنده و هر کتابی زیبایی خودش را دارد، اندیشه، زبان و فلسفه‌ای که پشت هر کتاب نهفته است، حس زیبایی شناسی ما را تحریک می‌کند.
نائینی فاصله گرفتن از چارچوب و زبان اصلی نوشته را لازمه خلق اثری جذاب، خلاق و در عین حال عامیانه عنوان کرد و افزود: بهترین استاد برای یک نوقلم مطالعه طیف وسیعی از کتاب‌هاست، چرا که ممکن است چارچوب‌های آموزش داده شده در کارگاه‌ها، قلم نویسنده را خشک و کند.
پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۸ - ۱۰:۵۳
نظر شما