"اکبر اکسیر" در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: طاهره صفارزاده یکی از چهره‌های مطرح زنان شاعر در دهه 50 است که با طنین «دلتا»یش طنینی در شعر امروز انداخت که تمام توجه‌ها و نظرها را به خود جلب کرد.
وی تاکید کرد: صفارزاده با زبان نرمی که داشت، بعدها به «بیعت با بیداری» رسید و «صفر پنجم» از او چهره‌ای ساخت که اکسیژن تازه‌ای به رگ‌های شعر معاصر تزریق کرد.
شاعر مجموعه "زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند"، خاطرنشان کرد: هر چند عده‌ای او را رقیب "فروغ فرخزاد" شاعر اجتماعی می‌دانستند، اما صفارزاده با پشتوانه قوی‌ای که داشت، در صدد نجات انسان از بردگی و ذلت بود و کاری به رقابت نداشت.
اکسیر با اشاره به این که شعرهای صفارزاده در دهه 50 نوعی شعر مقاومت و نوعی دفاع مقدس از شرف و کیان انسان درمانده امروز بود، گفت: هوای تازه‌ای که صفارزاده با شعرش به جامعه ادبی ما تزریق کرد، باعث شد که ما چشم‌مان را بگشاییم و جور دیگر سرودن را بیاموزیم.
وی ادامه داد: طاهره صفارزاده بدون آنکه رقیبی برای فرخزاد باشد، به راه خود در شعر فارسی ادامه داد و در نزدیکی با انقلاب توانست به شعر و شعور شیعی برسد و نوعی از شعر را پس از انقلاب ارائه دهد که برگرفته از شهادت‌های مردم با واژگان ساده و دلنشین بود.
اکسیر خاطر نشان کرد: صفارزاده از جمله شاعرانی بود که در جوار شعر، اعتقادات مذهبی خود را زیر پوست شعر امروز ما جاری ساخت، بی آنکه از شعرش، بوی کلیشه و بخش‌نامه اداره‌جاتی بیاید.
وی یادآور شد: طاهره صفارزاده با مرگ و حذف فیزیکی‌اش به هیچ وجه از شعر امروز ما خارج نخواهد شد.
این شاعر آستارایی در پایان این ضایعه غم‌انگیز را به جامعه ادبی ایران تسلیت گفت.
یکشنبه ۵ آبان ۱۳۸۷ - ۰۹:۱۰
نظر شما