پدر نقشه دکتر شدن و مطب زدن پسر را میکشید و پسر نقشه چگونه بازگشتن به جبهه و پیوستن به دوستانش را.
متن این شماره قاب روایت به شرح زیر است:
«امروز به مدرسه رفته و نتیجه کنکورش را گرفته بود. کارنامهای پر از رتبههای یک که دوستانش را به وجد آورده بود؛ اما خودش عین خیالش نبود به فکر امتحانهای مهم دیگر زندگی بود.
به خانه که آمد، کارنامه را کنار کتابهای کتابخانه گذاشت و به حیاط رفت. مادر داشت حیاط را جارو میکرد. بوی نم درختان آبخورده باغچه حالش را جا آورد. سلامی کرد و گوشهای نشست. خوشهای انگور از داخل ظرف برداشت و در دستانش چرخاند. در فکر بود که چگونه پدر را برای رفتن راضی کند. هر بار دم رفتن که میشد همین نقشهها را میکشید، اما باز بیخبر میرفت. غرق در افکارش بود که صدای مادر او را به خود آورد: «کارنامهات را گرفتی؟ چطور شد؟» جواب داد: «آره مادر گرفتم. خوب شدم، هر جا که بخواهم قبول میشوم.»
پدر و برادر کوچکترش که به خانه آمدند، از دیدن رتبههای یک درجشده در کارنامه ذوقزده شدند. پدر نقشه دکتر شدن و مطب زدن پسر را میکشید و پسر نقشه چگونه بازگشتن به جبهه و پیوستن به دوستانش را. وقت نماز مغرب، برای رفتن به مسجد آماده شد.
چندی بعد، در روزهایی که درختان سرشار از طراوت و نم باران بودند، دانشجوی نخبه پزشکی، شهید احمدرضا احدی، زیر سایه پرچمی که باد آن را به اهتزاز درآورده بود، در آرامگاه عاشورای ملایر آرام گرفت.
لینک مرتبط:
http://takrim.bmn.ir/fa/3828
نظر شما