به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی، زنده‌یاد سیروس سهامی جغرافیدان، نویسنده و استاد دانشگاه در تاریخ ۱۳۱۴ در بندر انزلی استان گیلان واقع در شمال ایران متولد شد و تحصیلات ابتدایی را در نوشهر، رشت و انزلی به پایان برد و دوران متوسطه را در دبیرستان فردوسی انزلی گذراند.
وی در سال ۱۳۳۳ سال پایانی دوره متوسطه را شاگرد دبیرستان نوربخش رشت بود. دوره متوسطه را با شاگرد اولی در رشته ادبی استان گیلان که، در آن هنگام مشتمل بر شهرستان‌های زنجان و اراک نیز بود سپری کرد و سپس دانشجوی رشته تاریخ و جغرافیا در دانشسرای‌عالی تهران شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در سال ۱۳۳۶، با رتبه شاگرد اولی به پایان برد.
سهامی ، یک سال در دبیرستان‌های لنگرود و دو سال در دبیرستان‌های انزلی معلم بود و به تدریس تاریخ و جغرافیا و ادبیات فارسی اشتغال داشت تا سرانجام زمان اعزام شاگردان اول دانشگاه‌ها به خارج فرا رسید و در سال ۱۳۳۹، او برای ادامه تحصیل به کشور فرانسه بورسیه شد. وی دکترای خود را در رشته جغرافیا با درجه «بسیار خوب» از دانشگاه کِلرمون فِران اخذ کرد و سپس به وطن بازگشت و خدمات فرهنگی خود را در انزلی دنبال کرد.
سیروس سهامی در مهرماه ۱۳۴۵ به استادیاری دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد نائل شد، اما در ۱۳۵۰ در جریان جشن‌های پنجاهمین سال سلطنت پهلوی، به سبب تعلقات فکری خود یک سال از خدمات دانشگاهی معلق بود. در اسفندماه ۱۳۵۷ بلافاصله پس از انقلاب به ریاست دانشگاه فردوسی مشهد برگزیده شد، اما در ۱۳۵۸ از این مقام استعفا کرد.
مرحوم سیروس سهامی بسیاری از آثار جغرافیایی را به زبان فارسی ترجمه کرده و از مترجمان پرکار ایران است. اهم آثار ترجمه شده توسط او «جغرافیای كم رشدی» اثر ایو لاكوست، «بررسی پیرامون جغرافیای انسانی شمال ایران» نوشته گزاویه دوپلانول، «سرزمین گیلان» اثر الكساندر خود زكو، «مطالعاتی درباره جغرافیای شمال ایران» گزاویه د‌پلانول، «اقتصاد روستایی و زندگی دهقانی در گیلان» (به زبان فرانسوی)، «اقتصاد چین» به قلم ژان ولسان، «زندگی و آثار داستایوفسكی» اثر لونید گروسمان، «سرود آدمک» نوشته پیتر وایس (با ابوالقاسم پرتوی) برخی از آثار و ترجمه‌های اوست.
سیروس سهامی سرانجام روز گذشته (سه‌شنبه 8 بهمن‌ماه) در سن 85 سالگی دار فانی را وداع گفت.
وی در سال ۱۳۳۳ سال پایانی دوره متوسطه را شاگرد دبیرستان نوربخش رشت بود. دوره متوسطه را با شاگرد اولی در رشته ادبی استان گیلان که، در آن هنگام مشتمل بر شهرستان‌های زنجان و اراک نیز بود سپری کرد و سپس دانشجوی رشته تاریخ و جغرافیا در دانشسرای‌عالی تهران شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در سال ۱۳۳۶، با رتبه شاگرد اولی به پایان برد.
سهامی ، یک سال در دبیرستان‌های لنگرود و دو سال در دبیرستان‌های انزلی معلم بود و به تدریس تاریخ و جغرافیا و ادبیات فارسی اشتغال داشت تا سرانجام زمان اعزام شاگردان اول دانشگاه‌ها به خارج فرا رسید و در سال ۱۳۳۹، او برای ادامه تحصیل به کشور فرانسه بورسیه شد. وی دکترای خود را در رشته جغرافیا با درجه «بسیار خوب» از دانشگاه کِلرمون فِران اخذ کرد و سپس به وطن بازگشت و خدمات فرهنگی خود را در انزلی دنبال کرد.
سیروس سهامی در مهرماه ۱۳۴۵ به استادیاری دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد نائل شد، اما در ۱۳۵۰ در جریان جشن‌های پنجاهمین سال سلطنت پهلوی، به سبب تعلقات فکری خود یک سال از خدمات دانشگاهی معلق بود. در اسفندماه ۱۳۵۷ بلافاصله پس از انقلاب به ریاست دانشگاه فردوسی مشهد برگزیده شد، اما در ۱۳۵۸ از این مقام استعفا کرد.
مرحوم سیروس سهامی بسیاری از آثار جغرافیایی را به زبان فارسی ترجمه کرده و از مترجمان پرکار ایران است. اهم آثار ترجمه شده توسط او «جغرافیای كم رشدی» اثر ایو لاكوست، «بررسی پیرامون جغرافیای انسانی شمال ایران» نوشته گزاویه دوپلانول، «سرزمین گیلان» اثر الكساندر خود زكو، «مطالعاتی درباره جغرافیای شمال ایران» گزاویه د‌پلانول، «اقتصاد روستایی و زندگی دهقانی در گیلان» (به زبان فرانسوی)، «اقتصاد چین» به قلم ژان ولسان، «زندگی و آثار داستایوفسكی» اثر لونید گروسمان، «سرود آدمک» نوشته پیتر وایس (با ابوالقاسم پرتوی) برخی از آثار و ترجمه‌های اوست.
سیروس سهامی سرانجام روز گذشته (سه‌شنبه 8 بهمن‌ماه) در سن 85 سالگی دار فانی را وداع گفت.
نظر شما