به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، روزهای آخر آبان 96 خبر شهادت یک جوان در رسانه‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. کسی از شخصیت و زندگی‌اش اطلاعی وجود نداشت، ولی همین عکس‌های کمی متفاوت، او را خیلی زود در بین مردم مشهور کرد...
 
بابک نوری هریس در بوکمال به شهادت رسید؛ در خط پایان گروهک تکفیری داعش… حالا کتاب زندگی‌اش از سوی انتشارات خط مقدم منتشر شده و در کمتر از دو ماه به چاپ دهم رسیده است.
 
«کسی نمی‌توانسته از کار جوانی سر درآورد که سرش همیشه توی کار خودش بوده؛ پسری که سالیان سال، بسیجی بودنش را، آن هم بسیجی فعال بودنش را، حتی دوست و فامیل متوجه نشده بوده؛ پسری که خیلی از دوستانش، بعد از شهادتش، متوجه سوریه رفتنش شده‌اند. این پسر اهل تظاهر و سوءاستفاده نبوده. متواضع بوده و می‌گفته؛ من برای دل خودم و اعتقادِ خودم به بسیج رفته‌ام و حالا هم برای وظیفه‌ای که روی شانه‌ام سنگینی می‌کند، راهیِ سوریه می‌شوم …»
 
«بیست و هفت روز و یک لبخند» روایتی است از زندگی شهید مدافع حرم، بابک نوری هریس به قلم سرکار فاطمه رهبر از زبان خانواده و دوستان و همرزمان شهید. شهید نوری هریس دانشجوی بسیجی که داوطلبانه به صفوف رزمندگان مدافع حرم در سوریه ملحق شد و در عملیات آزادسازی منطقه بوکمال در سن 25 سالگی، دعوت حق را لبیک گفت و به شهادت رسید.
 
در بخشی از این کتاب آمده است: «شماره تلفن بابک را می‌گیرد که خاموش است. بعد شماره‌ مسعود را که آن هم خاموش است. دوباره شماره‌ بابک را می‌گیرد؛ که خاموش است… و باز شماره‌ مسعود را. سرِ بوقِ دوم، پسرش جواب می‌دهد. با تحکم می‌گوید «با بابک‌ای؟ گوشی رو بده بهش…» پسر من‌ومن می‌کند؛ اما صدای محکم مادر، کارساز می‌شود.
صدای بابک می‌پیچد توی گوشی.
خاله می‌پرسد «بابک، کجا داری می‌ری؟»
بابک می‌خندد و می‌گوید «می‌رم سوریه.»
 
دهمین چاپ از کتاب «بیست و هفت روز و یک لبخند» در 208 صفحه از سوی انتشارات خط مقدم به چاپ رسیده است.