پاتریک رومو، نویسنده و مترجم متوالد الجزایر است که تاکنون برنده جوایز متعددی به خصوص برای ترجمه‌های شعری از سراسر جهان شده است. او درباره خیام و ترجمه این کتاب نوشته است «حکیم عمر خیام، شاعر ایرانی قرن دوازدهم از مشهورترین دانشمندان زمان خود بود. اشعار این شخصیت علمی و ادبی که زندگی‌اش را هاله‌ای از ابهام فرا گرفته دعوتی‌ست مدام به خوش‌باشی و لذت بردن از لحظه حال؛ سال‌ها پیش‌تر از آن‌که اشعار خوش‌باشی پیر رونسارد و یا اشعار یادآور نیستی و مرگ بودلر را بخوانیم و این ترجمه جدید دعوتی‌است برای کشف جدید رباعیات خیام.»
در میان شاعران پارسی‌سرای خیام بیش از همه مورد توجه جهانیان قرار گرفته و رباعیات او بارها به زبان‌های متعددی ترجمه شده است. در زبان فرانسه نخستین بار ژان باپتیست نیکولا به ترجمه 464 رباعی از خیام همت گماشت که در سال 1867 منتشر شد. در سال‌های بعد مترجمانی چون شارل گرولو (1902)، روبر دلیش (1910 )، جمس هانری هالار (1912 )،اودت سلنیس (1916 )، ژ. م کارپانتیه (1921 ) و فرانتشس توسن (1924) ایو ـ ژرار لودانتک (1954 )، پییر پاسکال (1958 )، امیل دزیرون ( 1959 ) و ژیلبر لازار، ایران‌شناس فقید فرانسوی هر کدام ترجمه‌های خود را از اشعار خیام منتشر کردند که اغلب آن‌ها از ترجمه فیتر جرالد بهره گرفته بودند.
در میان مترجمان فارسی‌زبان محمد قزوینی در سال 1992 ترجمه 144 رباعی از خیام را ارائه کرد و نیز ابوالقاسم اعتصام‌زاده، محمدمهدی فولادوند و مصطفی فرزانه نیز ترجمه فرانسوی رباعیات خیام را به فرانسه برگرداندند.
نظر شما