به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، وقتی دو کلمه خیمه‌شب‌بازی و کتاب کنار هم می‌آیند یاد کتاب «خیمه‌شب‌بازی» نوشته صادق چوبک می‌افتیم که اولین مجموعه از داستان‌های کوتاه اوست و توصیفاتی دقیق و خیال‌انگیز را به طور ملموس شامل می‌شود: «چطوره که وقتی که مرغو می‌کشن و دل و روده‌هاشو دور می‌ریزن، مرغای زنده سر اون روده‌های گرم با هم دعواشون می‌شه تا آخر سر یک کدومشون اونو تک می‌زنه و می‌بره یه‌جای راحتی می‌خوره؛ اما این آدما از مرده خودشون می‌ترسن». به تازگی اما اتفاق زیبایی افتاده که باز هم کتاب و خیمه‌شب‌‌بازی را پیوند زده و آن برگزاری برنامه‌های زیبای خیمه‌شب‌بازی در کتابخانه روستای رمین در چابهار است.

سیاوش ستاری، استاد خیمه‌شب‌بازی، تماشاخانه سیارش را به کتابخانه عبدالحکیم بهار، موسس کتابخانه روستایی حکیم بهار و نامزد جایزه ادبی سوئد برده تا با همکاری یکدیگر تلفیقی زیبا را از کتاب و هنر خیمه‌شب‌بازی به نمایش بگذارند.

سیاوش ستاری، دانش‌آموخته هنرهای نمایشی از دانشگاه هنرهای زیباست که 30 سال هنر خیمه‌شب‌بازی را در کارنامه خود دارد و سال 97 با همکاری ستاره اسکندری از هنرمندان سینما و تئاتر، خانه‌موزه خیمه‌شب‌بازی را برای حفظ و ترویج این هنر تاسیس کرده است.

وی درباره برنامه‌های هنری و ترویجی خود در روستاهای سیستان و بلوچستان توضیح می‌دهد: به دنبال راه‌اندازی خانه‌موزه خیمه‌شب‌بازی با حمایت سازمان منطقه آزاد چابهار، حدود 500 تئاتر خیمه‌شب‌بازی سیار را در مدارس چابهار و روستاهای جنوب بلوچستان اجرا کردیم. هدف از این برنامه‌ها، مواجهه مستقیم مخاطبان با خیمه‌شب‌بازی بود که به این توفیق دست یافتیم. هدف‌گذاری ما بومی‌سازی و آموزش خیمه‌شب‌بازی است که در این راستا دوره‌های 12‌روزه را در دو مرکز یکی در شهر چابهار و دیگری در کتابخانه عبدالحکیم بهار در روستای رمین برگزار کرده‌ایم.
 
ستاری درباره تجربه موفق خیمه‌شب‌بازی در کتابخانه روستای رمین می‌گوید: روستای رمین به دلیل داشتن کتابخانه عبدالحکیم بهار به عنوان نخستین تجربه موفق راه‌اندازی کتابخانه مردم‌نهاد روستایی، معروفیت جهانی یافته است. فضای کتابخانه بسیار جذاب است و بهار توانسته فرصت خوبی را برای مطالعه و افزایش اعتماد‌به‌نفس در دخترکان روستایی ایجاد کند. این کتابخانه با توجه به ظرفیت‌های بالایش مرکز اصلی اجرای طرح شد و حتی توانستیم به کشف استعدادهای خوبی در هنر خیمه‌شب‌بازی در میان کودکان این روستا بپردازیم.

وی ادامه داد: هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم که پس از اجرای روز اول، روز دوم کودکان روستا معنی واژه خیمه‌شب‌بازی را از «فرهنگنامه» موجود در کتابخانه پیدا کردند و با شوق نشان دادند. این امر گویای آن است که طرح کتابخوانی بهار به نتیجه رسیده و کودکان آن روستا، کتاب را منبعی قابل‌اطمینان‌تر از فضاهای مجازی دانسته‌اند.

این مدرس خیمه‌شب‌بازی با اشاره به هنر بومی‌ گفت: به دنبال بومی‌سازی نمایش عروسکی با استفاده از افسانه‌ها، مثل‌ها، فرهنگ، موسیقی و البسه سیستان و بلوچستان هستم. همچنین اجرای داستان عاشقانه بلوچی «سسی و نپو» با روایت کودکانه و نمایش خیمه‌شب‌بازی را با کمک کودکان روستای رمین در برنامه دارم.

ستاری تاکید می‌کند: اجرای موفق این طرح در روستای رمین، نشان‌دهنده ارتباط و پیوند نزدیک میان ادبیات و هنر نمایش است.

ظرفیت بالای روستاهای کشور برای حفظ ادبیات و هنر ملی
در ادامه این گزارش به سراغ عبدالحکیم بهار، موسس کتابخانه روستای رمین رفتیم؛ فردی که توانسته با گسترش فعالیت‌های فرهنگی، شبکه کتابخوانی را در روستاهای سیستان‌وبلوچستان و استان‌های همجوار ایجاد کند و نامزد جایزه ادبی آسترید لیندگرین شود.

بهار با تاکید بر اینکه کودکان از طریق هنرهای نمایشی و تصویری به همذات‌پنداری و ارتباط موثرتر با محیط اطراف می‌رسند، گفت: خیمه‌شب‌بازی و عروسک‌گردانی از هنرهای زیبایی است که به همذات‌پنداری، کسب لذت از محیط اطراف و ارتباط موثر با دیگران کمک می‌کند. عروسک‌گردانی و خیمه‌شب‌بازی می‌تواند با رنگ و لعاب قصه‌ و نمایش، مثل‌ها، آیین‌ها و فرهنگ اقوام مختلف را با زبانی ساده و کودک‌پسند منتقل کند تا ماندگار و جاوید شوند.
 
وی با بیان اینکه شخصیت‌های نمایش عروسکی از جمله کاراکتر مبارک ابزارهای مفیدی برای کمک به حفظ گنجینه‌های فرهنگی ما هستند، می‌افزاید: جای کار در این حوزه زیاد است و هیچ‌وقت دیر نیست. قصه‌های زیبای بسیاری در ذهن روستاییان وجود دارند که می‌توانند در قالب روایت و نمایش عرضه شوند و مورد استقبال قرار گیرند.

بهار با ابراز خرسندی از اجرای طرح‌های مختلف از جمله معرفی روستاهای دوستدار کتاب و راه‌اندازی مراکز فرهنگی کوچک روستایی می‌گوید: خوشبختانه کتابخانه حکیم بهار از نظر غنا و منابع با داشتن 7000 جلد کتاب کودک و نوجوان یکی از بهترین کتابخانه‌های چابهار به حساب می‌آید. اگر درباره شروع کار بخواهم صحبت کنم باید بگویم که سال 84 کتابخانه کوچکی را در یک خانه راه‌اندازی کردم که به تدریج ارتقا پیدا کرد و اکنون توانسته به شهرت و محبوبیت خاصی برسد. امروز به همت نهادهای فرهنگی و خیران، شبکه کتابخوانی در روستاهای کشور فعال شده و جرقه‌ای که از راه‌اندازی کتابخانه کانکسی روستای رمین زده شد، نامزد جایزه ادبی سوئد شده است.

وی در پایان گفت: کتابخوانی باری باارزش است که باید به سلامت به منزل برسد؛ این کار نیاز به صبر و حوصله دارد و ما نتیجه خجسته تلاش‌های امروز را در راه‌اندازی باشگاه‌های کتابخوانی کوچک روستایی 15 سال دیگر خواهیم دید.