کتاب «سیر تطور دیدگاه مفسران درباره آیات مهدویت (عصر حضور معصوم تا عصر غیبت کبری)» اثر مرتضی عبدی چاری به منظور پاسخ به بخشی از شبهات مطرح درباره عدم وجود مهدویت در قرآن به چاپ رسید.
با اهداف و رویکردهای مختلف میتوان به دیدگاه مفسران درباره مهدویت نگریست. بررسی سیر تطور و نگرشهای تفسیری مهدوی و نیز تعیین حجم و کیفیت ورود به این عرصه و بیان شاخصههای دورهای که مفسران اسلامی اعم از شیعه و اهل سنت به بحث مهدویت پرداختهاند، رسالت اصلی این تحقیق است و در این زمینه دیدگاهها و نگرشهای تفسیری مفسران مهدوی با رویکرد بیرونی و درجه دو دنبال خواهد شد.
اساساً این کتاب در پی پاسخ به این سؤالات است: دیدگاه معصومان(ع) و مفسران شیعه و اهل سنت در طول دو مقطع تاریخی عصر حضور معصومان(ع) و عصر غیبت صغری چگونه بوده و به چه موضوعاتی از مهدویت در این دو مقطع اشاره شده است؟ آیا در زمان حضور و غیبت ائمه(ع) این تطور جریان داشته است یا خیر؟ آیا وضعیت و فضای زمانه در نوع نگاه مفسر تأثیر داشته است؟ با انجام چنین تحقیقی میتوان به بخشی از شبهات مطرح درباره عدم وجود مهدویت در قرآن پاسخ داد.
این اثر در 3 بخش و 16 فصل تألیف شده است؛ نویسنده در بخش اول این اثر در 12 فصل به «مهدویت در کلام راسخان فی العلم» پرداخته که در این راستا، تفسیر مهدویت در کلام رسول خدا (ص) و امامان معصوم (ع) بیان شده است.
در دومین بخش از این اثر که با عنوان «نگاه مفسران به آیات مهدویت در عصر حضور معصومان(ع)» نگارش یافته، در دو فصل به مفسران و تفاسیر شیعه و اهل سنت عصر حضور ائمه(ع) پرداخته شده است که در این میان میتوان به تفسیر ابن عباس، سعید بن جبیر، غریب القرآن، المجاهد، حسن بصیری، السدی الکبیر، مقاتل بن سلیمان، القرآن صنعانی، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری(ع)، مرویات ام المؤمنین(عایشه)، عبدالله بن عمر بن خطاب، ضحاک، سفیان ثوری اشاره کرد.
«نگاه مفسران به آیات مهدویت در عصر غیبت کبری» عنوان سومین و آخرین بخش این کتاب است که به مفسران و تفاسیر شیعه و اهل سنت عصر مذکور اشاره کرده که در این بخش، تفاسیری از جمله تفسیر قمی، تفسیر عیاشی، فرات کوفی، غریب القرآن ابن قتیبه، جامع البیان فی تفسیر القرآن و تفسیر القرآن العظیم تأویلات اهل سنه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
نظر شما