غلامحسین میرزاصالح، پژوهشگر و مترجم در ۷۷ سالگی از دنیا رفت. وی پژوهشگر و مترجم و نوه میرزاصالح شیرازی (از نخستین دانشآموختگان ایرانی در اروپا و ناشر روزنامه کاغذ اخبار، نخستین روزنامه ایران)، متولد ۱۳۲۴ در تهران بود.
وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به انجام رساند، و در رشته علوم سیاسی از دانشگاه ملی لیسانس گرفت. سپس به انگلستان رفت و از دانشگاه آکسفورد دانشنامه دکتری علوم سیاسی گرفت، همچنین به اخذ درجه دکتری در رشته ادبیات از دانشگاه لوزان سوئیس نائل آمد. او پس از بازگشت به ایران استاد علوم سیاسی در دانشگاه ملی شد و از ۱۳۶۰ یکسره به کار تألیف و ترجمه پرداخت.
برخی از آثاری که دکتر میرزاصالح تألیف، تصحیح و ترجمه کرده عبارتاند از: «مذاکرات مجلس اول»، «بحران و دموکراسی در مجلس اول»، «سفرنامه میرزا صالح شیرازی»، «جنبش میرزا کوچکخان»، «خاطرات شیخ ابراهیم زنجانی»، «خاطرات ارباب کیخسرو شاهرخ»، «خاطرات سیاسی احمد آرامش»، «خاطرات سیدمحمدعلی شوشتری»، «خاطرات سیاسی قوامالسلطنه»، تصحیح «ژیل بلاس» (رنه لوساژ، ترجمه میرزا حبیب اصفهانی)، «روشنفکران و عالیجنابان خاکستری» (ویتالی شنتالینسکی)، «برخورد تمدنها» (برنارد لوئیس)؛ «سرزمین گوجههای سبز» (هرتا مولر)؛ «آنا آخماتووا» (ایلین فاینشتاین)، «نامههایی از تهران» (خاطرات سر ریدر بولارد)، «قتل در تهران» (لارنس کلی)، «باخ» (دنیس آرنولد)، «نانکینگ» (شرح جنایتهای ژاپن در چین در خلال جنگ جهانی دوم، ایریس چانگ) و «فروپاشی قاجار و برآمدن پهلوی» (اسناد وزارت خارجه انگلیس)، «کلاوزوتس»(مایکل هاوارد)، «بچههای ژیواگو» (ولادیسلاو زوبوک) و «فقط برایم نامه بنویس» (اورلاندو فیجز).
نظر شما