بيابانكي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، با اشاره به
ويژگي‌هاي شخصيتي احترامي گفت: علاوه بر آثار شاخصي كه از اين طنزنويس مطرح باقي ماند، او همچون نامش به همگان احترام مي‌گذاشت و چه خوب كه بسياري از بزرگان افتادگي را از او بياموزند.
وي با اشاره به شعر معروف «توي ده شلمرود/ حسني تك و تنها بود» احترامي افزود: تا ادبيات كودك و نوجوان در ايران زنده است، اين شعر در وجود كودكان ايران زمين باقي خواهد ماند و زماني كه اين كودكان بزرگ شوند، احترامي را بيش از اين خواهند شناخت.
به گفته بيابانكي، احترامي حتي در سخت‌ترين روزهاي كهولت سن هم «حلقه رندان» را رها نكرد و با صلابت در این جلسات شعر حضور يافت.
منوچهر احترامی، نویسنده و طنزپرداز کودکان صبح دیروز(سه‌شنبه ۲۲ بهمن) بر اثر نارسایی قلبی دیده از جهان فروبست. وي هنگام مرگ، ۶۷ سال داشت.
احترامی خالق بیش از ۵۰ اثر برای کودکان و آثاری چون «جامع الحكايات»، «بچه‌ها من هم بازی»، «حسن‌کچل و سه بزغاله»، «حسنی نگو یه دسته گل»، «سلیمان بابا سلیمان»، «طنز در ادبیات تعزیه» و «آی قصه قصه قصه، نون و پنیر و پسه» است.
چهارشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۸۷ - ۱۳:۲۴
نظر شما