کتاب «قرمز آلیزارین» نوشته نازی اسدی مشتمل بر هشت داستان کوتاه است که در آنها زنان، نقش پررنگ و فعالی دارند.
داستانهای این مجموعه، روزمرگی و سرنوشت زنان و دختران معاصر و معمول جامعه را روایت میکند که به جبر محدودیتها تن ندادهاند و کوشیدهاند از چهارچوبهای فرضی و قالبهایی که سنت و خانواده و عرف و جامعه بر تن آنها کردهاند، بیرون بزنند. فضای درونی داستانها اغلب در شمال ایران اتفاق میافتد و با کتابها و هنرها و نقاشی پیوند خورده است.
داستانها به هم مرتبط نیستند و فقط انگیزهها و دغدغههای درونی در هر داستان به صورتهای مختلف در بسترهای متفاوت در کنشها و واکنشهای شخصیتها تکرار میشود.
زنها در این داستانها قهرمان نشان داده نشدهاند. آنها تنها به دنبال پیدا کردن راههایی برای فراتر رفتن از مرزهای محدودکننده هستند و برای به دست آوردن رهایی و آگاهی، جایگاه کنونی خودشان در جامعه و خانواده را مورد تردید و بازنگری قرار میدهند.
در بخشی از داستان «تاریکتر از شب دریا» میخوانیم: «بابا کتاب را میبندد و خیره میماند توی صورتم. میان درختهای جنگل میدوم و صدای سیروس توی گوشهایم زنگ میزند. صدای خندهی مامان میپیچد در فضای جنگل. میان شاخ و برگهای تو در توی درهمتنیده. لابهلای شاخهها دست و پای خودم را میبینم. کسی که از یک ارتفاع خودش را پایین بیندازد، بدنش میترکد. مثل اینکه روی یک توپ پلاستیکی، سنگ بزرگی فرود بیاید. دست و پا و بقیهی اعضای بدن گیر میکند به بوتهها و شاخهها.»
نشر «حکمت کلمه» اخیرا این کتاب را در 68 صفحه و با قیمت 90 هزار تومان عرضه کرده است.
نظر شما