به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در قم، روح‌الله دهقانی فیروزآبادی در پیامی به همایش ملی نکوداشت علامه ذوالفنون، حسن حسن‌زاده آملی(ره) که پیش‌ازظهر چهارشنبه در سالن همایش‌های غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، برگزار شد، نوشت: وجود چهره‌های ارزشمند و شاخص روحانی در جامعه و حضور معنوی آنان، غنای فرهنگی و ارزش‌مداری انقلاب و نظام را ضمانت کرده و استواری، پویایی و مانایی مؤلفه‌های فرهنگی و معنوی در کشور را موجب می‌شود.

معاون علمی فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان رئیس‌جمهور و رئیس بنیاد ملی نخبگان در این پیام آورده است: نقش عالمان و مفاخر دینی جهان اسلام در تحقق جامعه دینی و اسلامی، اثرگذاری، هدایت فکری جامعه، صیانت از هویت اسلامی و زمینه‌سازی برای ایجاد تمدن اسلامی نقشی مهم و بی‌بدیل است.

وی یکی از فیلسوفان و عارفان جهان اسلام به‌شمار می‌رود که با بهره‌گیری از کسب فیض از محضر عالمانی بزرگ چون آیت‌الله قمشه‌ای، علامه شعرانی و علامه طباطبایی(ره) توانست در طول عمر پر برکت خود با مجاهدت علمی و تلاش خستگی‌ناپذیر شاگردان برجسته‌ای را تربیت کند و همچنین تألیفات و آثار فاخر فراوانی را در شاخه‌های مختلف علوم از فلسفه، ادبیات و ریاضی تا عرفان، هنر و نجوم از خود برجای بگذارد که چون چراغی تابان فراروی جویندگان بوده و هست.

افزون بر همه مراتب علمی، معرفتی و معنوی ایشان، حضور این عالم پارسا در عرصه‌های مختلف اجتماعی نقش‌آفرینی در عرصه‌های انقلاب اسلامی و همراهی با انقلاب از دیگر ویژگی‌های این عالم جلیل‌القدر است.

در بخش دیگری از این برنامه، آیت‌الله حسن رمضانی شاگرد علامه حسن‌زاده آملی(ره)، بیان کرد: ایشان از اموری که مخالف با اخلاص الهی بود اجتناب می‌کردند و در نزد کسانی شاگردی کرد که رنگ دنیا را نگرفته بودند.

وی ادامه داد: علامه حسن‌زاده می‌فرمودند: «آیت‌الله محمدتقی آملی قبل از اینکه از نجف به ایران بیایند و تحصیلات خویش را تمام کنند، به درجه اجتهاد رسیده بودند، استاد ایشان به وی اجازه اجتهاد داده بود و ایشان برای بنده تعریف می‌کردند که با خودم گفتم، این اجازه سه صورت دارد صورت اول برای خود من، صورت دوم برای مردم نوشته، صورت سوم اینکه من دست بگیرم و بگویم به من مراجعه کنید؛ بنابراین نوشته را پاره کردم.» چنین شخصی استاد علامه حسن‌زاده آملی بوده که تنها خدا را در همه امور خویش می‌دیده است.

استاد حوزه علمیه افزود: علامه حسن‌زاده آملی در فضای اساتیدی تنفس کرده بود که اهل دنیا نبودند؛ حضرت استاد حسن‌زاده دائما از خدا و حق و رسیدن به او سخن می‌گفت. آثاری که از آن مرد بزرگ به جای مانده پر از نکات علمی است که بر علم و معرفت انسان می‌افزاید.

شاگرد علامه حسن‌زاده آملی با اشاره به اینکه ایشان اهل دنیا نبود و هر گاه سخن از دنیا به میان می‌آمد، تبری می‌جست، گفت: علامه حسن‌زاده آملی انسانی بود که بندگی خدا را برای خود بهترین عنوان و بالاترین عزت انتخاب کرده بود.