ثمینی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) با بیان این مطلب افزود: درباره ورود هنرمندان سایر رشته‌ها به شعر باید توجه داشت که اگرچه شهرت آن هنرمند در محبوبیت مجموعه شعر تاثیر به‌سزایی دارد، اما تنها به این دلیل نمی‌توان به طور مثال بازیگری را از ورود به حوزه شعر منع کرد و نگران هم نباید بود؛ چون به طور حتم گذر زمان میزان اهمیت آن مجموعه را مشخص می‌کند.
ثمینی اشاره کرد: اگر اثر خلق شده دارای ارزش شعری باشد، در طول دوران ارزش خود را حفظ خواهد کرد و در غیر اینصورت در مدت کوتاهی آن اثر به فراموشی سپرده می‌شود.
وی اظهار داشت: البته باید توجه داشت تاثیر شهرت هنرمند در کسب محبوبیت برای یک کتاب یا مجموعه شعر در کشور ما، سودمندی‌هایی نیز در پی دارد.
این فیلمنامه‌نویس گفت: با توجه به پایین بودن سرانه مطالعه در کشور ما، هر کتابی که از سوی مردم پذیرفته و خوانده شود، راهی برای مطالعه کتاب بعدی باز می‌کند و شاید این امر به بالا رفتن بيشترسرانه مطالعه در کشور بینجامد.
وی تاکید کرد: حضور هنرمندان سایر عرصه‌های هنری به حوزه شعر نمی‌تواند آسیب جدی به دنبال داشته باشد و سلیقه مخاطب را پایین آورد؛ چراکه در تمام دنیا آثار خوب و بد به چاپ می رسند و این هوش مخاطب است که به تشخیص اثر خوب از بد کمک می‌کند.
ثمیني یادآور شد: البته نباید فراموش کرد که بزرگ‌ترین آسیب مطالعه نکردن، خوانده نشدن شعر و چاپ نشدن آثار مکتوب است. اما در این میان نقد زنده و پایدار در نشان دادن مسیر صحیح مهم‌ترین اصل است.
وی تاکید کرد: از سویی نمی‌توان مانع ورود هنرمندان سایر رشته‌های هنری به حوزه شعر شد و از سوی دیگر، نباید از چاپ آثار آنها واهمه‌ای داشت؛ چراکه گذر زمان به شناخته و تثبیت شدن آثار ماندگار خواهد انجامید و آثار ضعیف، فراموش می‌شوند.
استاد دانشکده هنرهای زیبا ادامه داد: فراموش نکنیم که عکس این فرایند نیز در کشور ما مصادیق تاریخی داشته است؛ یعنی ما شاعران و نویسندگانی داشته‌ایم که به بازیگری، فیلمنامه‌نویسی و غیره روی آورده‌اند و اگر کاری درخشان ارائه داده باشند، ماندگار شده‌اند. در غیر این صورت یک کار تک‌نقشی انجام داده و بعد فراموش شده‌اند.
دوشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۸۸ - ۱۲:۴۳
نظر شما