سودابه امینی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره این مجموعه شعر گفت: این کتاب شامل دو سروده بلند و کوتاه طی سال‌های 83 تا 87 است که سروده «سیب حوا» در برگیرنده بیش از 50 بند در قالبی نوین با مصراع‌های برابر، وزن معین و بدون استفاده از ردیف و قافیه است.

وی ادامه داد: سروده دوم شعری 9 بندی با عنوان «پسر اردیبهشت» است که برای فرزندم در قالب شعر سپید سروده‌ام و نوعی گفت‌و‌گوی دو نفره میان من و فرزندم به حساب می‌آید. 

امینی درباره این سروده اشاره کرد: ادامه این شعر را تقریبا تا بند 15 سروده و در وبلاگم منتشر کرده‌ام.

وی درباره فضای این اشعار توضیح داد: بيشتر فضاهاي شعري من در برگيرنده نماد‌ها و مضامين اساطيري خاورميانه با تكيه بر اساطير ايران باستان است. دلیل آن پیچیدگی و رمزگونگی موجود در این فضاست که من به آن علاقه ويژه‌اي دارم.

این شاعر خاطرنشان كرد: ممكن است مخاطب با شعر در فضاي اساطيري به علت رمز‌گونه بودن اين فضا به راحتي ارتباط برقرار نكند. اما علاقه شخصي من به ادبيات اساطيري باعث شده در اين دو دهه يك فضاي كلي داشته‌ باشم و بيشتر از اشارات داستاني در اشعارم استفاده كنم.

اميني به تفاوت مضاميني كه در اشعارش به‌كار مي‌گيرد با ساير شاعران اشاره كرد و گفت: در سال‌هاي اخير شاعران با سهولت بيشتري مضامين را در دسترس مخاطب مي‌گذارند و براي برقراري ارتباط بهتر كمتر از نماد‌هاي اساطيري استفاده مي‌كنند.

وي در ادامه افزود: نمادهايي كه این روزها بيشتر به‌كار برده مي‌شود نمادهاي دنياي شخصي شاعر است؛ اما من در اشعارم از اشارات و نماد‌هاي داستاني و قرآني استفاده مي‌كنم.

اين شاعر درباره مفاهيم به كار رفته در اشعارش اظهار داشت: بيشتر اين مفاهيم واگويه‌هاي فلسفي و دروني من و دغدغه‌هاي شخصي‌ام نسبت به آفرينش، هستي، انسان و عشق است.

وي ادامه داد: مقابله بين خوبي و بدي، خير و شر و نماد‌هايي كه در اين زمينه به ويژه در ادبيات اساطيري ما استفاده شده است، از ديگر مباحثي است كه در اشعار من مطرح مي‌شود.

اميني مطرح كرد: پيش از اين نيز در مجموعه شعر گزیده ادبیات معاصر شماره 126 انتشارات نیستان كه در سال 1380 منتشر شد اشارات و قصه‌هاي قرآني و يا فضا‌هاي اساطيري زرتشتي را به كار برده بودم.

اين مجموعه شعر در شمارگان 1500 نسخه و توسط انتشارت هنر رسانه ارديبهشت منتشر شده است.