به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در این شعر تقدیمی نزار قبانی به کودکان غزه که مهدی گودرزی آن را ترجمه کرده آمده است:
ای شاگردان غزه!
به ما از چیزهایی که می‌دانید یاد دهید،
به ما بیاموزید مرد باشیم!
ما مردانی داریم که خمیر شده‌اند
به ما یاد دهید چگونه سنگ
در دست کودکان
الماسِ گرانبها شده است؟!
ای شاگردان غزه!
به بوق‌های ما دل خوش نکنید
و آنها را گوش ندهید!
حمله کنید!
حمله کنید با تمام توانتان
و از چیزی ما نپرسید
ما اهل حساب کتابیم،
در پیکار خود متمرکز شوید و ما را ترک کنید.
ما از کمک و خدمت نظامی فراری هستیم!
طناب‌هایتان را بیاورید و ما را دار بزنید.
ما مرده‌هایی هستیم بدون قبر
یتیمانی هستیم بدون چشم،
ما درچاله‌هایمان مخفی شده‌ایم
و از شما خواستیم با اژدها بجنگید
هزار قرن، پیشِ شما کوچک شدیم
اما شما در یک ماه
اندازه قرن‌ها قد کشیدید.
ای دانش‌آموزان غزه،
به نوشته‌های ما برنگردید و ما را نخوانید
ما پدران شما هستیم پس شبیه ما نباشید!
ما بت‌های شما هستیم پس ما را نپرستید!
ما با خطوط سیاسی و ستم معامله می‌کنیم
و گورستان و زندان می‌سازیم
ما را از عقده ترس درونمان رها کنید
و افیون را از سرمان بپرانید!
هنر چسبیدن به زمین را به ما بیاموزید و مسیح را غمگین نگذارید
قهرمانی و غرور را بر ما ببارانید
وما را از زشتی‌هایمان بپیرایید.
این دوران صهیون، یک توهم است
که اگر باور داشتیم فرو می‌پاشد.
ای دیوانه‌های غزه!
هزاران درود به دیوانه‌ها اگر ما را آزاد کنند،
دوران عقل سیاسی گذشته است،
پس دیوانگی را به ما بیاموزید!
نظرات