به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، قدرتالله طاهری در نشست نقد و بررسی مجموعه شعر «گوزنی درون سینهام دستوپا میزند» سروده فرزاد کریمی با شرح مفهوم «زمان» و نقش آن در ساخت تاریخ و اسطوره گفتار خود را آغاز کرد و در بسط این گفتار، نقش زمان تاریخی و اسطورهای و چگونگی تبدیل زمان گذشته به حال از این رهگذر در این مجموعه شعر را تشریح کرد.
مهدی محبتی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زنجان نیز که نگاهی انتقادی به کتاب داشت، با بیان مقدمهای در زمینه فرم، محتوا، زمان، روایت و شاعرانگی به بحث درباره وضعیت شعرهای این مجموعه بر مبنای این بنیادها پرداخت. از دید وی شعرهای این مجموعه در پارهای موارد، به دلیل تزاحم تصاویر و انباشت اسامی اسطورهای، تاریخی، مذهبی، بومی و غیربومی، نتوانسته اتحاد لازم برای شکلگیری یک ساختار را در شعر ایجاد کند.
حمیدرضا شعیری، نیز گفتار خود را به مفهوم فاصله اختصاص داد و با تشریح این مفهوم و نقش آن در شکلگیری روابط انسان با انسان و انسان با اشیا، چگونگی استفاده شاعر از این مفهوم را در جهت ایجاد زیرساخت عاطفی شعر در مجموعه «گوزنی درون سینهام دستوپا میزند» تحلیل کرد.
شهرام اقبالزاده، فعال در حوزه جامعهشناسی ادبیات و ادبیات کودک با رویکرد جامعهشناسانه به کتاب، به نقش دانش قدرت در شکلگیری روابط اجتماعی اشاره کرد. وی گفتار خود را از نگاه باختینی به ادبیات آغاز کرد و با ذکر اندیشههایی از متفکران بزرگ معاصر از جمله فوکو و هگل و مارکس به نقش جامعه و مسائل اجتماعی در شکلگیری اندیشه هنرمندانه و بازتاب آن در این اثر اشاره کرد.
همچنین محمود جعفری دهقی، از میهمانان نشست، درباره نقش نمادین برخی حیوانها در فرهنگ باستانی ایران مطالبی بیان و پرسشی درباره چرایی انتخاب گوزن بهعنوان موتیف اصلی مجموعه مطرح کرد.
در پایان فرزاد کریمی، شاعر مجموعه، گفتاری کوتاه درباره بحثهای انجام شده داشت و درباره انبوهی از اسامی و مفاهیم که در بعضی شعرها وجود دارد و شیوه رویارویی مخاطب با آنها و نیز دلیل انتخاب «گوزن» بهعنوان درونمایه محوری آثار توضیحاتی ارائه کرد.
مجموعه شعر «گوزنی درون سینهام دستوپا میزند» در ۱۳۸ صفحه و شامل ۸۱ شعر، بهتازگی به همت نشر ثالث منتشر شده است.
نظرات