به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «انسان و قرآن؛ چهره به چهره» در دو بخش و ۹ فصل، موضوعات مختلفی را در رابطه با قرآن و انسان مورد بررسی قرار می‌دهد. «نواندیشی و وحدت متن»، «مسئله غایت علم تفسیر»، «رابطه علم تفسیر با علوم دیگر»، «عصری بودن و جاودانگی قرآن»، «قرائتی در روش تفسیرهای قرآنی معاصر»، «مکتب سنتی؛ تصور سلفی»، «المنار یا سلفی گروی اصلاح‌گرانه» و «مکتب جدید: پرسش نواندیشی» از جمله موضوعات و سرفصل‌هایی است که در کتاب به آن‌ها پرداخته شده است.
احمیده بن مامون النیفر در این کتاب به دنبال شناخت تاثیر نواندیشی و نوگرایی بر بینش عربی در پیوند و ارتباطش با متن مقدس و متن موسس است. او کتاب را در دو بخش سامان داده است. در بخش نخست، به مسئله نواندیشی در تفسیرنگاری معاصر پرداخته است و کوشیده مبانی آن را برپایه دیدگاه‌های اندیشمندان معاصر پی‌ریزی کند.
از نظر النیفر، نواندیشی مفسّر به میزان رهایی‌اش از تفسیرنگاری سنتی بستگی دارد. این نواندیشی از طریق فراگیری و درک و نقد این تفسیرنگاری و در نتیجه نگارش قرائتی متمایز از متن قرآن است. در مقدمه بخش دوم، نویسنده کوشیده است اهمیت نواندیشی را در سطح روش‌شناختی تفسیرنگاری معاصر و تامل در ویژگی‌های فکری و فرهنگی آن تبیین سازد. احمیده النیفر در این بخش، تفسیرنگاری معاصر را برپایه چند مکتب و جریان، تقسیم‌بندی کرده و تفسیرهای هر یک را در فصلی جداگانه بررسی و تحلیل می‌کند.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «مفسر جدید در رویارویی با میراث تفسیری نگاشته‌شده خود را در برابر پرسش‌های مختلف و به‌هم‌پیوسته‌ای می‌یابد که برخی شناختی، برخی روش‌شناختی و برخی نیز به مسئله اعتقاد مربوط است. بر این اساس می‌شود گفت اولین حد و مرزی که با آن می‌توان آنچه را که مفسر نواندیش را متمایز می‌سازد، ثبت کرد، این درک واقعی است از شکاف بزرگ میان میراث تفسیری، و ارزش‌ها و مفاهیم و نهادهایی که واقعیت آن را می‌سازند و بر جهان آن حاکم‌اند. پس تا زمانی که مفسر برای این پارادوکس در بنیاد اندیشه‌ای که بدان داوری می‌کند، جایی نگزیند نشاید که وی را نواندیش خواند؛ زیرا هر عمل تفسیری بی‌تردید باید مبتنی بر نظامی فکری و منظومه‌ای فرهنگی باشد».
کتاب «انسان و قرآن؛ چهره به چهره» نوشته احمیده النیفر، توسط علی علی‌محمدی ترجمه شده و انتشارات سنگلج آن را در ۲۲۹ صفحه و به قیمت ۱۵۳ هزار تومان منتشر کرده است.
نظر شما