سرویس فرهنگ مقاومت خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): عنوان «اثر انگشت» را برای این کتاب انتخاب کرده‌اند. عنوانی که به چند معنی مختلف اشاره دارد و نخستین و مهم‌ترین این معانی، همان شرکت در انتخابات و استفاده از حق انتخابی است که هرکدام از ما از آن برخورداریم. انتخاباتی که شرکت در آن معمولاً با نماد انگشت جوهری شناخته می‌شود. اما وقتی از حقی صحبت می‌کنیم، احتمالاً این سوال نیز بعد از آن به ذهن‌مان می‌رسد که این حق چگونه تحقق می‌یاید و چگونه می‌شود و می‌توانیم از آن حراست کنیم؟ اساساً این حق انتخاب، که با شرکت در انتخابات معنی درست و عینی خود پیدا می‌کند، چه الزاماتی دارد؟
پاسخ‌هایی که به این پرسش‌ها داده‌اند، متفاوت است و وابسته به نگاه پاسخ‌دهنده، به نکته یا نکاتی ارجاع دارد. اما پاسخ‌های کتاب «اثر انگشت» به این پرسش‌ها، از جنسی متفاوت است و اعتباری دوچندان دارد. در این کتاب ما پاسخ‌های شهدا به این پرسش‌ها را می‌خوانیم و استدلال آنان درباره اهمیت حضور در انتخابات و حراست از حق انتخاب را می‌شنویم. از پاسخ‌های آن‌هاست که می‌بینیم، ماجرا نه فقط انتخاب عده‌ای برای تصدی مسئولیتی، که پاسداشت دستاوردی بسیار مهم است. اینجا، حق و وظیفه درهم می‌آمیزند و هر یک، دیگری را معنی می‌کند.
به تعبیر کتاب، «تیک تاک عقربه‌های ساعت را می‌شنوید؟ دارد ثانیه به ثانیه نزدیک‌مان می‌کند. نزدیک و نزدیک‌تر به یک روز سرنوشت ساز و دریادماندنی. باید کمر بست و آماده جهاد شد. میدان، میدان جنگ نیست؛ اما هست و سنگر نزدیک من و تو؛ پشت خاکریز نیست که پای صندوق‌های رأی است. که گفته کارزار پایان یافته؟ این جبهه هنوز سرباز می‌خواهد. سربازانی که تیزی تیر انتخاب‌شان چشم استکبار را از حدقه بیرون بیاورد، تا کور شود هر آنکه بزرگی ایران و ایرانی را نتواند دید. دشمن، چشم انتظار بماند تا بار دیگر حیرت‌زده شود از حماسه‌سازی یک ملت؛ ملتی که امام او، حماسی‌ترین پیر دهر، مامش حماسه‌پرورترین مادر و حماسه‌هایش خواندنی‌ترین حماسه‌های دنیاست. روایتِ این بار، حماسه سیاسی آنانی است که رفتند تا امتداد خون‌شان اثرانگشت من و تو باشد.»
کتاب «اثر انگشت» را که کاری از انتشارات حماسه یاران است می‌توان در دسته سیره شهدا جای داد. مسأله محوری مولفان آن، بحث مشارکت سیاسی، و به‌طور خاص شرکت در انتخابات است و کوشیده‌اند سه واژه «حضور» و «شهید» و «انتخاب» را کنار یکدیگر بگذارند و یکی از مبانی جمهوری اسلامی، یعنی حق مردم در تعیین سرنوشت‌شان را، با توجه به خاطرات و سخنان شهدا تبیین کنند. از منظری دیگر، این کتاب، بر یکی از وجوه زندگی سعادتمندانه - که ویژگی ممتاز شهدای ماست - درنگ می‌کند و با نشان دادن الگوهایی از زندگی شهدا، خواننده را برای ماندن در صراط مستقیم راهنمایی می‌کند.
به تعبیری، اگر سخن‌مان را منحصر به مسأله انتخابات کنیم، در لحظات تردید برای شرکت یا غیبت و نیز بهترین انتخاب – یا همان انتخاب اصلح – در زمان حضور، دانستن پاسخ این پرسش که اگر شهدا جای ما بودند چه می‌کردند، بسیار راهگشا و هدایت‌گر است. یا چنان که گفته‌اند کسانی که سال‌ها پیش پای تعهدشان به اسلام، انقلاب و ایران را با خون امضا کرده‌اند، این روزهای انتخاباتی چه واکنشی داشتند؟ همچنین ناگفته نماند که در ویراست جدید این کتاب - که تاکنون چند بار تجدید چاپ شده – علاوه بر سخنان و خاطراتی از شهدای دفاع مقدس، روایت‌ها و گفته‌هایی از شهدای مدافع حرم نیز به چشم می‌خورد.
نظر شما