به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست گپ و گفت با حسن حضرتی به همت گروه تاریخ و باستان شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد ومحمد بی طرفان دبیری این نشست را برعهده داشت.
حسن حضرتی از استادان تاریخ دانشگاه گفت: عنوان بحث من، کارویژه رشته یا دانش تاریخ است. وقتی یک رشته دانشگاهی تعریف می‌شود، احتمالاً به این هم فکر می‌شود که این رشته به چه دردی خواهد خورد و به چه سوالاتی پاسخ می‌دهد؟ مثلاً تاریخ قرار است به چه دردی بخورد؟ این پرسشی است که معمولاً اهل تاریخ به آن نپرداخته‌اند و این درست نیست و ما باید در مورد ماهیت رشته خودمان حرف بزنیم.
وی افزود: وقتی برنامه‌های درسی رشته تاریخ از ابتدا (از زمانی که رشته تاریخ در دانشگاه تهران تاسیس شد) تا اکنون را بررسی کردم، در اکثر آنها معلوم نیست کسانی که قرار است در این رشته درس بخوانند، متخصص چه کارهایی می‌شوند. در آن برنامه‌های درسی تقریباً یک بلاتکلیفی وجود دارد چون این برنامه‌ها مبنایشان ارائه اطلاعات است یعنی مثلاً قرار است به دانشجویان تاریخ بگوید هخامنشیان که بودند؟ در برنامه اول (۱۳۲۷) درس روش برای تاریخ وجود ندارد و در برنامه ۱۳۴۲ هم باز هم روش نیست و باز همه دروس اطلاعات محور است.
حضرتی ادامه داد: در برنامه ۱۳۵۲ هم باز درس روش نیست و جالب است که زبان هم حذف شده است. در ۱۳۶۳ که برنامه چهارم رشته تاریخ اجرا می شود، سه واحد درس روش تحقیق تعریف می شود. البته این برنامه را استادان تاریخ تعریف نکردند، این برنامه حاصل ستاد انقلاب فرهنگی بوده است. نهایتاً در برنامه ۱۴۰۱، دروس مهارتی به ۲۷ واحد افزایش پیدا کرده است و روش تحقیق شش واحد شده است. در یک جمع بندی، هنوز مشخص نیست که دانشگاه قرار است چه مهارتی به دانشجویان تاریخ بدهد؟
وی بیان کرد: من به این جمع‌بندی رسیدم که ما می‌توانیم کاری را انجام دهیم که حتی دیگران از انجام آن در علوم دیگر ناتوانند. کارویژه رشته تاریخ پاسخ به این پرسش است که دقیقاً، واقعاً و در اصل در گذشته چه اتفاقی افتاده است؟ پرسش‌های چگونگی و چیستی از کارویژه های مهم تاریخ به شمار می‌روند.
نظر شما