سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - امیرحسین والا، یوسف ملایی: «اینکاییها» پنج دوره جام جهانی فوتبال ۱۹۳۰، ۱۹۷۰، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲ و ۲۰۱۸ حضور داشتهاست و تا مرحله یک چهارم نهایی صعود کردهاند و همچینین دو قهرمانی در مسابقات کوپا آمریکا به دست آوردهاند.
تیم ملی پرو در سال ۲۰۱۷ به رده ۱۰ ردهبندی فیفا رسیده که بهترین رکورد و نتیجه تیم ملی آن از ابتدا تاکنون بودهاست.
پرو در دیدار نخست با نتیجه تساوی بدون گل در برابر شیلی متوقف شد. در برابر کانادا با حساب یک بر صفر شکست خورد و در مقابل آرژانتین نیز با نتیجه ۲ بر صفر مغلوب شد و با یک امتیاز و بدون گل زده، پایین تر از آرژانتین، کانادا و شیلی، در انتهای جدول گروه اول رقابتها قرار گرفت.
کوپا آمریکای ۲۰۲۴ چهلوهشتمین دورهٔ مسابقات بینالمللی فوتبال مردان در کونمبول است. این مسابقات از ۲۰ ژوئن تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴ در ایالات متحده آمریکا و توسط کونکاکاف برگزار میشود.
یکی از سه کشور آمریکای لاتین دارندهٔ بزرگترین جمعیت سرخپوست
پرو کشوری در آمریکای جنوبی است و پایتخت آن لیما نام دارد. این کشور از شمال با اکوادور و کلمبیا، از شرق با برزیل، از جنوب شرقی با بولیوی، از جنوب با شیلی و از غرب با اقیانوس آرام هممرز است. جمعیت پرو نزدیک به ۳۳ میلیون نفر میباشد. پرو یکی از سه کشور آمریکای لاتین دارندهٔ بزرگترین جمعیت سرخپوست است؛ حدود ۴۵ درصد از کل مردم پرو را سرخپوستان تشکیل میدهند. بیشتر آنها در کوههای آند جنوبی حضور دارند.
زبان رسمی این کشور اسپانیایی است.البته زبان محلی کچوا و برخی دیگر زبانهای سرخپوستان نیز در حدی رسمیت دارند. ۹۵ درصد مردم پرو مسیحی هستند که از این تعداد ۷۶ درصد پیرو مذهب کاتولیک و ۱۴ درصد نیز پروتستان هستند.
دو گروه اصلی بومی و نژادی عبارتند از کوئچواس (متعلق به زیرگروههای گوناگون فرهنگی)، به همراه آیماراییها، که بیشتر در محدوده جنوبی کوههای آند زندگی میکنند. نسبت فراوانی از جمعیت بومی که در سرزمینهای مرتفع آند حضور دارند هنوز به زبان کوئچوا یا زبان آیمارائی تکلم میکنند و دارای سنتهای فرهنگی پرشوری هستند که برخی از آنها بخشی از قلمرو اینکا بودهاند.
رایجترین ورزش پرو
رایجترین ورزش پرو فوتبال است. از سرشناس ترین بازیکنان پرو میتوان به نولبرتو سولانو (در تیم نیوکاسل یونایتد)، و کلودیو پیزارو (اف سی. بایرن مونیخ)، خوزه پائولو گوئررو (اس وی. هامبورگ) اشاره کرد. تیمهای آلیانزای لیما، اسپورتینگ کریستال، و سینسیانو بزرگترین تیمها در پرو هستند. در سال ۲۰۰۳، سینسیانو با شکست دادن باشگاه آرژانتینی ریورپلاته، قهرمان جام باشگاههای آمریکای جنوبی شد.
پالتا فرانتون، ورزش منحصر بفرد پرویی
پالتا فرانتون یک ورزش متولد شده در لیما در سال ۱۹۴۵ در باشگاه «رگاتاز لیما» است. این ورزش دارای ریشه هایی در «پلوتا واسکا» است و شباهتی به اسکواش دارد.
پالتا فرانتون با یک میله چوبی، گرافیتی یا کربنی و یک توپ سیاه پلاستیکی بازی میشود. زمین بازی شامل یک دیوار بتونی به ارتفاع ۵ متر و پهنای ۶ متر با خطوطی بر روی آن است که محدوده زمین بازی را مشخص میکند و همچون تنیس نواحی دریافت توپ را معلوم میسازد.
برترین نویسنده پرویی و برنده نوبل ادبیات
قطعاً معروف ترین نویسنده پرو را باید ماریو بارگاس یوسا، نویسنده بزرگ و برجسته پرویی و برنده جایزه ادبیات نوبل در سال ۲۰۱۰ میلادی دانست. بارگاس یوسا تمام زندگی خود، صبحها را به نوشتن اختصاص میداد و در طول ۵۵ سال، ۵۹ کتاب منتشر کرده است که در میان آنها، تعدادی از برترین رمانهای نیم قرن اخیر از جمله «گفتگو در کاتدرال»، «سور بز» و «سالهای سگی» به چشم میخورد. این نویسنده در مصاحبهای با مجله «پاریس ریویو» در سال ۱۹۹۰ گفت: اگر نمینوشتم، بدون هیچ تردیدی مغزم را منفجر میکردم.»
نویسندگی برای بارگاس یوسا همیشه سلاحی در برابر ناامیدی و استبداد بوده است و آثار او همواره تلاشی برای مقابله با امواج جریانات سیاسی و فکری آسیب زا بودهاند. او مدافع آزادیهای فردی و دموکراسی در آمریکای لاتین است.
او خود را در رمانهای نویسندگانی چون الکساندر دوماً، ویکتور هوگو، چارلز دیکنر و اونوره دو بالزاک غرق کرده بود و رویای یک زندگی سرشار از ماجراجویی را در سر میپروراند.
برترین آثار بارگاس یوسا، زبان سختتر و پیچیدهتری از بهترین کتابهای گارسیا مارکز دارند. او به نسبت مارکز، خشنتر، رک تر و عصبی تر است و احساسات کمتری را از خود نشان میدهد. تعداد رمانهای بارگاس یوسا آنقدر زیاد بوده که آثار برتر گاهی در میان آثار معمولی تر او گم میشوند.
آلبرتو سانچز، نویسندهای که نخست وزیر شد
لوئیس آلبرتو سانچز (۱۹۹۴ – ۱۹۰۰) وکیل، حقوقدان، فیلسوف، تاریخ نگار، نویسنده و سیاستمداری که از ۱۵ مه ۱۹۸۹ تا ۳۰ سپتامبر ۱۹۸۹ نخست وزیر این کشور شد.
نویسندگان برجسته پرو
ریکاردو پالما (۱۹۱۹ - ۱۸۳۳) نویسنده، نمایشنامه نویس و روزنامه نگار و از مهمترین و اثرگذارترین نویسندگان آمریکای لاتین در قرن نوزدهم است.
خوزه دو لا ریوا آگوئرو (۱۸۵۸ – ۱۷۸۳) نویسنده و سیاستمدار اهل پرو بود.
خوزه ماریا آرگداس (۱۹۶۹ - ۱۹۱۱) رمان نویس و شاعری که شناخت دقیقی بر فرهنگ سرخپوستی آمریکای لاتین داشت و آثارش بیانگر این فرهنگ بود.
از بنیادیترین چهرههای ادبی آمریکای لاتین
آلفردو برایس اچنیکو (۱۹۳۹) نویسندهای که بسیاری او را به عنوان یکی از بنیادیترین چهرههای ادبی آمریکای لاتین یاد کردهاند. آثارش به عنوان ادبیاتی تأثیرگذار در میان نسلهای مختلف شناخته شده و رمان او «یک جهان برای جولیوس» در سال ۱۹۷۰ از آثار ماندگار ادبیات لاتین بهشمار میرود. نوشتههای اچنیکو پر است از حس طنز که این آثار با رویکردی مالیخولیایی از نوستالژی درباره سالهای گذشته، دربرگیرنده شخصیتهایی است که خواننده میتواند با آنها احساس صمیمیت کند.
آلفردو برایس اچنیکو در سال ۲۰۱۲ به عنوان برنده جایزه بینالمللی کتاب نمایشگاه «گوادالاخارای» مکزیک انتخاب شد. این جایزه مهمترین رویداد در جهان ادبیات اسپانیایی زبان است.
وایهو، عضو جمعیت روشنفکری «گروه شمالی»
سزار آبراهام وایِهو مندزا (۱۹۳۸ – ۱۸۹۲) یا سزار والیهو شاعر، نویسنده، نمایشنامهنویس و روزنامهنگار اهل پرو که اگر چه در طول عمرش تنها سه دفتر شعر به چاپ رساند اما یکی از شاعران نوآور قرن بیستم در همه زبانها در نظر گرفته میشود.
سزار وایهو همیشه یک قدم جلوتر از رویکردهای ادبی زمانه بود که هر یک از کتابهایش متمایز از دیگران، خود یک انقلابی ادبی بهشمار میرود. وایهو عضو جمعیت روشنفکری «گروه شمالی» به حساب میآمد که در ساحل شمالی پرو، شهرستان تروخیو تشکیل شده بود.
توماس مرتون او را به نام «بزرگترین جهانی شاعر پس از دانته» خواندهاست. شاعر و منتقد بریتانیایی مارتین سیمور-اسمیت که مقام برجسته ای در ادبیات جهان دارد وایهو را «بزرگترین شاعر قرن بیستم در هر زبان» نامیدهاست.
کلیتون اشلمن و خوزه رابیا بارکیا، دو مترجم، برای ترجمه «اشعار کامل پس از مرگ سزار وایهو» برنده جایزه ملی کتاب برای ترجمه در سال ۱۹۷۹ شدند.
از بنیانگذاران جنبش آوانگارد در پرو
آبراهام والدلومار به (۱۹۱۹ - ۱۸۸۸ با نام کامل پدرو آبراهام والدلومار پینتو، نویسنده، شاعر، روزنامهنگار، مقالهنویس و نمایشنامهنویس اهل پرو بود. او را بنیانگذار جنبش آوانگارد در پرو میدانند، اگرچه او بیشتر بهخاطر ژستهای عمومی آراسته و شیکمانندش و تأسیس ژورنال Colónida شناخته میشود تا برای نوشتههایش، که از نظر غزلی بهجای تجربیات تهاجمی، بیشتر پست مدرنیستی هستند. او مانند شارل بودلر در پاریس قرن نوزدهم، ادعا کرد که کشورش را برای اولین بار از رابطه شعر و بازار آگاه کرده و نیاز نویسنده را تشخیص دادهاست و شهرتش را مدیون آن است.
قدیمیترین و مهمترین کتابخانه پرو
کتابخانه ملی پرو در پایتخت آن لیما واقع شده است. این کتابخانه قدیمیترین و مهمترین کتابخانه آن کشور است. این کتابخانه مانند اکثر کتابخانههای پرو، یک کتابخانه غیر گردشی است و دارای دو شعبه است. ساختمان قدیمی در خیابان آبانسی (منطقه لیما) و ساختمان مدرن در خیابان خاویر پرادو (منطقه سن بورجا) قرار دارد. هر دو برای عموم آزاد است.
این کتابخانه در سال ۱۸۲۱ توسط خوزه دو سان مارتین و پس از اهدای مجموعه کتابهای خود و تمجید از کتابخانه جدید، تأسیس شد، او گفت: کتابخانه «… یکی از کارآمدترین رسانهها برای به جریان انداختن ارزشهای فکری ما» محسوب میشود. کتابخانه وظایف مختلفی برعهده دارد که از جمله آنها باید اجرای سیاستها و برنامههای توسعه خدمات کتابخانهای در حوزه ملی و بینالمللی را به منظور اهداف آموزشی تدوین، اجرا، نظارت و ارزیابی کند. این تصمیم و سایر تصمیمات اداری مربوط به کتابخانه نیز به وزارت آموزش و پرورش کشور بستگی دارد.
این کتابخانه از زمان تأسیس خود، از لحاظ تاریخی مراحل مختلفی از بازسازی را پشت سر گذاشته است. در طول جنگ اقیانوس آرام، ارتش شیلی، پس از تصرف لیما، اقلام مختلف همراه با سرمایه زیادی از کتابخانه را غارت کرد.
ریکاردو پالما، نویسنده و محقق پرویی، که در سال ۱۸۸۴ مدیر کتابخانه بود، در یکی از روایتهای خود اشاره کرده است که از ۵۶ هزار اثری که کتابخانه قبل از جنگ در اختیار داشت، تنها ۳۷۸ اثر در پایان اشغال باقی مانده بود. در سال ۲۰۰۷، تعداد سه هزار و ۷۷۸ کتاب از شیلی به پرو بازگردانده شد.در حال حاضر مذاکراتی بین مدیر کتابخانه و مقامات شیلی در مورد شناسایی آثاری که ممکن است متعلق به پرو باشند و در نهایت قابل بازگشت هستند، در جریان است.
یکی دیگر از رویدادهای مهمی که کتابخانه از سر گذرانده است، آتشسوزی ۱۰ مه ۱۹۴۳ است که در جریان آن محوطه کتابخانه تقریباً بهطور کامل ویران شد و در آن آثار تاریخی بسیار با ارزش از بین رفت.
نظر شما