سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - یوسف ملایی: «سه شیرها» از سال ۱۸۷۲، نماینده کشور انگلستان در مسابقات بینالمللی بودهاند.
تیم ملی انگلیس یکی از هشت کشوری است که قهرمان جام جهانی شدهاست، این افتخار در سال ۱۹۶۶ که میزبانی آن دوره نیز بر عهده انگلستان بود برای این تیم به دست آمد. دیگر افتخار این تیم در جامهای جهانی، مقام چهارم در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا و جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه است. رقیب سنتی انگلستان تیم اسکاتلند است. ورزشگاه خانگی این تیم ومبلی لندن است که از سال ۱۹۵۰ به بعد تیم ملی انگلیس بازیهای خود را در این ورزشگاه برگزار میکند.
تیم ملی فوتبال انگلیس از سال ۱۹۶۸ تاکنون ۱۰ دوره حضور در جام ملتهای اروپا را تجربه کردهاند و بهترین نتیجه آنها مقام دوم ۲۰۲۰ بوده است. آنها در نخستین و تنها حضورشان در لیگ ملتهای اروپا در سال ۲۰۱۹ به عنوان سوم اکتفا کردند.
نخستین بازی بینالمللی در تاریخ فوتبال جهان
تیم ملی انگلیس نخستین بازی بینالمللی خود را در برابر اسکاتلند در شهر پاتریک، اسکاتلند در سال ۱۸۷۲ انجام داد که این مسابقه نخستین بازی بینالمللی در تاریخ فوتبال جهان نیز بهشمار میآید که بازی با نتیجه تساوی بدون گل به پایان رسید.
عملکرد انگلیس در یورو ۲۰۲۴
شاگردان گرت ساوتگیت در دیدار نخست با بُرد کم گل یک بر صفر از سد صربستان گذشتند. همبازیان کاپیتان هری کین در دیدار دوم با دانمارک به تساوی یک بر یک رضایت دادند و با تساوی بدون گل مقابل اسلوونی با ۵ امتیاز در صدر گروه سوم رقابتهای جام ملتهای اروپا به مرحله یک هشتم نهایی رفتند. سفید جامگان انگلیس سپس ۲ بر یک، اسلواکی را شکست دادند و در دیدار یک چهارم به مصاف سوئیس رفتند و در حالیکه مسابقه در وقت معمول و اضافه به تساوی یک بر یک انجامید این انگلیسیها بودند که با نتیجه ۵ بر ۳ در ضربات پنالتی به نیمه نهایی راه پیدا کردند. در این مرحله تازه موتور این تیم روشن شد و با نتیجه ۲ بر یک نارنجی پوشان هلند را از پیش رو برداشتند و در فینال رودروی اسپانیای پرستاره صفآرایی کردند.
یورو ۲۰۲۴ (EURO ۲۰۲۴) هفدهمین دوره رقابتهای جام ملتهای اروپا محسوب میشود. این بازیها از تاریخ ۲۴ خرداد ۱۴۰۳ تا ۲۲ تیر ۱۴۰۳ به میزبانی آلمان برگزاری شد.
انگلستان وسیعترین، پرجمعیتترین و ثروتمندترین کشور بریتانیا
اِنگلستان یکی از کشورهای پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی است. انگلستان پراهمیتترین بخش بریتانیاست و نیمه جنوبی جزیره بریتانیای کبیر را تشکیل میدهد. انگلستان وسیعترین، پرجمعیتترین و ثروتمندترین کشور پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی است و پایتخت آن شهر لندن نام دارد.
انگلستان از شمال با اسکاتلند و از غرب با ولز هممرز است. مرزهای آبی این کشور در شمال غرب دریای ایرلند، در جنوب غرب دریای سلتی و در شرق دریای شمال است و در جنوب نیز کانال مانش آن را از اروپای قارهای و کشور فرانسه جدا میکند.
کشوری با یکصد جزیره و رودی که از دل پایتخت میگذرد
انگلستان دارای بیش از یکصد جزیره کوچک و بزرگ است که از جمله آنها میتوان به جزیره وایت و جزیره من اشاره کرد. پرآبترین رود انگلستان، رود تیمز است که از میان شهر لندن میگذرد و به دریای شمال میریزد.
پادشاهیهای مستقل انگلستان و اسکاتلند در سال ۱۷۰۷ تصمیم گرفتند که به واسطه یک قرار داد سیاسی به نام پیمان اتحاد انگلستان و اسکاتلند با یکدیگر متحد شده و پادشاهی بریتانیای کبیر را به وجود آوردند. بعدها پادشاهی بریتانیای کبیر در سال ۱۸۰۱ با پادشاهی ایرلند متحد شد و پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند را پایهگذاری نمود که تا زمان خروج ایرلند تا سال ۱۹۲۲ وجود داشت. با جدایی بخش وسیعی از ایرلند، سرانجام نام این کشور متحد که امروزه انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی را دربر میگیرد به پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی تغییر یافت.
مساحت این کشور ۱۳۰٬۳۹۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن تا واپسین سرشماری در سال ۲۰۱۴ میلادی ۵۴٬۳۱۶٬۶۰۰ نفر بوده است.
جاذبههای گردشگری انگلستان
انگلیس کشوری غنی از جاذبهها و مکانهای فرهنگی، تاریخی، گردشگری میباشد. از قلعه لندن در شهر لندن گرفته تا سنگتوده گلاستونبری واقع در سومرست یا دوربین رادکلیف در آکسفورد همه و همه از جاهای دیدنی کشور انگلستان محسوب میشوند
کشوری که منشأ ۱۵ ورزش در دنیاست
انگلستان پس از سده ۱۹ میلادی در بخش ورزش پیشرفتهای بسیاری داشتهاست، ورزشهایی مانند فوتبال، کریکت، راگبی ۱۳ نفره، راگبی ۱۵ نفره، تنیس، بدمینتون، اسکواش، هاکی، بوکس، دارت، بیلیارد، اسنوکر، تنیس روی میز، تروبرد و نتبال از این کشور منشأ گرفتهاست. همچنین قایقرانی و مسابقات فرمول یک به وسیله انگلیسیها پیشرفتهای بسیاری کرده است.
قدیمیترین باشگاه فوتبال دنیا
باشگاه فوتبال شفیلد که در سال ۱۸۵۷ میلادی تأسیس شده، از سوی فیفا به عنوان قدیمیترین باشگاه فوتبال معرفی شدهاست. باشگاههای لیورپول، منچستر یونایتد، ناتینگهام فارست، استون ویلا، چلسی و منچستر سیتی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدهاند، همچنین تیمهای آرسنال، لیدز یونایتد، تاتنهام هاتسپر و در فینال این مسابقات حضور داشتهاند.
بزرگترین ادبای زبان انگلیسی
ادبیات انگلیسی به مجموعه نوشتههایی گفته میشود که به زبان انگلیسی و به قلم سخنوران و اَدیبانی که جزو مردم انگلستان و دیگر ممالک جهان بودهاند سروده یا تصنیف شده است. گستردگی زبان انگلیسی سبب شده که گویندگانی نظیر رابرت برنز اسکاتلندی، جیمز جویس ایرلندی، جوزف کنراد لهستانی، دیلن تامس ولزی، توماس پینچن آمریکایی، وی. اس. نایپل ترینیدادی و ولادیمیر ناباکوف روسی که همگی جزو بزرگترین ادبای زبان انگلیسی بهشمار میروند دست به خلق آثاری به این زبان بزنند. ادبیات انگلیسی به تنوع گویشهای سخنوران این زبان در اکناف جهان است؛ کشورهایی که تحت استعمار و اسکان بریتانیا قرار گرفتند. با وجود گوناگونی نویسندگان ادبیات انگلیسی آثار شاعر شهیر انگلستان، ویلیام شکسپیر همچنان به عنوان برترین سرودههای خلقشده به این زبان در سراسر دنیای انگلیسی زبانان بهشمار میرود.
ادبیات انگلیس در قرن ۱۹ و ۲۰
تا اوایل سده ۱۹ میلادی بیشتر آثار ادبی زبان انگلیسی توسط اهالی بریتانیا نوشته میشد. پس از آن، زمان پیدایش نویسندگان بزرگ در ایالات متحده آمریکا فرا رسید. در سده ۲۰ آمریکا و ایرلند بسیاری از مهمترین آثار ادبی زبان انگلیسی را تولید کردند. پس از جنگ جهانی دوم نویسندگان امپراتوری سابق بریتانیا نیز نویسندگان بریتانیا را به چالش کشیدند.
ادبیات انگلیسی باستان یا ادبیات آنگلوساکسون
ادبیات انگلیسی باستان یا ادبیات آنگلوساکسون شامل ادبیات مکتوب به زبان انگلیسی باستان در دورهای است که ساکسونها و دیگر قبایل ژرمن مثل جوتها و آنگلها پس از عقبنشینی رومیان در خاک انگلستان سکنی گزیدند. این ادبیات با ورود نورمنها در سال ۱۰۶۶ پایان یافت. این آثار شامل ژانرهایی همچون شعر حماسی، تذکرهٔ اولیاء و بزرگان، وعظ مذهبی، ترجمههای کتاب مقدس، آثار حقوقی، شرح وقایع، چیستان و دیگر آثار میشود. بهطور کلی در حدود ۴۰۰ نسخه خطی از این دوره باقیماندهاست.
شاعر ملی انگلیس، بزرگترین نمایشنامهنویس جهان
ویلیام شکسپیر (۲۶ آوریل ۱۵۶۴ – ۲۳ آوریل ۱۶۱۶) نمایشنامهنویس، شاعر و بازیگر انگلیسی بود. او را معمولاً شاعر ملی انگلیس میدانند و بسیاری وی را بزرگترین نویسنده در زبان انگلیسی و بزرگترین نمایشنامهنویس جهان دانستهاند.
«سخنسرای آون» لقبی است که به خاطر محل تولدش در آون واقع در استراتفورد انگلیس به وی دادهاند. آثار باقیمانده از او در کنار همکاریها شامل حداقل ۳۹ نمایشنامه، ۱۵۴ غزلواره و دو شعر روایی طولانی است.
نمایشنامههای او به هر زبان زنده مطرحی ترجمه شده است و به مراتب بیشتر از آثار نمایشنامهنویسان دیگر اجرا میشود. میتوان گفت وی تأثیرگذارترین نویسنده در زبان انگلیسی است و آثار او همچنان مورد مطالعه و تفسیر مجدد قرار میگیرند.
شکسپیر بیشتر آثار شناخته شده خود را بین سالهای ۱۵۸۹ و ۱۶۱۳ تولید کرده است.
وی سپس تا سال ۱۶۰۸ غالباً تراژدیهایی نوشت، از جمله هملت، رومئو و ژولیت، اتلو، شاه لیر و مکبث که همگی از بهترین آثار به زبان انگلیسی محسوب میشدند.
دیکنز، خالق دیوید کاپرفیلد
چارلز جان هافِم دیکنز (۷ فوریهٔ ۱۸۱۲ – ۹ ژوئن ۱۸۷۰) نویسنده پرآوازه انگلیسی و برجستهترین رماننویس عصر ویکتوریا بود. دیکنز یکی از مشهورترین و تأثیرگذارترین نویسندگان در زبان انگلیسی است.
ا ز دیکنز برای داستانسرایی و نوشتار توانمندش و همچنین خلق شخصیتهای به یادماندنی، بسیار تحسین شدهاست. دیکنز در طول زندگی خویش، محبوبیت جهانی بسیاری یافت. از نوشتههای معروف او میتوان دیوید کاپرفیلد، آرزوهای بزرگ، الیور توئیست و داستان دو شهر را نام برد.
نویسندهای که جشنواره «جین آستن» به افتخار او راهاندازی شد
جِین آستِن (۱۶ دسامبر ۱۷۷۵ – ۱۸ ژوئیهٔ ۱۸۱۷) نویسنده قرن هجدهم و نوزدهم انگلیسی است که آثارش تأثیر گستردهای بر ادبیات غرب گذاشت. شناخت او از زندگی زنان و مهارتش در نشان دادن ظرائف زندگی، او را به یکی از مشهورترین رماننویسان عصر خودش تبدیل کرده است.
مؤسسهای به نام «مرکز جین آستن» در خیابان «گی» در مرکز شهر باث موجود است که هر سال جشنوارهای به نام جشنواره جین آستن در این شهر برگزار میکند. رمانهای جین آستن از پرخوانندهترین آثار در ادبیات جهاناند و حدود ۲۰۰ سال است که نسلهای پیاپی با کشش و علاقهٔ روزافزون، رمانهای او را میخوانند.
جین آستن در دوران نوجوانی نوشتن رمان را آغاز کرد. او شش رمان درباره زندگی در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم نوشت. چهار تا از این کتابها در یک دوره چهار ساله منتشر شدند که نشان دهنده سرعت او در نگارش بود. عقل و احساس، غرور و تعصب، مانسفیلد پارک و اِما کتابهایی بودند که در زمان حیات او چاپ شد. دو کتاب دیگر او پس از مرگش منتشر شد. کتاب هفتم او هیچگاه به پایان نرسید. آستن در دورانی که زنده بود کتابهایش را بدون نام چاپ میکرد و هیچکس نمیدانست که نویسنده کتاب، چه کسی است.
جین آستن، برخلاف قهرمانهای رمانش، در طول عمر ۴۱ سالهاش هرگز ازدواج نکرد.
از بنیانگذاران حلقه ادبی و هنری «گروه بلومزبری»
آدلاین ویرجینیا وولف (۲۵ ژانویه ۱۸۸۲ – ۲۸ مارس ۱۹۴۱) رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود. او یکی از مهمترین نویسندگان ادبیات نوگرا در قرن بیستم و از پیشگامان کاربرد جریان سیال ذهن به عنوان یک ابزار روایی محسوب میشود.
ویرجینیا در یک خانواده مرفه در منطقه کنزینگتون جنوبی لندن متولد شد و او هفتمین فرزند جولیا پرینسپ جکسون و لسلی استیون بود. ویرجینیا، بنا به تشویق پدرش، در سال ۱۹۰۰ نوشتن را بهصورت حرفهای شروع کرد. پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۰۴، او و خانوادهاش از کنزینگتون به محلهٔ بلومزبری لندن نقل مکان کردند و آنجا همراه با دوستان روشنفکر برادرانش، یک حلقهٔ ادبی و هنری به نام «گروه بلومزبری» را تشکیل دادند. در سال ۱۹۱۲، ویرجینیا با لئونارد وولف ازدواج کرد و این دو در سال ۱۹۱۷ انتشاراتی به نام هوگارت را تاسیس کردند که اغلب آثار وولف را منتشر میکرد. آنها خانهای در ساسکس اجاره کردند و در ۱۹۴۰ بهطور دائم در آنجا ساکن شدند.
ویرجینا وولف در سالهای بین جنگ جهانی اول و دوم، یکی از چهرههای مهم و سرشناس محافل ادبی لندن محسوب میشد. او در سال ۱۹۱۵ اولین رمان خود به نام سفر به خارج را در انتشارات برادر ناتنیاش به چاپ رساند. از شناختهشدهترین آثار او میتوان با رمانهای خانم دالووی (۱۹۲۵)، بهسوی فانوس دریایی (۱۹۲۷) و اورلاندو (۱۹۲۸) جستار اتاقی از آن خو د (۱۹۲۹) اشاره کرد.
پستمدرنیسم (۲۰۰۰ –۱۹۴۰)
هرچند برخی پایان مدرنیسم (دستکم در حوزه ادبیات انگلیسی) را در سال ۱۹۳۹ میدانند، «بسیاری پایان مدرنیسم و آغاز پستمدرنیسم را همانطور به چالش میکشند که نقطه انتقال از عصر ویکتوریایی به دوران مدرنیسم محو و ناپیدا مینمود.» حقیقت این است که چندین مدرنیست تا میانههای دههٔ ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ زنده بودند و آثار مدرن خلق میکردند. از میان آنها میتوان به تی. اس. الیوت، دوروتی ریچاردسون و ازرا پاوند اشاره کرد. همچنین این نکته را هم باید افزود که افرادی چون بازیل بانتینگ (زادهٔ ۱۹۰۱) تا پیش از شعر بریگفِلَتس در ۱۹۶۵ چیزهای زیادی منتشر نکرده بود و ساموئل بکت نیز که در ۱۹۰۶ به دنیا آمده بود تا میانههای دههٔ ۱۹۸۰ به نوشتن و انتشار آثار قابل توجهی دست میزد. البته برخی او را پستمدرن میدانند.
مهمترین ادبای پستمدرن، آمریکاییهایی نظیر هنری میلر، ویلیام اس. باروز، جوزف هلر، کرت وانهگت، هانتر اس. تامپسون، ترومن کاپوتی و توماس پینچن بودند.
تقسیمبندی زمانی ادبیات انگلیسی
قرون وسطی (تا سال ۱۴۸۵)
ادبیات انگلیسی در قرن شانزدهم (۱۶۰۳–۱۴۸۵)
ادبیات انگلیسی در قرن هفدهم (۱۶۶۰–۱۶۰۳)
ادبیات انگلیسی در دوران بازگشت و سده هجدهم (۱۷۹۸–۱۶۶۰)
ادبیات انگلیسی در دوره رومانتیک (۱۸۳۲–۱۷۹۸)
دبیات انگلیسی در عصر ویکتوریا (۱۹۰۱–۱۸۳۲)
ادبیات انگلیسی در قرن بیستم (۱۸۹۰ تا به حال)
نویسنده سالار مگسها، برنده نوبل ادبیات
سر ویلیام جرالد گُلدینگ (زادهٔ ۱۹ سپتامبر ۱۹۱۱ – درگذشتهٔ ۱۹ ژوئن ۱۹۹۳)، شاعر و رماننویس بریتانیایی «به خاطر رمانهایش که با روشن بینی از روایت هنری واقع گرایانه و تنوع و جهان شمولی افسانهها شرایط انسان امروزی را توضیح میدهد.» برندهٔ جایزه نوبل ادبیات در ۱۹۸۳ بود. از معروفترین آثارش میتوان به سالار مگسها اشاره کرد. او همچنین جایزه ادبی من بوکر را برای رمان آداب عبور که اولین کتاب از سهگانهٔ به سوی انتهای زمین است، در ۱۹۸۰ کسب کرد. همچنین چهار کتاب سالار مگسها، برج، سقوط آزاد و خدای عقرب به فارسی ترجمه و در ایران به انتشار رسیدهاند.
مسنترین برنده نوبل ادبیات، زاده ایران است
دوریس می لسینگ (زاده ۲۲ اکتبر ۱۹۱۹ کرمانشاه، ایران — درگذشته ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳) نویسندهٔ صوفی و فمینیست انگلیسی «کسی که در نمایشنامههایش پرتگاههای پشت پرگوییهای روزانه را کشف کردهاست و توانستهاست به اتاقهای بسته ظلم و ستم وارد شود.» برنده جایزه ادبیات نوبل در سال ۲۰۰۷ میلادی بود. او یازدهمین زن برنده جایزه نوبل ادبیات و مسنترین برنده این جایزه (هنگام دریافت) بود.
دوریس لسینگ از پدر و مادر انگلیسی در سال ۱۹۱۹ در کرمانشاه، ایران زاده شد. پدرش، آلفرد تیلور، که در جنگ جهانی اول معلول شده بود، کارمند بانک شاهنشاهی ایران و مادرش امیلی ماد تیلور پرستار بود. آنها در سال ۱۹۲۵ به مستعمره بریتانیایی رودزیای جنوبی که اکنون زیمبابوه نامیده میشود مهاجرت کردند و پدر او یک زمین بوتهزار هزار آکری (۴ کیلومتر مربعی) خرید در آنجا با دشواری به کاشت ذرت پرداختند. این زمین برایشان ثروتی به ارمغان نیاورد و آرزوی مادرش برای زندگی به سبک ویکتوریایی در این «سرزمین کهن» ناکام ماند. اگرچه خانواده دوریس کاتولیک نبود، او به یک مدرسه دخترانه کاتولیکی رفت. او در ۱۳ سالگی مدرسه را ترک کرد و از آن پس تحصیل را به صورت شخصی ادامه داد. در سن ۱۵ سالگی لسینگ خانه را ترک کرد و به عنوان یک پرستار بچه مشغول به کار شد. در این زمان بود که به خواندن متون سیاسی و جامعهشناسیای پرداخت که کارفرمایش در اختیار او میگذاشت. تقریباً در همین زمان بود که نوشتن را آغاز کرد. در سال ۱۹۳۷ لسینگ به سالزبری (شهری در جنوب انگلیس) نقل مکان کرد تا به عنوان یک اپراتور تلفن کار کند و پس از مدت کوتاهی با نخستین همسرش فرانک ویزدم ازدواج کرد. پیش از اینکه زندگی مشترکشان در سال ۱۹۴۳ پایان یابد از او صاحب ۲ فرزند شد.
پس از طلاق لسینگ عضو باشگاه کتاب چپ، یک باشگاه کتاب سوسیالیستی شد و در اینجا بود که با همسر دومش، گوتفرید لسینگ آشنا شد. آنها خیلی زود با یکدیگر ازدواج کردند و پیش از اینکه این ازدواج نیز در سال ۱۹۴۹ به طلاق منجر شود صاحب یک فرزند شدند. گوتفرید لسینگ بعدها سفیر آلمان شرقی در اوگاندا شد و سرانجام بهطور تصادفی در جریان شورش علیه عیدی امین کشته شد.
در سال ۱۹۴۹ لسینگ به همراه کوچکترین پسرش به لندن رفت و در همین هنگام نخستین رمانش با عنوان علفها آواز میخوانند منتشر شد. اثری که باعث شهرت لسینگ شد و مهمترین اثرش میباشد، دفترچه طلایی بود که در سال ۱۹۶۲ نوشته شد. در سال ۱۹۸۴ او سعی کرد که دو رمان را با نام مستعار جین سامرز به چاپ برساند و به این وسیله دشواریهایی که برای چاپ کتاب در برابر نویسندگان تازهکار قرار دارد نشان دهد. ناشر لسینگ در بریتانیا این آثار را رد کرد ولی انتشارات ناپف در ایالات متحده آنها را پذیرفت. لسینگ در حومه لندن در هامپستد زندگی میکرد.
دوریس لسینگ، روز یکشنبه ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳ در سن ۹۴ سالگی در لندن درگذشت.
پینتر برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۰۵ میلادی
هارولد پینتر (زاده ۱۰ اکتبر ۱۹۳۰ در لندن – درگذشتهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۰۸) نویسنده، نمایشنامهنویس، بازیگر، کارگردان و فعال سیاسی انگلیسی بود. نخستین آثار او را در دسته تئاتر پوچی قلمداد کردهاند. او نویسنده آثاری برای رادیو، تلویزیون، تئاتر و سینما است. پینتر در سال ۲۰۰۵ میلادی به خاطر «کسی که در نمایشنامههایش پرتگاههای پشت پرگوییهای روزانه را کشف کردهاست و توانستهاست به اتاقهای بسته ظلم و ستم وارد شود.» برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
ب رنده نوبل ادبیاتی که دو بار به ایران سفر کرده است
سِر ویدیادار سوراجپراساد نایپل (زاده ۱۷ اوت ۱۹۳۲ – درگذشته ۱۱ اوت ۲۰۱۸) که بیشتر با نام وی. اس. نایپل شناخته میشود رماننویس و مقالهنویس ترینیدادی - بریتانیایی با ریشه هندی بود. وی در طول زندگی ادبی خویش بیش از ۳۰ کتاب نوشت. او در سال ۱۹۷۱ (میلادی) برنده جایزه ادبی من بوکر و در سال ۲۰۰۱ (میلادی) «به خاطر داشتن وحدت روایت و بررسی فسادناپذیر در کارهایش که ما را وادار میکند تا حضور تاریخی سرکوب را مشاهده کنیم.» برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
رمانهای خانهای برای آقای بیسواس و خم رودخانه مهمترین نوشتههای وی هستند که هر دو به زبان فارسی بازگردانی شدهاند. در سال ۲۰۰۸ (میلادی) نویسندهای به نام «پاتریک فرنچ» نخستین زندگینامه معتبر نایپل را با نام دنیا همین است که هست نوشت.
نایپل دو بار در سالهای ۱۳۵۸ (خورشیدی) و ۱۳۷۶ (خورشیدی) به ایران سفر کرده است.
نویسنده آسیایی از شناختهشدهترین نویسندگان معاصر انگلستان
کازوئو ایشیگورو (زاده ۸ نوامبر ۱۹۵۴ در ناگاساکی) نویسنده انگلیسی ژاپنیتبار است که خانوادهاش وقتی پنجساله بود به انگلستان مهاجرت کردند. ایشیگورو مدرک کارشناسی خود را در زبان انگلیسی و فلسفه از دانشگاه کنت در سال ۱۹۷۸ و مدرک کارشناسی ارشد را در رشته نویسندگی خلاقانه در سال ۱۹۸۰ از دانشگاه شرق انگلستان دریافت کردهاست.
او یکی از شناختهشدهترین نویسندگان معاصر انگلستان است و در سال ۱۹۸۶ برای کتاب هنرمندی از جهان شناور برنده جایزه وایتبرِد و در سال ۱۹۸۹ برای کتاب بازمانده روز برنده جایزه بوکر شد. از بین آثار او کتابهای وقتی یتیم بودیم و هرگز رهایم مکن نیز به فهرست نهایی جایزه بوکر راه یافتند. در سال ۲۰۰۸، مجله تایمز او را در رده ۳۲ در بین ۵۰ نویسنده برتر انگلیسی از سال ۱۹۴۵ قرار داده است. ایشیگورو در سال ۲۰۱۷ «کسی که، در رمانهایی با بار عاطفی زیاد، پرتگاهی را زیر احساس غیر واقعی ما در رابطه با کنشهایی با دنیای خارج کشف کردهاست» برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
رمانهای بازمانده روز و هرگز رهایم مکن او به صورت فیلم سینمایی درآمدهاند.
خبرنگار بریتانیایی برنده نوبل ادبیات
جوزف رادیرد کیپلینگ (زاده ۳۰ دسامبر ۱۸۶۵ – درگذشته ۱۸ ژانویهٔ ۱۹۳۶) نویسنده، داستاننویس، رماننویس و خبرنگار بریتانیایی «به خاطر داستانها، رمانها و اشعارش و قدرت مشاهده و تخیل پیشرو و اثر به اوج رسیده مفاهیم و هنر توصیف که وجه بارز آفرینشهای این نویسنده برجسته است.» برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۰۷ بود. وی به دلیل اشعار، داستانهای کوتاه و رمانهایش به دریافت این جایزه، نایل شد. یکی از معروفترین فیلمهای جان هیوستون یعنی مردی که میخواست سلطان باشد بر اساس داستان رودیارد کیپلینگ ساخته شد.
جان گالزورثی رماننویس و نمایشنامهنویس انگلیسی بود که در سال ۱۹۳۲ «به خاطر هنر روایت برجسته او، بهطوریکه بهترین فرم را برای حماسۀ فورسایت برمیگزیند.» برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
او در سال ۱۸۶۷ در کینگستون هیل انگلستان متولد شد.
برتراند راسل، از فیلسوفان برجستهٔ قرن بیستم و برنده نوبل
برتراند آرتور ویلیام راسل، اِرل راسل سوم (زادهٔ ۱۸ مه ۱۸۷۲ – درگذشتهٔ ۲ فوریه ۱۹۷۰)، همهچیزدان، فیلسوف، منطقدان، ریاضیدان، جامعهشناس، مورخ، نویسنده، فعال سیاسی، برنده نوبل ادبیات و فعال صلحطلب بریتانیایی بود. راسل در سراسر عمر، خود را لیبرال، سوسیالیست و صلحطلب مینامید، گرچه گاهی هم میگفت که ذهن شکگرای او موجب شده که احساس کند که در معنای عمیق، در هیچیک از اینها نمیگنجد.
راسل، یکی از فیلسوفان برجستهٔ قرن بیستم بهشمار میرود و «جنبش فلسفی مخالفت با ایدهآلیسم» را در آغاز قرن بیستم رهبری میکرد. او را در کنار گوتلوب فرگه، جرج ادوارد مور و لودویگ ویتگنشتاین، از بنیانگذاران فلسفهٔ تحلیلی میدانند. او و آلفرد نورث وایتهِد بهدنبال آن بودند که با تلاش بسیار و از راه منطق کلاسیک، بنیانی منطقی برای ریاضیات بنا کنند. مقاله فلسفی او با عنوان در باب دلالت را یکی از چهارچوبهای فلسفه میدانند.کارهای او اثرات شگرفی بر ریاضیات، منطق، نظریه مجموعهها، زبانشناسی، هوش مصنوعی، علوم شناختی، علوم کامپیوتر و فلسفه، بهویژه فلسفه زبان، معرفتشناسی و متافیزیک گذاشت.
برتراند راسل، فعال ضد جنگ و مخالف امپریالیسم بود که بهدنبال عقاید صلحطلبانهاش در جنگ جهانی اول، از دانشگاه اخراج شد و به زندان افتاد. او مخالف آدولف هیتلر، منتقد تمامیتخواهی استالین، معترض درگیری آمریکا در جنگ ویتنام و از حامیان خلع سلاح هستهای بود. سال ۱۹۵۰، راسل بهپاس «آثارش در حمایت از نوعدوستی و آزادی اندیشه»، برندهٔ نوبل ادبیات شد.
وینْستون چِرچیل برنده نوبل ادبیات
سر وینْستون لِئونارد اِسْپِنْسِر چِرچیل (۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ – ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۶۵) سیاستمدار، افسر ارتش و نویسندهٔ بریتانیایی بود. او طی سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵، یعنی در طول جنگ جهانی دوم، و بار دیگر بین سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۵ نخستوزیر بریتانیا بود. چرچیل از سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۴ (به استثنای دو سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴) نمایندهٔ پارلمان بود. او به لیبرالیسم اقتصادی و امپریالیسم باور داشت و بیشتر عمرش را عضو حزب محافظهکار بود و از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۵ رهبری آن را نیز بر عهده داشت. چرچیل همچنین از سال ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۴ عضو حزب لیبرال بود.
چرچیل جایزهٔ نوبل ادبیات را در سال ۱۹۵۳ بهخاطر نوشتههایش و به ویژه مجموعه کتاب جنگ جهانی دوم و «برای توصیف استادانه تاریخی و زندگینامه گرافی و برای فصاحت و بلاغت او در دفاع از ارزشهای عالی انسانی.» دریافت کرد. چرچیل یکی از سیاستمداران تأثیرگذار قرن بیستم است. مجلهٔ تایم در سال ۱۹۴۹ وینستون چرچیل را بهعنوان «مرد نیمهٔ اول قرن بیستم» انتخاب کرد. او سال ۱۹۴۰ نیز بهعنوان مرد سال تایم انتخاب شده بود. چرچیل در میان عامهٔ مردم مظهر زیرکی است. او در بریتانیا و کشورهای انگلیسیزبان فردی محبوب است و او را مدافع لیبرال دموکراسی در برابر فاشیسم میبینند. از او به دلیل نظراتش دربارهٔ نژاد و امپریالیسم و برخی تصمیمات زمان جنگش انتقاد شده است. مورخان معمولاً چرچیل را بزرگترین نخستوزیر تاریخ بریتانیا بهشمار میآورند.
چرچیل از پدر و مادری بریتانیایی و آمریکایی در آکسفوردشر متولد شد. خانوادهاش ثروتمند و آریستوکرات بودند. در سال ۱۸۹۵ به ارتش بریتانیا پیوست و در هندوستان، جنگ مهدیون سودان و جنگ بوئر دوم خدمت کرد. او در این نبردها برای خود به عنوان خبرنگار جنگ شهرتی یافت و مشاهداتش را در قالب کتابهایی چاپ کرد. چرچیل نخستین بار در سال ۱۹۰۰ به عنوان عضو حزب محافظهکار وارد مجلس عوام بریتانیا شد اما مدتی بعد به حزب لیبرال پیوست. او در دولت لیبرال هربرت اسکویت رئیس هیئت تجارت، وزیر کشور و لرد اول دریانوردی (نمایندهٔ دولت در نیروی دریایی) بود. نبرد گالیپولی در جنگ جهانی اول با تأیید او انجام شد و حاصلش شکستی فاجعهبار و برکناری چرچیل از مقام وزرات در نیروی دریایی بود. او از دولت استعفا داد و به عنوان فرماندهٔ هنگ تفنگداران اسکاتلندی در جبههٔ غربی جنگ جهانی اول خدمت کرد. پس از دو سال خدمت در جبههها، در سال ۱۹۱۷ به دولت دیوید لوید جرج پیوست و به ترتیب وزیر مهمات، وزیر جنگ، وزیر نیروی هوایی و وزیر مستعمرات شد و بر امضای پیمان انگلیس و ایرلند و سیاست خارجی بریتانیا در خاورمیانه نظارت داشت.
کانتی برنده جایزه نوبل ادبیات
الیاس کانتی (زاده ۲۵ ژوئیه ۱۹۰۵ - درگذشته ۱۴ اوت ۱۹۹۴)، رماننویس بلغاری بریتانیایی بود. وی در سال ۱۹۸۱ «به خاطر آنکه نوشتههایش با جهان بینی گسترده، ایده پردازی و قدرت هنرمندانه مشخص شدهاند.» برنده جایزه نوبل ادبیات شد. او به زبانهای بلغاری، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، لادینو تکلم میکرد. رمان نابینایی (در ایران: کیفر آتش) در فهرست ۱۰۰۱ کتاب که باید قبل از مرگ بخوانید و همچنین فهرست روزنامه گاردین (۱۰۰۰ رمان که هر شخص باید بخواند) قرار دارد.
کتابخانه بریتانیا رده اول تعداد منابع جهان
کتابخانه بریتانیا از بزرگترین کتابخانههای جهان است که در پایتخت بریتانیا، در شهر لندن، قرار دارد. تا سال ۱۹۷۳ انگلستان دارای کتابخانه ملی خاصی نبود و وظایف کتابخانه ملی را سازمانهای گوناگونی از قبیل سازمان ملی کتابشناسی، کتابخانه موزه بریتانیا، کتابخانه امانی ملی و غیره انجام میدادند. در سال ۱۹۷۳ قانون کتابخانه بریتانیا به تصویب رسید و کتابخانه از ادغام کتابخانه موزه بریتانیا، کتابخانه ملی مرکزی و سازمان ملی کتابشناسی و کتابخانه ملی امانی و کتابخانه ثبت اختراع، کتابخانه مرجع علوم، به وجود آمد. کتابخانهٔ بریتانیا توسط یک هیئت اداره میشود که در قبال «وزارت هنر و کتابخانه» مسئول است. این هیئت از چهار عضو دائمی و ده عضو نیمهوقت تشکیل شده است. اعضای دائمی عبارت هستند از: رئیس، رئیس اجرایی، و دو مدیر کل، شمارِ کارمندان این کتابخانه در سال ۱۹۹۱ بالغ بر ۲۲۵۰ تن بوده است. تاقبل از ساختمان جدید، مدارک و فعالیتهای کتابخانهٔ ملی در ۱۸ ساختمان در لندن و یک ساختمان در یورکشایر پراکنده بود. بحث بر سر ایجاد ساختمانی واحد در واقع از سال ۱۹۶۲ آغاز شد، ابتدا قرار بود کتابخانه موزه بریتانیا که مجموعه اصلی علوم انسانی و نسخ خطی در آن جای داشت گسترش بیابند.
این کتابخانه با دارا بودن ۱۵۰ میلیون نسخه عنوان در رده اول تعداد منابع جهان است.
ساختمان کتابخانه بریتانیا
ساختمان کتابخانه بریتانیا بهعنوان بزرگترین بنای عمومی ساختهشده در قرن بیستم بریتانیا از ۱۰ میلیون آجر تشکیل شده است. این ساختمان دارای مساحت کلی بیش از ۱۱۲ هزار متر مربع و ۱۴ طبقه شامل ۹ طبقه بالا و پنج طبقه در زیرزمین است که تا عمق ۲۴ متری پایین میرود.
کتابخانه بریتانیا دارای یک مرکز نگهداری ۴۴ هکتاری با عنوان بوستون اسپا در یورکشایر نیز هست که حدود ۷۰ درصد از مجموعه چاپی کتابخانه (۸۰ میلیون نسخه) را در خود جای داده و محل نگهداری ۳۰۰ کیلومتر کتاب، مجلات و روزنامهها است که توسط جرثقیلهای روباتیکی ساماندهی میشوند. هر روز هفته یک کامیون بیش از هزار آیتم از این مجموعه را بین بوستون اسپا و کتابخانه بریتانیا حمل میکند و برای مطالعه در اختیار علاقمندان میگذارد.
در آوریل ۲۰۱۴ یک اتاق مطالعه اختصاصی به نام اتاق خبر در کتابخانه بریتانیا افتتاح شد. این اتاق امکان دسترسی به میکروفیلمها، روزنامههای دیجیتال و آیتمهای ضبط شده رادیو، تلویزیون و اخبار مبتنی بر اینترنت، همچنین امکان درخواست انتقال نسخههای چاپی روزنامهها، نشریات و مجلات خاص را از مرکز اسپا بوستون به کتابخانه بریتانیا فراهم میکند.
کتابخانه ای که هر سال ۸ کیلومتر به قفسههایش اضافه میشود
مجموعههای کتابخانه بریتانیا شامل بیش از ۱۷۰ میلیون مورد از هر گروه زبانی و مذهبی است که در ۷۴۶ کیلومتر قفسهبندی جای گرفتهاند. هر سال ۸ کیلومتر به این قفسهها اضافه میشود، زیرا این کتابخانه ارزشمند بهعنوان کتابخانه ملی انگلستان و یک کتابخانه سپرده قانونی، دریافتکننده یک نسخه از هر کتاب منتشر شده در سراسر بریتانیا و ایرلند است. مجموعههای دیجیتال کتابخانه بریتانیا نیز بیش از یک پتابایت معادل تقریباً ۳.۵ سال فیلم ویدئویی بدونوقفه با کیفیت HD است.
هر سال ۵۰۰ هزار داده چاپی و دیجیتال جدید
این کتابخانه تنها در سال گذشته میزبان دریافت بیش از ۵۰۰ هزار داده چاپی و دیجیتال و بیش از ۱۰۰ ترابایت اطلاعات از دامنه وبسایت انگلستان بود.
این کتابخانه از زمان راهانداری تاکنون بیش از یک میلیون نسخه خطی، سند، عکس، صوت و تصویر ضبط شده و سایر مواد در معرض خطر را حفظ کرده است و از مگنا کارتا (منشور کبیر انگلستان) و دفترچه یادداشت لئوناردو داوینچی گرفته تا روزنامهها و وبسایتهای امروزی، میلیونهای کتاب چاپی و الکترونیکی، هزاران نسخه خطی کتابهایی از جین آستن گرفته تا جیمز جویس، میلیونها ثبتاختراع، روزنامه، مجله، تمبر و صداهای ضبطشده و پخش رادیویی از قرن نوزدهم را در بر دارد. دادههای ذخیرهشده در آرشیو وب این کتابخانه نیز دارای بیش از ۵۰۰ ترابایت دادههای ذخیرهشده است.
نظرات