سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - یوسف ملایی: هنر، همواره متفاوت بودن را تداعی می‌کند و هنرمندان خالق زیبایی اند و مخاطبان را شگفت زده می‌کنند. نیمروز خرماپزان امرداد ماه بندرعباس در راهرو یک کتابفروشی با چهره کمتر شناخته شده اما بسیار متفاوتی با نگرش ایده‌آل گرایانه آشنا شدم. پژوهشگری شکیبا، معلمی عاشق، ورزشکاری وارسته، شهروندی دغدغه‌مند و گردشگری راستین که توانمندی نوشتن با دو پا و دو دست دارد که نه تنها در نوع خود جالب است بلکه اهداف متعالی وی نیز شایسته قدردانی است.

هنرمندی که ۱۰ سال قهرمان بوکس بندرعباس بود

محمدرضا سلیمانی احمدی، ششم تیرماه سال ۱۳۵۰ در بندرعباس در خانواده‌ای اصالتاً اهل بخش احمدی هرمزگان در فاصله حدود ۸۰ کیلومتری شمال بندرعباس مرکز این استان است. پیشه وی شغل شریف معلمی است که شهرستان جاسک در شرق هرمزگان، جزیره قشم، روستای ایسین در شمال بندرعباس و بندرعباس خدمات ارزنده اش را فراموش نخواهند کرد. سلیمانی همچنین در اوایل دهه ۶۰ و دهه ۷۰، بیش از ۱۰ سال قهرمان بوکس بندرعباس در وزنهای ۵۷، ۶۰ و ۶۳ کیلوگرم و قهرمان دو استقامت در این شهرستان بوده است.

بیش از ۸۰ کتاب خواندم که این کتاب را بنویسم

سلیمانی احمدی به خبرنگار ایبنا گفت: «هنر ۲۰ گرفتن» عنوان کتابی است که بیش از ۱۲ سال پیش برای دانش‌آموزان نوشتم اما هنوز وارد بازار کتاب نشده است. عمده‌ترین علت عدم چاپ آن نیز، نبود ناشر منصف بود. برای اینکه کتاب موثری در دسترس دانش‌آموزان قرار بگیرد، بیش از ۸۰ کتاب خواندم. با این کتاب می‌خواستم روش‌های مطالعه، چگونگی یادگیری آسان در کمترین زمان برای اقشار مختلف علمی به ویژه دانش آموزان روستایی، تشخیص ساعت مناسب برای مطالعه در شبانه‌روز، نحوه تقسیم بندی فصل‌های کتاب، تعیین مکان مطالعه، جلوگیری از آلودگی صوتی در هنگام مطالعه و … را به زبان کودکان و نوجوانان آموزش بدهم.

با دو سال تمام تمرین، هنر نوشتن با پا را فراگرفتم

وی ادامه داد: از سال ۱۳۸۳ در اندیشه نوشتن با پاهایم بودم و با دو سال تمام تمرین، هنر نوشتن با پا را فرا گرفتم، همچنین تمرین نوشتن با دست چپ را هم شروع کردم. هدف از نوشتن با دست و پاهایم ضمن بیان قدرت اراده به شکل عملی به شاگردانم، فعال کردن هر دو نیمکره چپ و راست مغزم بود، زیرا پیش‌تر هر مطلبی را چهار بار می‌خواندم تا یاد بگیرم اما بعد از تمرین نوشتن با ۴ دست و پا، مطالب را فقط با دو بار خواندن فرا می‌گیرم. دیگر اهدافم از نوشتن با پا، نشان دادن عملی ضرب المثل «هنر نزد ایرانیان است و بس» و اثبات این موضوع که دانش آموزان هر آرزویی داشته باشند، می‌توانند با پشتکار و تداوم در کار به آن برسند.

آینده دقیقاً مثل آب و هوا، قابل پیش بینی است

سلیمانی احمدی عنوان کرد: همواره باور دارم که هر کاری ممکن است و هر کسی قادر است که کارهای به ظاهر سخت را به مرور زمان به سادگی انجام دهد. حتی معتقدم آینده دقیقاً مثل آب و هوا، قابل پیش‌بینی است. بنابراین اگر عوامل موثر را کنار هم بگذاریم در صورتی که علم آن را داشته باشیم، می‌توانیم هر اتفاقی و رویدادی را پیش‌بینی کنیم. این موضوع در مسائل اجتماعی، بزهکاری و ناهنجاری‌ها، اعتراضات، انقلاب ها و … نیز حکمفرماست.

برای خودم چالش درست می‌کنم

وی افزود: به قول دوستان دنبال دردسرم. همیشه برای خودم چالش درست می‌کنم. یک روز زبان اشاره ناشنوایان را یاد می‌گیرم، یک روز در دوره‌های بازیگری شرکت می‌کنم، روز دیگر به گردشگری دور ایران می‌روم، شعر می نویسم، برای طبیعت گردی، یوگا و مدیتیشن به روستاهای دورافتاده و خالی از سکنه ای پیاده‌روی می‌کنم که ساعت‌ها از جاده اصلی فاصله دارند.

بیشترین پولی که ماهیانه هزینه می‌کنم برای کتاب است

سلیمانی احمدی عنوان کرد: باور دارم برای خرید کتاب و کالاهای فرهنگی باید هزینه کرد. هم علم و هم تجربه اثبات می‌کند که کتاب بهترین عامل برای توسعه جوامع و بالا بردن نرخ فرهیختگی شهروندان است. دوستانی می‌شناسم که کتاب برایشان اولویت است و خودم هم بیشترین پولی که ماهیانه هزینه می‌کنم، برای کتاب است. بیشتر کتاب‌های روان شناسی، پزشکی و در حوزه تغذیه مطالعه می‌کنم.

همیشه دوست دارم نفر اول باشم

وی بیان کرد: همیشه در زندگی دوست داشتم در تمامی زمینه‌ها نفر اول باشم و این انگیزه مرا در راه تمرین نوشتن با دست و پا روحیه داد. برای اینکه به ایده‌آل هایم دست پیدا کنم به تمام استان‌های کشور سفر کرده‌ام. به نظرم ساده‌ترین، مهربان‌ترین، بی‌ریاترین مردم ایران در جنوب زندگی می‌کنند.