عمار خطی، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) برای انتخاب نام «شازده کوچولو» از کتاب اگزوپری استفاده کرده‌ام و دلیل انتخاب این نام را باید با دیدن فیلم متوجه شد. شخصیت اصلی ما مثل شازده کوچولو به دنبال حقیقت می‌گردد و این کتاب هم در بخش‌های مختلف فیلم به‌عنوان موتیف حضور دارد. دختر ما چندین بار بخش‌هایی از این کتاب را می‌خواند و مرور می‌کند.

وی در ادامه درباره لوکیشن فیلم توضیح داد: قصه فیلم درباره دختری است که در رویا و خیال زندگی می‌کند، بدون اینکه بداند بیرون از خانه‌شان در شهر غزه چه می‌گذرد. پدربزرگش برای او خانه‌ای رویایی ساخته است. یکی از شاخص‌های جشنواره امسال، تمرکز بر فیلم‌هایی بود که رویا و خیال را به نوعی با واقعیت درگیر می‌کردند. فضای رویایی و خیالی فیلم ما در یک خانه جنگ‌زده شکل گرفته که این موضوع را برجسته‌تر کرده است.

خطی درباره چگونگی انتخاب «شازده کوچولو» برای فیلم خود افزود: دلیل انتخاب این کتاب به خاطر فضای رویایی و مفاهیم عمیق آن بود. این کتاب یک زیرمتن فلسفی و فضایی خیال‌انگیز دارد و شخصیت من هم در فیلم به دنبال حقیقت است. در نسخه اولیه فیلمنامه این موضوع پررنگ‌تر بود، اما بخش‌هایی از آن را کنار گذاشتم و به اندازه‌ای که لازم بود از داستان استفاده کردم.

وی در خصوص ایده اصلی فیلم اظهار داشت: برخلاف بعضی دوستان که این قصه را سیاسی می‌دانند، من اعتقاد دارم که ماجرای غزه و فلسطین کاملاً انسانی است و نه سیاسی. ایده اصلی این فیلم زمانی به ذهنم رسید که تصاویر موشک‌های شبیه به شهاب سنگ‌ها را دیدم. این تصویر باعث شد به این فکر کنم که چگونه می‌توان از این ایده در قصه استفاده کرد.

کارگردان «شازده کوچولو» توضیح داد: وقتی از کودکان غزه صحبت می‌کنیم، منظور فقط بچه‌های امروز نیست. پیرمردها و پیرزن‌هایی که در کودکی با جنگ روبرو بودند هم کودکان غزه هستند. این مقاومت و زندگی شاعرانه‌شان باعث شد که من به جای تمرکز بر جنگ و خونریزی، به تصویر کشیدن زندگی یک خانواده در یک فضای شاعرانه و خیالی بپردازم.

عمار خطی گفت: امیدوارم این فیلم بتواند تأثیر مثبتی بر مخاطبان بگذارد. برای من همین که مخاطب این پیام را دریافت کرده، کفایت می‌کند و امیدوارم نتیجه خوبی برای این فیلم رقم بخورد.