به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در جلسه نقد و بررسی کتاب «حادثه جو» اثری به نویسندگی مزدک علی نظری، لیلی گلستان، آرش راهبر، مهدی افشارنیک و امین فرزانه شخصیت اصلی کتاب حضور داشتند و به نقد و تحلیل اثر پرداختند.
بازبینی سوژه‌ای در محله‌های قدیمی
لیلی گلستان، نویسنده و مترجم برجسته، درباره نگارش این کتاب، از اهمیت سوالات هوشمندانه مزدک علی نظری گفت. او تاکید کرد که این سوالات کتاب را خواندنی کرده است. گلستان همچنین کاراکتر خاص امین فرزانه را در طول کتاب جذاب توصیف کرد و افزود که عنوان کتاب، جدیت آن را خیلی برجسته کرده است و کاش عنوان دیگری برای این کتاب انتخاب می‌شد.
او اشاره کرد که این اثر بازبینی خاطراتی است که با همراهی نویسنده و سوژه در محله‌های قدیمی تهیه شده و همین کار توانسته کتاب را اثری شیرین کند.
نقدی بر کتاب
مهدی افشارنیک، روزنامه‌نگار، کتاب را در تاریخ‌نگاری عیاری و پهلوانی پس از انقلاب اثری مهم دانست اما سه نقد به آن وارد کرد: اول اینکه نویسنده با عدم پرداخت کافی به نقش تاریخی شخصیت اصلی در برهه‌هایی چون جنگ و دوره سازندگی این سوال‌ها را در ذهن بی جواب گذاشته است. دوم اینکه در نقطه تحول شخصیت امین فرزانه و تاثیر خانواده او ابهام وجود دارد و سوم اینکه این داستان توضیح روشنی درباره نسبت امین فرزانه با قدرت نداده است.
آرش راهبر، روزنامه‌نگار، به فرم گزارشی و گفتگوی کتاب اشاره داشت و بیان کرد که نویسنده توانسته با همراهی امین فرزانه در مکان‌هایی که برای او حادثه‌خیز بوده، اثری جذاب خلق کند. او گفت شخصیت تهران و امین فرزانه درهم تنیده هستند و این کتاب به شناخت بهتر این فرهنگ کمک کرده است.
خودسانسوری در نگارش
مزدک علی نظری، نویسنده کتاب، با اشاره به تاثیر سابقه روزنامه‌نگاری‌اش، گفت که خودسانسوری در نگارش باعث حذف برخی موارد شده است. او همچنین افزود که برخی موضوعات می‌توانستند جنبه‌های جامعه‌شناسی بیشتری داشته باشند.
امین فرزانه در پایان جلسه گفت: لات‌ها و اراذل فرق دارند. ما با سختی زندگی کرده‌ایم و مردم‌دوستیم، اما اراذل مخل آسایش مردم هستند. او همچنین از تلاش‌هایش برای گرفتن رضایت ۴۸۵ محکوم به اعدام سخن گفت و به پرسش‌های حاضرین پاسخ داد.
نظر شما