به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بیرجند، مریم دهقان تنها، مدرس دانشگاه و از فعالان حوزه کتابخوانی، چهارشنبه شب در دورهمی کتابخوانی گفت: رمان چشم‌هایش که گروهی آن را بهترین کار علوی می‌دانند، داستان بلندی است که به شیوه روایت‌گویی و بازیابی خاطرات نگاشته شده است.
وی افزود: رمان چشم‌هایش به زندگی یک مبارز سیاسی به نام استاد ماکان و نقاشی مرموز او از چشم های یک زن می‌پردازد و گرچه در این داستان درباره شهر خفقان گرفته تهران و خودکامگی وحشتناک ۲۰ ساله زیاد سخن می‌رود، اما جو عاشقانه شگرفی بر سراسر داستان سایه افکنده است.
وی ادامه داد: کتاب چشم‌هایش هم از نظر دقت و مهارتی که در تصویر روحیات اشخاص آن بکار رفته و هم از نظر درستی و کمال قالب داستانی در ردیف رمان‌های فارسی طراز اول قرار می‌گیرد.
این فعال کتابخوانی اظهار داشت: بزرگ علوی در کتاب‌های چشم‌هایش، میرزا، سرباز سربی و چند داستان دیگر، مجسمه‌سازی و نقاشی را زمینه و بهانه تصویر رویدادها یا وصف منش آدمها کرده و این چنین هنر را با واقعیت روز جامعه پیوند زده است.
این منتقد در پایان گفت: کتاب چشم‌هایش در مقام داستانی روان شناختی که در آن زیر و بم گرایش‌های زنی اشرافی به خوبی تصویر شده، کتابی منطقی است ولی مسیر مبارزات سیاسی در پیش گرفته شده در داستان کمرنگ به نظر می رسد.
نظر شما