فلورا منوچهری‌مقدم، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با بیان اینکه با پیشنهاد شهلا حائری در ترجمه «اختلال» نوشته هروه لوتلیه همکاری کرده است، توضیح داد: «اختلال» پنجمین اثری است که با همکاری شهلا حائری ترجمه کرده‌ام و برنده جایزه گنکور و یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های فرانسه است. این کتاب اثری فانتزی است و به نوعی پیشرفت و ورود هوش مصنوعی را به زندگی امروز به تصویر کشیده است. «در ماه ژوئن اختلالی در پرواز، زندگی مسافران هواپیما را دگرگون می‌کند. در میان آنها می‌توان از بلیک پدر خانواده و در ضمن قاتل حرفه‌ای، اسلیمبوی خواننده پاپ که دیگر نمی‌خواهد با دروغ زندگی کند، ژوانا وکیل بنام و مبارز، یا ویکتور میزل نام برد، نویسنده‌ای که ناگهان به شهرت و محبوبیتی غیرمنتظره می‌رسد و کتابی به نام اختلال دارد. به‌زودی پی می‌برند که همین هواپیما به همین مقصد با همین مسافرها چند ماه پیش به‌دلیل اختلال فرود آمده است. مسافران پرواز ژوئن هیچ آشنایی با مسافران آن یک هواپیما ندارند درحالیکه همه شواهد گواه آن است که خود آنها بوده‌اند. این اختلال چیست؟ در زندگی ما یا خود ما؟»
مترجم «اختلال» تاکید کرد: متاسفانه وضعیت ترجمه در کشورمان چندان به‌سامان نیست و اکنون در بازار ترجمه کشورمان، با انبوه آثاری مواجه هستیم که ارزش ادبی و زبانی زیادی ندارند. جشنواره‌هایی مانند جایزه کتاب سال می‌توانند با معرفی کتاب‌های ارزشمند و نیز مترجمانی که از دانش و توان بالایی برخوردار هستند در ارتقای وضعیت ترجمه موثر باشند.
کتاب «اختلال» سال گذشته در ۴۰۰ صفحه از سوی قطره منتشر شده است.
در بخشی از این اثر می‌خوانیم: «در چهل‌وسه‌سالگی که پانزده سال آن به نوشتن گذشته، دنیای کوچک ادبیات به نظرش مانند قطاری مضحک است که در آن متقلبانِ بدون بلیط، با همدستی بازرسان بی‌کفایت، هیاهوکنان در ردیف اول نشسته‌اند، درحالیکه نوابغ بی‌تکلف هنوز روی سکوی ایستگاه مانده‌اند - گونه‌ای در حال انقراض که میزل گمان نمی‌کند به آن تعلق داشته باشد. با وجود این، او کام خود را تلخ نکرده است؛ سرانجام به جایی رسیده که دیگر به آن اهمیتی نمی‌دهد، پذیرفته که در نمایشگاه‌های کتاب بنشیند و در مدت چند ساعت، فقط چهار اثر را امضا کند؛ وقتی یک ناکامی مشترک به بغل‌دستی‌اش سر میز فرصتی می‌دهد، می‌توانند به‌طرز خوشایندی با هم صحبت کنند. میزل که می‌تواند حواس‌پرت و منزوی به نظر برسد، علیرغم همه چیز، به عنوان مردی شوخ‌طبع شناخته شده است. اما مگر مرد شوخ‌طبعِ شایسته‌ی این نام، نباید «علیرغم همه چیز» همیشه همین‌طور باشد؟»
نظر شما