محمود افتخارزاده، مترجم اين كتاب، در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) اظهار داشت: «منارات السائرین» (سیر و طیر از ملک تا ملکوت) نوشته عارف نامی ایران، عبدالله پسر محمد پسر شاهور رازی (564-654 مهشیدی) معروف به «نجم الدین رازی» یا «نجم الدین دایه» مولف کتاب مشهور «مرصاد العباد من المبداء الی المعاد» است.

وي رازی را از عرفای نامدار ایرانی سده ششم و هفتم برشمرد.

وي کتاب «منارات السائرین الی الله و مقامات الطائرین بالله» را یکی از جامع‌ترین کتاب‌های عرفان ایرانی در سیر و سلوک و آداب آن داسنت و گفت: رازی این كتاب عربي را براي افرادي نوشت که پارسی نمی‌دانستند و قادر به خواندن کتاب فارسی «مرصاد العباد» نبودند.
 
وي افزود: این نوشتار به گونه‌ای کاملا آکادمیک و با قلم و ادبیاتی فاخر تالیف شده که نشان دهنده دانش گسترده و نبوغ شگفت‌انگیز رازی در امر تالیف و کتابت است.
 
افتخارزاده اين كتاب را به مراتب پرمایه‌تر و عالمانه‌تر از «مرصاد العباد» برشمرد و گفت: طرح موضوعات این کتاب در اوج پختگی است، چرا که آخرین تالیف نويسنده بود كه در پایان عمر او نوشته شد، یعنی بيش از30 سال پس از تالیف کتاب مرصاد العباد.
 
این کتاب در 10 باب و هر باب در چند فصل، تنظیم شده و با یک دیباچه و یک پایانه همراه است.

افتخارزاده خاطرنشان كرد: عرفان رازی، متشرعانه است كه بر مبناي خداوند و روح انسان و سیر و سلوک در قلمروي روح شكل مي‌گيرد. سزاست که جسد به عنوان ظرف روح، در کوره شریعت گداخته و تصفیه شود و با آموزه‌های طریقت، طی طریق كند تا به سرمنزل مقصود رسد. رازی در همه آثارش بر این «منظومه عرفانی» تاکید دارد و گویی حرفی جز این ندارد.

کتاب «منارات السائرین» از سوي انتشارات جامي در دست چاپ است.