به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، ايرانيان در گذشته‌هاي دور تاريخي، جشن‌هاي فراواني برگزار مي‌كردند. برخي از آن جشن‌ها اكنون نيز در ميان ايرانيان جايگاهي نمايان و برجسته دارد و برخي ديگر در گذر زمان، رنگي از فراموشي گرفته است.
اما همه آنها يادآور نگاهباني مردم اين سرزمين از يادمان‌هاي تاريخي و فرهنگ ديرپاي خود است. افزون بر اينكه بهانه‌اي براي سپري كردن تغييرات اقليمي نيز بوده است. پيداست كه پديداري بهار، يا شروع زمستان، بر زندگي مردم و شيوه گذران آنها تاثير مي‌گذاشت. به ويژه آنكه جامعه ايراني، متكي به كار كشاورزي بوده است.
كوروش صالحي در كتاب كم حجم «جشن‌هاي كهن ايرانيان» از جشن‌هاي ديرپايي ياد مي‌كند كه از گذشته‌هاي دور به يادگار مانده‌اند يا آنكه خاطره و تاريخچه‌اي از آنها در كتاب‌ها و نوشته‌هاي كهن بازمانده است.
او تقسيم‌بندي كتاب خود را برپايه ماه‌هاي سال قرار داده است. بدان سبب كه در گاه‌شمار كهن ايراني هر ماه جشن ويژه‌اي داشت و هر گاه نام ماه با نام روز برابر مي‌شد، آن روز را جشن مي‌گرفتند.
نويسنده توضيح مي‌دهد كه در گاه‌شمار ايراني روزها نه به نام اعداد، بلكه به نام‌هاي ويژه‌اي خوانده مي‌شد. براي نمونه، جشن مهرگان در روز مهر از ماه مهر جشن گرفته مي‌شد يا جشن فروردينگان در روز فروردين از ماه فروردين گرامي داشته مي‌شد.
صالحي از جشن نوروز، ارديبهشت‌گان، خوردادگان، تيرگان و جشن‌هاي ماهيانه ديگر ياد مي‌كند و معناهاي نهفته در پس هر جشن را برمي‌شمارد و توضيحاتي كوتاه درباره آنها مي‌آورد. بدين گونه خواننده مي‌تواند آشنايي مقدماتي با آيين‌هاي ايراني و شيوه برگزاري جشن‌ها بيابد و از رهگذر آن به جست‌وجويي بيشتر در منابع بپردازد.
كتاب «جشن‌هاي كهن ايرانيان» نوشته كوروش صالحي را انتشارات ايران آزاد در 104 صفحه و با شمارگان 3 هزار نسخه در سال 1389 منتشر كرده است. اين كتاب به بهاي 2500 تومان در اختيار علاقه‌مندان فرهنگ و آيين‌هاي ايراني قرار گرفته است.
سه‌شنبه ۹ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۱:۱۵
نظر شما