علی شجاعی، نویسنده این کتاب در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: مرحوم بهمن‌بیگی که خود از ایل قشقایی در شهرستان فیروزآباد استان فارس بود، کارش را از سال 1331 به تنهایی و با دست خالی آغاز کرد و در طول 28 سال مدیریت بر اداره آموزش عشایر ایران بیش از 10 هزار معلم را تربیت کرد.

وی افزود: وی موسسات مختلفی را مانند دبیرستان شبانه‌روزی عشایری شیراز، مرکز آموزش فنی و حرفه‌ای عشایر دختران و پسران، موسسه تربیت مامای عشایر و مرکز تربیت روستا پزشک و دامپزشک را بنیان گذاشت.

شجاعی با بیان این‌که بهمن بیگی توانست نخستین جایزه فرهنگی یونسکو را در سال 1353 را به دلیل پیکار با بیسوادی دریافت کند، گفت: از وی پنج اثر با عناوین «بخارای من، ایل من»، «اگره قره قاج نبود»، «به اجاقت قسم»، «طلای شهامت» و «عرف و عادت در عشایر فارس» منتشر شده‌اند.

وی اظهار کرد: تاکنون کتاب‌های زیادی درباره آموزش عشایر و شخصیت محمد بهمن‌بیگی نگاشته شده‌اند و من به عنوان یکی از شاگردان وی در این کتاب تلاش کردم اثری متفاوت با دیگر آثار منتشر شده درباره این شخصیت اثرگذار برای ایلات و عشایر را به رشته تحریر درآورم.

شجاعی با با بیان این‌که بهمن‌بیگی در طول سال‌های فعالیت خود به شکل‌های مختلف به افراد کمک می‌کرد،‌ عنوان کرد: مرحوم بهمن‌بیگی معتقد بود کارهای بزرگ از عهده یک نفر برنمی‌آید و در کارهای خود از تلاش و مساعی افراد مختلف کمک می‌گرفت و به همین دلیل، در یادداشت‌ها و کتاب‌های خود همواره نام آنان را ذکر می‌کرد. بخشی از این کتاب من نیز به معرفی این افراد اختصاص دارد.

به گفته وی، این بخش با هدف قدرشناسی از وی و کسانی که قدرشناس و همکار مرحوم بهمن‌بیگی بودند، در کتاب ارایه شده است.

شجاعی با اشاره به دیگر بخش‌های این کتاب، یادآور شد: این افراد به چند دسته تقسیم می‌شود. نخست، کسانی که به طور مستقیم در آموزش عشایر نقش داشتند و سپس کسانی که به وی در کارها کمک کردند، همچنین علمای دینی که وی از آن‌ها نام برده شده یا یادداشتی درباره آن‌ها نگاشته است.

نویسنده کتاب‌ «نام‌ها و یادها» از نگاه بهمن‌بیگی به نویسندگان، شعرا و هنرمندان ایلات و عشایر به عنوان دیگر بخش این کتاب نام برد و ادامه داد: در فصلی جملات نغز و ارزشمند وی در حوزه آموزش آورده شده‌اند و درباره حامیان عاطفی وی در واپسین سال‌های زندگی می‌توان در آخرین بخش کتاب مطالبی را مطالعه کرد، درباره کسانی که علاوه بر همسر مرحوم، به کارها و فعالیت‌های وی رسیدگی می‌کردند.

وی همچنین درباره ویژگی‌های این کتاب که آن را نسبت به دیگر آثار مشابه متمایز کرده است، توضیح داد: اغلب کتاب‌های بهمن‌بیگی را دوستداران وی مطالعه کرده‌اند ولی دستنوشته‌های او کمتر خوانده شده است، نوشته‌ها، یادداشت‌ها و نامه‌هایی که تا پیس از در هیچ جا دیده نشده‌اند.

شجاعی یادآور شد: این دست‌نوشته‌ها در قسمت‌های مختلف این کتاب درباره شرایط کاری وی و موقعیت‌های مختلف ارایه شده است.

وی از انتشار عکس‌های مرحوم بهمن‌بیگی در این کتاب خبر داد و گفت: در پایان کتاب آلبومی رنگی از مراسم‌های بزرگداشت و مناسبت‌هایی که برای وی گرفته می‌شد و همچنین دیدارهای وی با شخصیت‌ها و همکاران قرار داده شده است.

شجاعی با اشاره به علاقه بهمن‌بیگی به فرهنگ مکتوب و نگارش یادداشت و تشکرنامه برای اشخاص، عنوان کرد: وی فرد قدرشناسی بود و اغلب تشکرهای خود را روی نامه‌ها یا یادداشت‌های آن ها مکتوب می‌کرد. تمام این تشکر‌ها در این کتاب آورده شده‌اند.

وی یادآور شد: تعدادی از نامه‌هایی که دانش‌آموزان برای او نگاشته‌اند و پاسخ وی به آن‌ها، جمع‌آوری شده‌اند. این دانش‌آموزان از ایل شاهسون در آذربایجان تا ایل بویراحمد و ... بودند.

به گفته شجاعی، مدارکی که در این کتاب آورده شده، تمام دست‌نوشته‌های وی نیستند و باز هم باید افزوده شوند. بهمن‌بیگی شاگردان بسیاری را تربیت کرد که اغلب آن‌ها از وی نامه و یادداشت دارند که ممکن است به دست مولف این کتاب نرسیده باشد.

مراسم رونمایی کتاب «نام‌ها و یادها» عصر چهارشنبه (18 بهمن) ساعت 16 در تالار مرکزی کتابخانه ملی شهر شیراز برگزار می‌شود. این نشست به همت انتشارات نوید شیراز (ناشر کتاب) برپا خواهد شد.