به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عبداللهی گفت: ماه محرم ماهی است که حضرت امام حسین(ع) نزدیکان خود را نذر دین کردند و این مهم کمتر در نوحه‌خوانی‌های ما مطرح می‌شود. محرم ماهی است که امام حسین(ع) دست بیعت با ستم نداد. این ماه ماه پیمان بستن و پیمان شکستن است. هر وقت در نوحه‌ها صحبت از محرم می‌شود باید یاد غریبی حسین(ع) تازه شود.

وی توضیح داد: زبان مداحی‌ها باید زبانی عامیانه و نه زبانی سست باشد. گرچه هیچ چیز از شأن ائمه نمی‌کاهد اما شاعران نوحه‌سرا هم نباید کاری کنند که شأن امامان پایین بیاید. همه کلماتی که برای مداحی امام حسین(ع) سروده می‌شود، باید در شأن آن حضرت باشد.

این شاعر ادامه داد: برخی که برای حضرت سیدالشهدا(ع) نوحه‌سرایی می‌کنند علم عروض را نمی‌دانند و شعر آن‌ها چه در قالب‌های کلاسیک و چه نو، مشکلات عروضی دارد. شاعران باید سعی کنند از وزن‌هایی استفاده کنند که بر آن‌ها مسلط باشند.

وی افزود: هدف نوحه صرفاً نباید گریه و زاری مخاطب باشد. این را باید دانست که امام حسین(ع) برای احیای دین دست بیعت با ستم نداد و انقلاب کرد نه برای آب! اغلب نوحه‌ها برای این‌که گریه و فغان شنونده را درآورند، صرفاً روی تشنه بودن امام و همراهانش تأکید می‌کنند که این کار درستی نیست.

شاعر مجموعه شعر «یاد تو در دل من طوفان به پا می‌کنه» یادآور شد: امام حسین(ع) فروتنی و آزادگی را به مردم شناساند و این فروتنی و آزادگی باید در شعرها وجود داشته باشد. در شعری نوشته‌ام:
«فروتن، مهربان افتاده باشید
و چون مردان ایمان ساده باشید
اگر با دین سر و کاری ندارید
از این پس لااقل آزاده باشید»

عبداللهی گفت: در شعرها باید مقابل ستم، کوتاه نیامدن‌ها و شجاعت‌ها را ارایه کرد و باید نسبت به روایت‌هایی که صورت می‌گیرد، دقت نظر داشت.

وی افزود: شاعران باید آثار متقدمین را مثل بیدل مطالعه کنند و با آثار محتشم کاشانی آشنایی داشته باشند.

رضا عبدالهی، شاعر و ترانه سرا کارشناس ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی است. از وی تا کنون کتاب‌های متعددی به چاپ رسیده که از آن میان می‌توان به مجموعه ترانه «یاد تو در دل من طوفان به پا می‌کنه» اشاره کرد.

دیوان‌های «واله اصفهانی»، «میرزا ابوالحسن فراهانی»، «شفیعای شیرازی»، «صبوری تبریزی» و «حسرت همدانی» با تصحیح او منتشر شده‌اند. مجموعه‌های شعر «در حاشیه سکوت» (غزل)، «گزیده ادبیات معاصر» (غزل)، «با تمام خستگی لبخند داشت» (مثنوی)، «دلم هرکجا هست یادش بخیر» (غزل)، «کدامین جمعه می‌آیی» (دوبیتی) و «بگو با چه لحنی بخوانم تو را» (مثنوی) از دیگر آثار منتشر شده او هستند.

علاوه بر این،‌ کتاب‌های «گلچین شعرا، بیا تا گل برافشانیم» (گردآوری)، «هجوگویان پارسی‌زبان» (پژوهش)، «خودستایی در بیان شاعران» (پژوهش)، «بحثی پیرامون زحاف رایج در شعر فارسی» (پژوهش) و «اندیشه‌های به یادماندنی» از عبداللهی به چاپ رسیده‌اند.