به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نمایشگاه بین المللی چاپ و بستهبندی و ماشینآلات وابسته خود بیستمین دوره خود را در اوایل دیماه تجربه کرد. به همین منظور احمد ابوالحسنی، نایب رییس اتحادیه و تعاونی لیتوگرافان تهران و بابک عابدینی نایب رییس اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ ایران در نشستی در خبرگزاری از نقاط قوت و ضعف بیستمین نمایشگاه چاپ و بستهبندی تهران سخن گفتند.
*در حال حاضر زمان مناسبی است تا با پردازش داده ها به ارزیابی بیستمین نمایشگاه بینالمللی چاپ و بستهبندی تهران بپردازیم. شما به عنوان دبیر اجرایی این نمایشگاه، این دوره را چگونه ارزیابی می کنید؟
ابوالحسنی: به نظر ما بیستمین نمایشگاه بینالمللی چاپ و بستهبندی تهران فرصت خوبی بود تا صدای مظلومیت صنعت چاپ ایران به گوش مسوولان و به ویژه مجلسیها برسد. این نمایشگاه به اعتقاد عده زیادی از همکاران، یکی از بهترین نمایشگاههای چاپ و بستهبندی تهران بود اما معتقدیم در اجرای این نمایشگاه هنوز برای رسیدن به نقطه ایدهآل فاصله زیادی داریم.
*علتش را در چه می دانید؟
ابوالحسنی: حضور فعال رسانهها و پوشش تصویری این نمایشگاه به همت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران سبب شد این نمایشگاه نسبت به سالهای گذشته در اجرا از شرایط بهتری برخوردار باشد زیرا یکی از ابزارهای مهم برای رساندن خواستهها به مسوولان رسانهها هستند.
از دیگر نقاط مثبت این دوره از نمایشگاه حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی در مراسم افتتاحیه و بازدید حداقل دو نماینده در روز در این دوره از نمایشگاه بود که باعث شد علاوه بر بازدید از دغدغههای افراد و غرفهداران آگاه شوند. خوشبختانه آقای خجسته نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی نیز پس از بازدید از نمایشگاه در فردای آن روز در نطق پیش از دستور صحن علنی مجلس از مظلومیت صنعت چاپ گفت که خود نشانه خوبی است. از لحاظ زمانی هم به روز پنجشنبه و جمعه افتاده بود که برای ما بسیارخوب بود.
بابک عابدینی: ازنظر تخصصی نیز، نمایشگاه همیشه یک کار اصلی دارد و آن این است که یک گروهی را به مقوله عرضه و تقاضا هماهنگ کنید. این نمایشگاه موفق بود قدم مثبتی در این زمینه هم از نظر اطلاع رسانی هم از نظر گردهمایی و عرضه وتقاضا نسبت به گذشته بردارد و هماهنگ کنند. صحبتهایی که به غرفه داران داشتیم نشان داد از دوره های قبل بهتر برگزار شده بود و این نشان از قوت و امید است.
*شما به عنوان مسوول برگزاری این جشنواره ضعف های خودتان را در چه می دانید؟
ابوالحسنی: ضعف هم کم نداشتیم و در صدد هستیم تا این ضعفها را برطرف کنیم. ولی یک سری از این ضعفها حل نشدنی است و باید آن را بپذیریم. برای مثال این شکلی که سالنها دارند، فاصله غرفهها، سرویسدهی و ... استاندارد نیست و از دست ما نیز خارج است و این بزرگترین ضعف ماست. ما هم جایی مناسب تر از نمایشگاه بین المللی تهران نداریم که برگزار کنیم و در حال حاضر تنها جایی که نمایشگاههای بزرگ در آن برپا میشود نیز همین نمایشگاه است.
*تعداد بازدید کنندگان این دوره نمایشگاه چقدر بود؟
ابوالحسنی: ما هنوز آمار دقیقی از حضور بازدید مردم در نمایشگاه نداریم. نقطه ضعف دیگر ما هم باز به نمایشگاه برمیگردد و آن این بود که نتوانستیم با مخاطبان اصلی ارتباط بگیریم که این خود یک اشکال است. کسانی که در این صنعت دست و پنجه نرم میکنند برایشان حضور در نمایشگاههای خارجی اهمیت دارد و هزینههای زیادی میکنند و به آن طرف میروند اما برای حضور در نمایشگاههای داخلی هیچ اقدامی انجام نمیدهند.
بابک عابدینی: البته از سوی دیگر بازدیدکنندگان و شرکت کنندگان کمی تخصصی تر بودند و این را باید بپذیریم در نمایشگاه تخصصی نمایشگاه صنعت چاپ یک نمایشگاه بیزینس تو بیزینس است. بازار کار به بازار کار است. بازار کار به مشتری نیست.
این نمایشگاه نیز بیشتر به سمت بازار کار بر بازار کار رفته بود. ما برای حضور در نمایشگاه امید فروش نداشتیم یعنی نیامده بودیم جنس بفروشیم. آمده بودیم که کالایمان را معرفی کنیم، اطلاع رسانی کنیم و کارهای جدید داریم ارایه دهیم. با مشتری های قبلی ارتباط برقرار کنیم و آن را حفظ کنیم. به همین خاطر حفظ کردن یک مشتری راحت تر از کسب مشتری جدید است و این نمایشگاه نیز این امکان را برای ما فراهم کرده است.
*علت این که مخاطبان اصلی به این گونه نمایشگاه نیامدند چه بود؟
ابوالحسنی: وقتی ما همه چیزمان کلیشهای و دولتی است مشکل پیدا میکنیم. نمایشگاه برای دولت است و یکسری و قواعد خاص خود را دارد که اینها خود برای ما دغدغه ایجاد میکند.
برفرض مثال بر طبق این قوانین ما باید به متراژی که آنها میگویند برسیم در حالیکه این نمایشگاه تخصصی است ما الان میگوییم 15 هزار و 500 متر فضای مفید واگذار کردیم و 35 هزار متر زیر بار بردیم. اما اگر این را تخصصی نگاه کنیم بهتر است در متراژ 7 هزار متر تا 10 هزار متر برگزار می کردیم تا واقعاً به صورت تخصصی برگزار می شد.
این نمایشگاه را فرضا با متری 40 الی 45 هزار متر واگذار میکنند. ما متری 70 هزار تومان از مشتری پول میگیریم در حالیکه غرفهبندی و موکت با ماست. اگر در این نمایشگاه خارجیها حضور نداشته باشند در اول کار ضرر میدهیم. وقتی این چنین دیدگاهی وجود دارد حتی اگر راهحل هم داشته باشد نمیتوانیم حلش کنیم.
از سوی دیگر به طبع وقتی بخواهد یک نمایشگاه پربار باشد باید یک دبیرخانه داشته باشد که نمیتوانیم داشته باشیم. چرا که هزینه دارد و بودجه را نمیتوانیم مهیا کنیم.
*نظر شرکتهای خارجی درباره این دوره نمایشگاه چه بود؟
ابوالحسنی: شرکت «تویاپ» بزرگترین شرکت نمایشگاهی ترکیه است که مسوولیت برگزاری نمایشگاههای این کشور را بهعهده دارد، میگفتند که ما فکر نمیکردیم این نمایشگاه با این قوت برگزار شود و برایشان جذابیت داشت که در عین حال مقدمات انعقاد یک تفاهمنامه نیز با این شرکت ایجاد شد.
*میزان حمایت مسوولان از این نمایشگاه چگونه بوده است؟
ابوالحسنی: شرکت توپاپ یک شرکت خصوصی است. آنها هنگام مذاکره گفتند ما حداقل یک سالن را برای شرکت ترکیه پر میکنیم و ورودی را تغییر میدهیم. در این مدت سفیر موظف است که در این سالنها حضور داشته باشد و حداقل دو مسوول عالیرتبه صنعت ترکیه نیز باید بیایند.
این نمایشگاه وقتی این دیدگاه را داشته باشد میتواند پیشرفت کند. این در حالی است که این شرکت برای یک شخص است اما ما که صنفی هستیم حمایت نمیشویم. اگر امسال توانستیم مسوولان را بیاوریم به خاطر روابط خودمان بود یعنی دولت موظف نبود که در این نمایشگاه حضور پیدا کند. از طرف دیگر دغدغه صنعت چاپ در کشور ما وجود ندارد. ما با برگزاری این نمایشگاه یک موج در مورد صنعت چاپ بوجود آوردیم و مطمئناً بعد از مدتی میخوابد. البته یک سری ضعف آنها به ما برمیگردد چون کارگروه نداریم.
بابک عابدینی: همانطور که آقای ابوالحسنی گفتند هنوز در ایران مقوله نمایشگاه به عنوان صنعت جا نیافتاده است.نمایشگاه اگر خوب برگزار شود می تواند پایگاه ورود سرمایه به کشور باشد. نمایشگاه های مطرح جهان مثل کشور آلمان شاید جمعا بالای 500 - 600 هزارنفر در سال بازدید کننده داشته باشد. این بازدید کنندگان می توانند هم از آلمان، اتحادیه و کشورهای دیگر باشند که این خود می تواند حداقل برای آن شهر یا کشور در آمد زایی زیادی داشته باشد.
دیدگاه نمایشگاه های بین المللی ایران و تهران نیز باید عوض شود.اگر بتوانیم مسوولین را به این سمت هدایت کنیم که این نمایشگاه نه تنها برای آن صنعت بلکه برای کشور نیز در آمد زایی دارد بسیار موثر خواهد بود.
* در مورد شرکتهای خارجی صحبت کردیم درباره تعداد شرکتهای خارجی در این نمایشگاه متوجه شدیم آمار دقیقی وجود ندارد و در خبرگزاریهای مختلف تعداد آنها را متفاوت میدیدیم در کاتولوگ هم اسامی شرکتهای خارجی نبود. تعداد دقیق این شرکت ها چقدر بود؟
ابوالحسنی: در این دوره نمایشگاه 70شرکت خارجی حضور داشتند. اما مبنای کشورهای خارجی ما این است که یکسری تولیدکننده داخلی داریم و یکسری تولید کننده خارجی. به تبع بسیاری از شرکت های خارجیهای در ایران نمایندگی دارند و بسیار شناخته شده هستند.البته حضور شرکتهای چینی تعدادش نسبت به پارسال کمتر بودکه دلیلش را نمیدانیم.
*اگر بخواهید به خودتان نمره دهید، چه نمره ای به خود می دهید؟بیشتر دوستانی که ابوالحسنی: از این نمایشگاه دیدن کردن گفتن نمره شما از نمایشگاه بیستم، بیست است اما ما می دانیم تا رسیدن به نقطه ایده آل فاصله زیادی داریم.
شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۲ - ۰۰:۰۵
نظر شما