زنوزی جلالی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در این باره اظهار کرد: معتقدم تعیین محدوده زمانی 50 سال برای دریافت حق‌التالیف آثار پدیدآورندگان متوفی، توسط وراث معنا و مفهومی ندارد.

وی ادامه داد: واقعا نمی‌دانم عزیزان دلیلشان از تصویب این قانون چه بوده است! البته احتمال دارد دلیشان این باشد که شاید خانواده پدیدآورندگان بعد از گذشت 50 سال از فوت آن‌ها دیگر دغدغه انتشار آثار وی را نداشته باشند و آن آثار در محاق فراموشی قرار بگیرد؛ در این صورت دلیل قابل اعتنایی برای تصویب این قانون وجود دارد زیرا معتقدم منع انتشار آثار پدیدآورندگان نوعی ظلم در حق آن‌هاست چرا که پدیدآورندگان زحمات زیادی را برای خلق آثار متقبل می‌شوند.

نویسنده رمان «قاعده بازی» گفت: متاسفانه در کشور ما نویسندگی هنوز به‌عنوان یک شغل از لحاظ کمی و کیفی شناخته نشده است؛ تصور کنید نویسنده‌ای که حدود 3 تا 4 سال برای خلق یک رمان زحمت می‌کشد تازه باید زمان زیادی را به انتظار بنشیند تا اثرش در وزارت ارشاد تایید شود و پس از آن اگر ناشر منصفی پیدا شود که اثرش را منتشر کند، بسیار شانس آورده است. گذشته از این معضلات، آن‌قدر مبلغ حق‌الزحمه‌ای که از ناشر دریافت می‌کند ناچیز است که صحبت کردن درباره آن پس از فوتش، آن هم بعد از گذشت 50 سال، حقیرانه به نظر می‌رسد.

زنوزی جلالی افزود: نویسندگی نوعی عشق و دیوانگی است وگرنه کسی در این اوضاع نامساعد حاضر نیست دست به قلم شود. پدیدآورندگان دلی کار می‌کنند و هیچ چشم‌داشتی به چنین مبالغ اندک و حقیرانه ندارند. 

این مدرس داستان‌نویسی با بیان این‌که هیچ‌گونه ضابطه‌ای میان ناشر و نویسنده وجود ندارد، اظهار کرد: رمانی نوشته بودم و آن را برای انتشار به  ناشری سپردم. این اثر در عرض دو سال به چاپ سوم رسید اما به یکدفعه متوجه  مدت چهار سال در چاپ سوم مانده است؛ این موضوع برایم مشکوک بود به همین دلیل به دفعات به ناشر مربوطه مراجعه کردم تا پی به دلیل این موضوع ببرم. بعدها متوجه شدم که ناشر این اثر را همچنان به اسم چاپ سوم چاپ و به بازار عرضه می‌کند! واقعا چه کسی، با کدام معیار و کجا می‌تواند مُچ این‌گونه ناشران را بگیرد و به این تخلفات آشکار رسیدگی کنند؟!

وی ادامه داد: در چنین وضعیتی معتقدم گذشته از این که قانون نامبرده وجود داشته باشد یا وجود نداشته باشد، این وجدان ناشر است که آیا حق‌التالیف پدیدآورندگان متوفی را بدهد یا ندهد. حالا اگر هم این قانون وجود داشته باشد از کجا معلوم که ناشران، حق‌التالیف پدیدآورندگان متوفی را تمام و کمال به وراث بدهند؟!

نویسنده مجموعه‌ی داستان «سیاه بُمبَک» افزود: وقتی پدیدآورندگان زنده هستند، با معضلات و مشکلات عدیده‌ای مواجهند چه برسد به این که فوت کنند و دیگر نتوانند از حق و حقوق خود دفاع کنند. تمامی این معضلات به دلیل حکمفرما بودن جو ناسالم در این عرصه است.

این نویسنده عنوان کرد: متاسفانه در کشور به دلیل نبود سیستم یکپارچه و مدون توزیع و پخش کتاب، سود چندانی عاید پدیدآورندگان نمی‌شود. به عبارت دیگر می‌توان گفت که نویسندگان تاوان نبود چنین سیستمی در کشور را می‌دهند.

وی  گفت: اوایل انقلاب شاهد بودیم که در اغلب موارد، شمارگان کتاب‌ها به 11 هزار نسخه  می‌رسید اما اکنون چه اتفاقی افتاده است که بعد از گذشت 30 سال از آن زمان، شمارگان کتاب‌ها به هزار و در اغلب موارد به 200 نسخه رسیده است؟

*در این زمینه بخوانید:
-(1)سرشار: مخالف تعیین محدوده زمانی برای حقوق وراث نویسنده هستم/اینجا را بخوانید.
-(2)کارشناس حقوق نشر: محدوده زمانی برای آثار فکری، به دلیل حمایت از جامعه است/اینجا را بخوانید.
-(3)مهدی غبرایی: حقوق آثار تا الی‌الابد باید به وراث پدیدآورنده برسد/اینجا را بخوانید.
-(4)مدیر نشر بهتاپژوهش: قانون «حقوق مولف پس از مرگ» کامل است/اینجا را بخوانید.
-(5)حسن‌بیگی: محدودیت زمانی را برای انتفاع وراث قبول ندارم/اینجا را بخوانید.
-(6)کاخی: با واگذاری حق‌التالیف نویسنده متوفی به ناشر مخالفم/ اگر ناشر زودتر از مولف فوت کند، تکلیف چیست؟/اینجا را بخوانید.
-(7)گودینی: با قانون محدودیت زمان ارث از مولف موافقم/ اگر وارث مولف ناخلف بود، چه باید کرد؟/اینجا را بخوانید.
-(8)سلیمی: پیشنهادم تشکیل سازمان غیر دولتی برای حمایت و مدیریت آثار مولفان متوفی است/اینجا را بخوانید.
-(9)کاشفی: یک حکم واحد و مطلق درباره همه آثار عادلانه نیست/اینجا را بخوانید.
-(10)نادمی: حقوق مادی آثار در نهایت باید به جامعه بازگردد/اینجا را بخوانید.
-(11)شیرزادی: حق‌التالیف نباید محدودیت زمانی داشته باشد/اینجا را بخوانید.
-(12)احمدی: وراث حق دارند درباره انتشار یا عدم انتشار آثار متوفی نظر دهند/اینجا را بخوانید.
-(13)شفیعی: تا وراث قانونی در قید حیات‌اند باید حقوق مولف به آن‌ها برسد/اینجا را بخوانید.
-(14)قیصری: 500 سال هم از فوت مولف بگذرد، باید حق‌التالیفش به وراث برسد/اینجا را بخوانید.
ـ(15)پارسی‌نژاد: محدودیت زمانی حق‌التالیف آثار متوفی به 70 سال ارتقا یابد/اینجا را بخوانید.