وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در آئین بزرگداشت آیتالله جوادی آملی، بیان کرد: آیتالله جوادی آملی حکیم انقلاب است. بزرگانی چون شهید صدر و شهید مطهری نیز پیش از انقلاب این حکمت را دارا بودند. انقطاع حکمت از انقلاب یعنی انقطاع از چشمه حیات خود. لذا بهشدت به امثال ایشان نیاز داریم.
سیدعباس صالحی در این آئین، آیتالله جوادی آملی را یک حکیم مسلمان و یک حکیم متمایز و ممتاز خواند، گفت: در تاریخ 1400 سالهمان حکمای متعددی داشتهایم که هرکدام به سهم خود در اتصال حکمت اسلامی از نسلی به نسل دیگر سهیم بودند و هرکدام امتیازات خود را داشتند. چند نکته درباره خصایص ویژه ایشان بیان میکنم. نخست اینکه آیتالله جوادی آملی یک حکیم جامع هم در علوم عقلی، هم در علوم عرفانی و هم در علوم نقلی اعم از فقه و تفسیر بود. در تاریخ علمای اسلامی کسانی را داشتهایم که هر سه شاخه اصلی علوم اسلامی را با هم داشتهاند اما اینکه یک نفر در اوج هم فقاهت برجسته، هم فیلسوف برجسته و هم اینکه یک فردی که بر عرفان نظری مسلط و در عرفان عملی مدرس باشد، م داشتهایم. این جامعیت در پارهای از علمای ما وجود داشته و یکی از ویژگیهای استاد جوادی آملی نیز همین است.
وی افزود: ایشان یک حکیم مدرس و شاگردپرور بوده است. از طریق تعلیم شفاهی و مکتوب هزاران شاگرد در خوان تدریس آیتالله جوادی آملی باواسطه و بیواسطه قرار داشته و دارند. ایشان هم با تدریس ممتد و هم با مکتوبات فراوان این ترکیب را دارد که از این شخصیت، بهعنوان حکیم مدرس برجسته یاد کنیم. سومین ویژگی آیتالله جوادی آملی این است که یک حکیم اجتماعی است. مقام معظم رهبری فرمودهاند که فلسفه اسلامی باید امتداد اجتماعی پیدا کند. فلسفه باید از حوزه نظری انتزاعی به حوزه نظری اجتماعی باید تبدیل شود و این همواره از دغدغههای آیتالله جوادی آملی بوده است. آثار ایشان نشان از این تعلق دارد که باید فاصله نظر و عمل را کمتر کنیم.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: دیگر ویژگی آیتالله جوادی آملی این است که ایشان یک حکیم متکلم است که همانند شهید مطهری در عین اینکه از خاستگاه فلسفی برخاسته، اما به سوالات زمانه خویش نیز توجه دارد. ایشان گرچه ریشه در عمق نظرات بنیادین دارد، اما به سوالات زمانه خود بهشدت متوجه است. آثار متعددی همچون «نسبت دین و دنیا» و «انتظار بشر از دین» این ترکیب را کاملا نشان میدهند. حکیم موسوعهنگار، دیگر شاخصه این شخصیت برجسته علمی و دینی است. در بین علمای نقلی امثال علامه مجلسی، افرادی بودهاند که کار دایرةالمعارفنویسی و موسوعهنگاری انجام دادهاند. آیتالله جوادی آملی نیز برخی آثارشان تنها یک اثر نیست. «رحیق مخدوم» و «تسنیم» دایرةالمعارف علوم عقلی و عرفانی است. ایشان در عین تکنگاری یک حکیم موسوعهنگار هم هست.
صالحی ادامه داد: بر امتیازات ایشان میتوان افزود که آیتالله جوادی آملی حکیم انقلاب است. بزرگانی چون شهید صدر و شهید مطهری پیش از انقلاب این حکمت را دارا بودند، آیتالله جوادی آملی نیز مفاهیم مفقودهای را در شاخههای مختلف در حوزه مباحث نظری انقلاب نظریهپردازی کرده و ایدههای تازهای در این زمینه دارد. انقطاع حکمت از انقلاب یعنی انقطاع از چشمه حیات خود؛ لذا بهشدت به امثال ایشان نیاز داریم. انقلاب میخواست نگاه تازهای به جهان بیندازد. اگر انقلاب اسلامی از جانمایه حکمت خالی شود، از درون خالی میشود. نکته دیگری که درباره ایشان حلاوت خاصی ایجاد میکند که ایشان یک حکیم متخلق است. انسان وقتی کنار چنین شخصیتی زندگی میکند این احساس را دارد که در افقی ملکوتی سیر میکند.
نظر شما