به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) برای کسی که سالیان دراز دیدگانش جز به آشوب و تاریکی به چیز دیگری روشن نشده و مشامش پر شده از بوی جنگ و خون، باور وجود سرزمینی سراسر صلح و روشنایی محال ممکن است. سرزمینی که شاعران حدود آن را تعیین کرده و تنها مدعیان آن هستند نه سیاستمداران و نظامیگرانی که در آن دوران چشمشان جز به قرمزی خون به هیچ چیز دیگر خو نگرفته بود!
شاید اگر هنوز کور سوی امیدی در دل میلر روشن نبود، هیچگاه دل به شاعرانگیهای فریبنده دوست شاعر و نویسندهاش، لارنس دارل در وصف سرزمینی رویایی به نام یونان نمیبست. اما این دلبستگی چه فایده وقتی کماکان این شاعرانگی را اغراقی بیش نمیدانست و دعوت لارنس برای سفر به یونان را نادیده میگرفت! با این حال گویی یونان تماما میلر را به بهشتی که آرزوی دیدنش را داشت فرا میخواند. و همین سبب شد تصویرگری دختری به نام بتی از یونان در ذهن میلر، او را نسبت به پیش کنجکاوتر و عزمش را برای سفر جزم کند.
و حال میلر چندی پیش از شروع دومین جنگ خونبار جهانی، بار سفری طول و دراز را از پاریس به سرزمین صلح و دوستی، یونان بسته است. او در پی یک چیز است. چیزی که رد پایش را در سخنان لارنس و بتی به وضوح یافت میکرد اما تا خودش به آن دست نمییافت آرام نمیگرفت؛ صلح. چه کلام غریبی! مدتها بود که این واژه نه فقط برای میلر بلکه برای تمام دنیا معنایش را باخته بود. و میلر در جستوجوی معنای مجدد آن راهی سرزمینی شد که شاعران بر آن فرمان میراندند…
تندیس ماروسی سفرنامهای است از سفر هنری میلر به یونان وشرح یک آرمانشهر. او در این کتاب وقایعی را که در طول سفرش رخ داده، شرح میدهد. از جزییات خلقی آدمهایی که در طول سفر دیده تا عمیقترین مفاهیمی که از تجربه سفرش به دست آورده است. مفاهیمی که به نوعی امید به آینده نوع انسان و آینده خود زمین را برای میلر ایجاد میکند. میلر این اثر را یکی از مهمترین و بزرگترین آثار خود میداند. شاید به این دلیل که تنها یک سفرنامه نیست. بلکه اندیشهنامه و دعوتنامهای است در باب صلح. این کتاب تنها با یک آرزو به نگارش درآمده؛ آرزوی رسیدن به صلح جهانی در آیندهای دور.
شاید دیگر در این زمانه پیش نیاید که فارغ از دلمشغولیها و حواسپرتیهای مختلف مانند فضاهای مجازی، بتوانیم با ذهنی سبک و خالی با پدیده یا مکانی بکر و دست نخورده روبرو شویم. اما میلر در آن دوران امکان رویارویی بیمزاحمت و بیواسطه را با ایدهآل ذهنیاش از زندگی، در مقابل شیوه زندگی بیمارگونه آمریکایی را داشت و آن را به بهترین شکل در این کتاب منعکس کرده است.
تا روزی که رویای میلر در باب صلح برقرار نشود این کتاب را باید خواند. شاید علاوه بر لذت مطالعه یک سفرنامه کمی باعث پالایش روحمان نیز بشود.
تندیس ماروسی با ترجمه مهبد ایرانی طلب در نشر قطره منتشر شده است.
پنجشنبه ۶ شهریور ۱۳۹۹ - ۱۶:۱۷
نظر شما