کتاب «منوجان در گذرگاه دو تمدن رودبار بزرگ و هرمزگان» نوشته قاسم سالاری از سوی نشر خزه منتشر شد. منوجان نام منطقهای باستانی در استان کرمان است.
بخش دوم شمهای تاریخی از وضعیت فرهنگی و آموزش و پرورش منوجان ارائه میدهد. بخش سوم اوضاع جغرافیایی منطقه، مانند روستاها، کوهها، رودها و گیاهان را میکاود. بخش چهارم و پایانی نمونههایی از تبارشناسی را پیشکش مخاطبان میکند.
اما این کتاب، فراتر از یک پژوهش تاریخی و جغرافیایی، روایتی است خواندني از زیادهخواهیها و بخششها، ظلمها و شفقتها، جدالها و صلحها، و در یک کلام، انعکاس آنچه در روح و روان آدمیان میگذرد، خاصه در طبیعتی که گاه سخاوتمند است و گاه سختگير.
در بخشی از كتاب میخوانيم: «سرهنگ ظریو فرمانده پادگان کهنوج و سرهنگ ضرابی معاون عملیات نظامی در این منطقه بودند. دولت رضا شاهی با دسیسه و حیله خاصی شهقلی کامرانی را بخشوده و تأمین داد و وی را مأمور امنیت مارز و بشاگرد و اطراف كرد. بعد از مدتی سرهنگ ظریو او را به مرکز نظامی کهنوج دعوت کرد. او با تعدادی از محافظین مسلح خود به کهنوج آمد و روزی بنا به پیشنهاد سرهنگ ظریو براي استحمام به جوی پر آبی وارد شدند.
شهقلی که سرگرم استحمام شد، سرهنگ ظریو با حیلهای به مأمورین از قبل آمادهشده و برنامهریزیشدهی خود، با ایما و اشارهای دستور دستگیری شهقلی کامرانی و همراهانش را صادر کرد؛ شهقلی غافلگیر شده و دستگیر میشود. از دیگر دستگیرشدگانِ همراهان شهقلی، جلال کامرانی و فرد جنگاور دیگری به نام محمود توکلی بودند که همه آنها را روانه زندان در پادگان کهنوج کردند.
همزمان با این واقعه برادر او کامران کامرانی با اردوی مسلح چهارصد نفرهای در حوالی اسفندقه و بافت و توابع مشغول لشکرکشی بود. در آنجا به اطلاع کامران رسانیده شد که برادرش شهقلی دستگیر و در گردان کهنوج زندانی است. او با مشورت فرماندهان همراهش تصمیم گرفت که به گردان کهنوج حملهور شود و برادر خود را آزاد كند.»
کتاب «منوجان در گذرگاه دو تمدن رودبار بزرگ و هرمزگان» در 256 صفحه و با بهای 45 هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما