احمد آرام از انتشار مجموعه مقالات در نقد و تفسیر ادبیات، تئاتر و سینما در قالب کتابی با عنوان «آدابِ خودزنی در تاریکیِ مطلق» خبر داد.
احمد آرام با بیان اینکه بعضی از مقالات پیشتر در مجلات و روزنامهها به چاپ رسیده است، ادامه داد: در نقد ادبیات سعی داشتم به آثار باارزش نظیر رمانها و مجموعه داستانهای خارجی اشاره داشته و در مجموع با تعمیم بخشیدن محتوای آثار به نظریههای ادبی مدرن، تفسیری از آنها را در سویههای مختلف رویکردهای نقد مدرن ارائه دهم که البته این نگرش در تفسیر شعر مدرن نیز چنین رفتاری دارد.
این نمایشنامهنویس و مدرس سینما و تئاتر، افزود: در زمینهی تئاتر و سینما نیز حال و روز این دو ژانر هنری به دقت مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در بخشی از مقالهی «آدابِ خودزنی در تاریکیِ مطلق» میخوانیم:
«این نقل قول از هارولد پینتر جالب است که ساموئل بکت در تاریکی مطلق مینوشت. تفسیرِ موقعیت نوشتاری و فلسفی بکت در هر زمینه منوط به شرایط اقلیمی و فرهنگی همان منطقه است. فهم بکت در سرزمین ما برآمده از ترجمههای «چنددرصدی» است که اغلب نتوانستهاند تمامیت بکت را به مخاطب منتقل کنند؛ زیرا در آثار بکت همیشه تاخیرِ یک فهم، رازگونه میشود. درکِ تفاوتِ تاریکیها در شناخت و دریافت حسهای خاص است. تاریکیِ بکت نوع خاصی از تاریکیست که در پی گفتمان او با تاریکی درونیات خود شکل گرفته است. از همین روست که هر شخصیتی را خلق میکند، هم از چشم او دیده میشود و هم از چشمِ تاریکی...»
مجموعه داستان «کسی ما را به شام دعوت نمیکند»، رمان «مردهای که حالش خوب است»، مجموعه داستان «آنها چه کسانی بودند؟»، مجموعه داستان «همین حالا داشتم چیزی میگفتم» و رمان «حلزونهای پسر» از جمله آثار این نویسنده به شمار میآیند.
کتاب «آدابِ خودزنی در تاریکیِ مطلق» نوشته احمد آرام در 322 صفحه، با شمارگان 200 نسخه و به بهای 85هزار تومان از سوی انتشارات پاتیزه منتشر شده است.
نظر شما