حسين ضميري در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) با بيان اين مطلب افزود: بسياري از شاعران ما در شهرستان ها به دليل دوري از مركز نمي توانند از اتفاقات جشنواره مطلع باشند و چاپ ويژه نامه جشنواره به اطلاع رساني گسترده تر جشنواره مي انجامد. 

برگزیده دومین جشنواره شعر فجر یادآور شد: چاپ اشعار برگزيده جشنواره در يك ويژه نامه و ارسال آن براي شاعران به ويژه در شهرستان‌ها يك حركت بنيادي براي  انتقال مفاهيم و ارزش‌هاي جشنواره به همه نقاط کشور است. از سوي ديگر اگر جنبه‌هاي معنوي جوايز جشنواره افزايش يابد و جوايز تنها از منظر مادي مطرح نشوند، رقابت سالم‌تر و جشنواره پربارتر خواهد بود.

وي گفت: قديمي ترين هنرايراني، هنر كلامی است. اين كلمه در شعر، موسيقي، داستان و .......تجلي مي يابد و نمي توان ارزش آن را بر اساس معيار هاي مادي سنجيد؛ چراكه اين امر به سفارشي شدن اشعار و ايجاد يك فضاي رقابتي نا مطلوب مي انجامد.

دبير استاني سال گذشته جشنواره شعر فجر ادامه داد: هر سال مديريت علمي جديدی در جشنواره اعمال می‌شود که ممکن است تبعات مثبت هم داشته باشد؛ ولی در این هم شکی نیست که تغيير چهره‌هاي مديريتي در جشنواره در امر داوري نيز تغييراتي ايجاد مي‌كند.

وي گفت: داوري امري حسي و سليقه‌اي است و هميشه در هر داوري ايراداتي نيز وارد می‌شود؛ اما با استفاده از حضور پيشكسوتان شعر و استادان اين شاخه می‌توان خرده‌گيری‌ها بر داوري را كاهش داد.

ضميري اضافه كرد: براي ساماندهي به اوضاع جشنواره و بهتر برگزار شدن آن با توجه به اينكه هر سال مي‌دانيم شروع جشنواره چه زماني است، بهتر است برنامه‌ريزي‌ها را پيش‌تر آغاز كرد.

وي در بخش ديگری از سخنانش به اهميت انعكاس وقایع روز ايران و جهان در جشنواره اشاره كرد و گفت: سلاح ما شاعران قلم و رسالت شاعر حركت در زمان است؛ شاعران بايد با توجه به زمان و اتفاقات روز، حركت‌هاي نمادين داشته باشند؛ بهتر بود در جشنواره امسال نيز با توجه به جنايات صورت گرفته در غزه بخش ويژه‌اي با عنوان «كودكان غزه» در نظر گرفته می‌شد. 

اين شاعر تاكيد كرد: چاپ كتاب شعر به عنوان معيار شركت در جشنواره به منظور ایجاد جسارت براي چاپ و انتشار اشعار، از بهترين معيارهاي شركت در جشنواره است.

وي يادآور شد: متاسفانه برخي شاعران سفارشي شعر می‌گويند و با آن اشعار هم در جشنواره شركت می‌كنند؛ اما سرودن شعر براي موضوعات مناسبتي چون جنگ، شهادت و غيره بايد حسي باشد تا اشعار بر دل بنشيند و جاودانه شود. آثاری هم که در این حوزه‌ها امروز در ذهن ما باقی‌اند و تکرارشان می‌کنیم، سروده شاعرانی است که دریافتی شخصی و حسی و عمیق از این رویدادها داشته‌اند.