گلبيانی در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) درباره اين مجموعه شعر گفت: اين مجموعه شعر سپید، شامل سروده‌های سال‌های ۸۴ و ۸۵ است؛ یعنی پس از آنکه کار حرفه‌ای در حوزه شعر را از کارگاه شعر منوچهر آتشی آغاز کردم.

وي ادامه داد: اگرچه معتقدم شاعر نبايد از شعر خودش بگويد، اما ناچارم از ذکر این که: «حركت‌های جسورانه در حوزه زبان، از ويژگی‌هاي اين اشعار است»؛ چراكه من در حوزه شعر از سكون بیزارم و سعی در ساختن و خراب كردن دارم تا چون برخی از شاعران، دچار هم‌نویسی از روی دست خود نشوم.

گلبيانی اشاره كرد: تغزل و مضامين اجتماعی از ديگر مضامین اين مجموعه شعر است و ذهنيتی را نشان می‌دهد كه از سویی تاريخ در آن معنا می‌یابد و از سوی دیگر، خود، به روایت تاریخ می‌نشیند. بنابراین هم فاعل و هم راوی تاریخ است.

وي به رابطه مابین تمایلات درون‌گرای شاعران و کنش اجتماعی شعر به مثابه یک مدیوم(رسانه) فرهنگی اشاره، و تاکید کرد: به نظر من در شعر، سوژه‌ای که تنها به غنای درون‌گرایانه بپردازد، از تاثیرات عملی ادبیات و کنش اجتماعی محروم خواهد شد. چرا که در واقع بین این دو، باید نوعی تعامل برقرار شود. ولی چنین تعاملی تنها در بهترین حالت ممکن، و در آثار بهترین شاعران متبلور خواهد شد.

این شاعر درباره کیفیت تاثیر و تاثر شاعران از سنت‌های شعری و ادبی اظهار داشت: هر شاعری فرزند خلف گروهی از شاعران و نویسندگان پیش از خود است. به طوری که اثر هنری‌اش با آثار آنها نوعی رابطه بینامتنی برقرار می‌کند؛ احیانا الهام می‌گیرد، یا تعبیری از آثار آنها تخیلش را تحریک می‌کند، یا احتمالا بافت زبانی و فرم آثار آنها بر آثار او تاثیر می‌گذارد و در نهایت، به انتخاب سبک شعری و بارآور شدن ظرفیت زبانی شاعر می‌انجامد.


به گفته گلبیانی، «نی‌زن، جذامی و باد» از سوی انتشارات آهنگ دیگر تا پیش از پایان نمایشگاه کتاب منتشر می‌شود. طرح روی جلد این مجموعه کاری از فرزاد ادیبی است و متن مجموعه در ۹۶ صفحه به چاپ می‌رسد.