‌سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - حمیده زند: فیلم سینمایی «آپاراتچی» که در ایام نوروز و در ماه مبارک رمضان امسال در سینماهای سراسر کشور به اکران درآمده، روایت‌گر قصه‌ای جذاب در عین سادگی است؛ در واقع «آپاراتچی»، یک سادگی به تمام معنا در تار و پود داستانی از دلباختگی به سینما تا رؤیای نوری در تاریکی است.

«آپاراتچی»؛ ساخته قربانعلی طاهرفر با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی، سازمان سینمایی سوره و مدرسه اندیشه و هنر ماه، قصه کارگردانی نوپا و عاشقی دلسوخته و دلباخته سینماست که علی‌رغم همه موانعی که وجود دارد، پا در مسیر تولید فیلم گذاشته و جویای نام است. این فیلم با بازی ساده و دلنشین تورج الوند، گویا چهره‌ای باورپذیر و مردمی برای مخاطب خود رقم زده است.

دلدادگی این جوان به هنر سینما، در محیطی که بعضاْ سینما را وارث بدنامی‌های دوران پهلوی می‌دانند آن هم در اوایل دهه شصت از یک طرف و نداشتن سواد کافی به عنوان نقاش ساده ساختمان، کار را برای جلیل، سخت‌تر و دشوارتر می‌کند، اما او همچنان با عشق به سینمایی که همه زندگی‌اش شده دست به آزمون و خطا می‌زند.

«آپاراتچی» در ژانر درام و در فضایی شیرین ساخته شده، اما ناکامی‌ها و شکست‌ها و موانعی که مسیر حرکت جلیل را کند می‌کند، برای مخاطب قابل درک است و او را در بسیاری از این ناکامی‌ها با جلیل، همدرد می‌سازد و در بخش‌هایی نیز غم نهفته در دردهای جلیل در رویارویی با مشکلاتش، به طنز بودن این اثر می‌چربد.

داستان فیلم که اقتباسی از یک کتاب به همین نام است، آدم‌های باورپذیری را با خود همراه ساخته و این یکی از عوامل مهم موفقیت «آپاراتچی» است، حتی پدر جلیل که با افکار قدیمی‌اش در مخالفت با سینما همه تلاشش را برای شکست پسر به کار می‌گیرد، هم جای خود را در دل مخاطب باز کرده است.

همچنین فیلم هر چند روایتی از دفاع مقدس ندارد، اما گوشه‌چشمی به موضوع جنگ دارد. به خصوص که آپاراتچی فیلم، فیلم‌های کوتاه را در مساجد و مدارس نشان می‌دهد تا التیامی باشد برای تلخی‌های دوران جنگ و کمک به جنگ زده‌ها از درآمد فیلم و البته همه تصاویر نوستالژی دهه ۶۰ را نیز برای مخاطبان خود زنده می کند.

قربانعلی طاهرفر نیز به عنوان کارگردان، تلاش کرده ترکیب متفاوتی از بازیگران مستعد از جمله فاطمه مسعودی‌فر و رضا ناجی در کنار بازیگرانی، چون هومن برق‌نورد، بهنام تشکر، امید روحانی، وحید مبصری، امین گلستانه، حسین عابدینی، ولی فروتن و علیرضا استادی را کنار هم قرار دهد و از طرفی به عنوان یک فیلمساز برآمده از بوم تبریز، جنبه‌های اجتماعی تبریز در دهه شصت را به خوبی روایت کند.

«آپاراتچی» فیلم سادگی‌های دلنشین است، در این فیلم اگرچه از بازیگران چهره استفاده نشده و اگرچه اصطلاحاْ فیلم بیگ پروداکشن نیست اما سادگی‌های آن دلنشین و در جهت پیشبرد جهان فیلم است که به واسطه همین سادگی فیلم جذابیت دو چندانی یافته و به نظر می رسد در رقابت با دیگر فیلم های نوروزی امسال گیشه خوبی را نیز از آن خود کند.