به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کازرون، آئین رونمایی از کتاب «تا به سینا…»، به همت اداره فرهنگ و ارشاد کازرون، اداره کتابخانههای عمومی کازرون، فرهنگسرای مردانی و انتشارات نویسندگان پارس با حضور مسئولین و فرهیختگان و ادیبان این شهر برگزار شد.
علیاکبر صادقزاده (پرتو)، شاعر این کتاب در این آئین رونمایی گفت: یکی از جلوههای مظلومیت بانوان در جامعه همین کم بودن قابل تأمل نسبت شعرای زن نسبت به شعرای مرد است؛ در تاریخ ادبیات این همه شعرای مرد شاخص و معروف داریم تعداد شاعرهها چقدر است؟ رابعه و پروین (که خط شکن بودند) و چند نفر شاعره دیگر دیده میشوند؟
این شاعر ادامه داد: «شعر من روان است، اساتید حاضر در این جلسه این امر را تأیید میکنند چرا که من شعر را برای مردم میخواهم برای آنها شعر را «روان» میپسندم، باور من این است که ادبیاتی که برای مردم نباشد و مردم نتوانند با آن ارتباط برقرار کنند اصلاً به درد نمیخورد!» با همین باور این دو بیت را به شما اساتید و شاعران حاضر در این محفل تقدیم میکنم:
قلم در دستتان سرخوش بماند،
نه چون در دستِ من بیتاب و سرکش.
غزلهاتان همیشه نغز باشد،
نه چون ابیاتِ من سوزان چو آتش.
همچنین کاظم دهقانیانفرد، شاعر، ادیب و استاد دانشگاه، در این آیین گفت: در همان حال که شعر در قرن چهارم متولد میشود و رودکی پدر شعر فارسی خراسان را محل طلوع شعر وزبان فارسی ثبت میکند در کازرون هم شیخ ابواسحاق عارف وشاعر قرن چهارم با گویش کازرونی شعر میسراید و کازرون را در جنوب کشور اشعاری که هم طبیعتگراست و عرفانی معرفی میکند. نمونهی شعر آن دوره چنین است:
من دوست گل نبم که هر سال ماهی
من دوست مورد بم که هر سل سالی»
مرضیه صادق زاده، روان شناس و استاد دانشگاه سلمان فارسی نیز در این برنامه درباره رابطه روانشناسی و ادبیات در این آیین گفت: مختصات روانی انسان به گونهای است که امکان تحقق همه امکانات و قابلیتهای وجودی او را در سالهای زندگی میسر نمیسازد و در نتیجه هر شخص در کنار زندگی زیسته خویش، همواره زندگیهای نزیسته بسیاری را با خود حمل خواهد کرد. البته امکان دستیابی به بخشی از این زندگی نزیسته به مدد یک آگاهی بالنده و پرورش یافته میسر خواهد بود، اما به تبع همان مختصات روانی اولیه، بخش زیادی از آن حتی از دسترس آگاهی نیز دور خواهد ماند یا به قول بزرگان روانشناسی عمقی، در ناهشیاری پنهان خواهد ماند.
به گفته او، به نظر میرسد که نقش بی بدیل ادبیات و هنر، در تمامی وجوه آن، امکان سود جستن از یکی از قابلیتهای روانی انسان برای حیات بخشیدن به همین زندگیهای پنهان درونی است. این قابلیت با واژههای متفاوتی در مکتبهای مختلف روانشناختی مورد اشاره قرار گرفته است، چنان که یونگ از آن با عنوان عملکرد نمادپرور روانی یاد میکند و فروم عنوان زبان از یاد رفته را برای آن میپسندد. به هر حال، این قابلیت با هر نامی که برای آن در نظر گرفته شود، در هنر و ادبیات، پرورش یافته و خود را به منصه ظهور خواهد رسانید.
به گزارش ایبنا؛ کتاب «تا به سینا» سروده علیاکبر صادقزاده (پرتو)، نویسنده و شاعر کازرونی، در ۴۰۰ صفحه و در قطع رقعی با کاغذ بالک در دی ماه جاری به توسط انتشارات نویسندگان پارس در شیراز منتشر شد.
نظر شما