به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، ابوتراب خسروي با توضيح درباره جريان امروز ادبيات داستاني در كشورمان گفت: ما در شرايطي هستيم كه بسياري از جوانان به ادبياتي تفريحي و تفنني روي آورده‌اند، جلسات داستان‌خواني برپا مي‌كنند و در بسياري از موارد، اين تلاش‌ها براي كتاب‌هايي است كه ارزش ادبي و هنري بالايي ندارند.
اين داستان‌نويس اضافه كرد: بخش بيشتر اين كتاب‌ها، نوعي از ادبيات بي‌بو و خاصيت و آشپزخانه‌اي را رواج مي‌دهد كه متاسفانه در اغلب اوقات الگو قرار گرفته و طيف زيادي از جوانان را به سوي خود جذب كرده است.
نويسنده «ديوان سومنات» با بيان وجوهي از ادبيات جدي و تاثيرگذار تاكيدكرد: مسلم است كه لذت بكر درباره ادبياتي اتفاق مي‌افتد كه راحت‌الحلقوم نيست و با تفكر و هدفمندي توام است. خوانش اين نوع از ادبيات مسلما براي خواننده كمي زحمت دارد.
خسروي در ادامه گفت: متاسفانه اتفاقي كه اين روزها شاهدش هستيم، مسكوت ماندن اين نوع از ادبيات و رواج يافتن جرياني است كه جنبه تفنني و تبليغي دارد و جريان امروز داستان‌نويسي را به سوي نوعي انحطاط مي‌برد.
نويسنده «اسفار كاتبان» همچنين توضيح داد: نتيجه اين است كه وقتي اين نوع از ادبيات رواج يابد، خيلي‌ها فكر مي‌كنند معناي ادبيات همين است و آثار جدي ادبيات ما اين‌گونه مسكوت مي‌ماند.
اين داستان‌نويس همچنين با اشاره به تاثيرگذاري ادبيات جدي و هدفمند در اعتلاي جامعه گفت: اميدوارم شرايطي پديد آيد كه ادبيات متعهد و ادبياتي كه دغدغه‌هايي براي انسان و درونيات او دارد، بسط و توسعه يابد و اين ادبيات جايگاه حقيقي خود را بازيابد.
خسروي تصريح كرد: ادبيات نمي‌تواند حامل علم و دانش باشد. ادبيات حامل ادبيات است و در عين حال تاملي بر رنج‌ها و شادي‌هاي انسان دارد. از طريق ادبيات، نگاه انسان به زندگي دقيق‌تر مي‌شود و دقت و تمركز خواننده بر جزييات مهم زندگي، پرورش مي‌يابد و اين بينش وسيعي را براي مخاطب ادبيات به دنبال دارد.
وي با اشاره به احساس نياز امروز جامعه ما به ادبيات گفت: به اعتقاد من ما نياز به نوعي از ادبيات داريم كه به دنبال خودش انديشه ايجاد كند و بايد توجه داشت كه چه نوع ادبياتي الگو داده شود و وظيفه شما به عنوان فعالان فرهنگ و رسانه اين است كه ادبيات جدي را به خواننده‌هاي جوان معرفي كنيد تا لذت خوانش اين آثار را دريابند و از جريان اصيل ادبيات دور نيفتند.
ابوتراب خسروی متولد يكم فروردین ۱۳۳۵ فسا در فارس و از داستان‌نويسان معاصر ایرانی است.
خسروی قصه‌نویسی را از کلاس‌های درسی معلم دوران دبیرستانش هوشنگ گلشیری آغاز كرد و با نوشتن مجموعه داستان« دیوان سومنات» در دهه هفتاد به شهرت دست يافت.
آثار ابوتراب خسروی با مضامینی كه گاهي سوررئال است، با تکیه بر ویژگی‌های رمان‌های پست مدرن قابلیت کنکاش دارد.
از جمله آثار خسروي مي‌توان به «هاویه»، « دیوان سومنات»، « اسفار کاتبان»، « رود راوی»، « ملکان عذاب» و « کتاب ویران» اشاره كرد.
جمعه ۲ بهمن ۱۳۸۸ - ۰۸:۰۰
نظر شما