نشست نقد و بررسی کتاب «کجا ممکن است پیدایش کنم» عصر دیروز سهشنبه، در شهر کتاب مرکزی برگزار شد. این کتاب اولین کتابی است که از هاروکی موراکامی، نویسنده نوگرای ژاپنی و نامزد دریافت جایزه نوبل ادبی سال گذشته، در ایران به انتشار رسیده است.
در ابتدای این جلسه، علی اصغر محمدخانی، مسوول برگزاری سلسله جلسههای شهر کتاب، به معرفی اجمالی هاروکی موراکامی و شرحی بر انتشار آثار این نویسنده در ایران پرداخت.
سپس بزرگمهر شرفالدین، مترجم «کجا ممکن است پیدایش کنم» ضمن ابراز خوشحالی از اینکه با ترجمه خود توانسته این نویسنده ژاپنی را در ایران معرفی کند، چگونگی آشنایی خود با این نویسنده را شرح داد.
وي گفت: با آثار موراکامی از طریق نشریه نیویورکر آشنا شدم. در سبک نویسندگی او چیزی وجود داشت که من را جذب کرد. این نویسنده نقشه و پلات داستانی ثابتی را دنبال نمیکند و مانند نویسندگان نسل بیت (نسلی از نویسندگان هنجار شکن ادبیات امریکا که از نیمه قرن دوم ظهور کردند) توجه خود را روابط انسانی معطوف کرده است.
این مترجم ادامه داد: موراکامی را باید در کنار ریموند کارور و چالرز بوکفسکی از نویسندگان نسل دوم بیت دانست. دوستی نزدیک او کارور هم گویای همین مطلب است. هرچند از او به علت شباهت آثارش به سبک رئالیسم کثیف امریکایی (سبکی در ادبیات امریکا که زشتیهای اجتماعی را به شکلی عریان نشان میدهد)، مورد انتقاد قرار دارد.
وی سپس به چگونگی انتخاب 5 داستان گردآوری شده در کتاب «کجا ممکن است پیدایش کنم» اشاره کرد و گفت : این 5 داستان بلند، گویای سبک کلی این نویسنده هستند، در عین شباهت به رمانهای او، ادبیات ژورنالیستی و جهان داستانی موراکامی را نیز افشا میکنند.
پس از شرفالدین، فرزان سجودی که پیشتر آثاری از ادبیات ژاپن را ترجمه کرده است به سخنرانی پرداخت. وی ضمن تشریح هر 5 داستان گردآوری شده در کتاب «کجا ممکن است پیدایش کنم» گفت: علیرغم اینکه موراکامی در ژاپن زیر انتقاد قرار دارد و او را نویسندهای میدانند که از مکتبهای غربی پیروی میکند، اما ردپای آثار کلاسیک ادبیات ژاپن در داستانهای او واضح است.
وی کنارهم گذاشتن این 5 داستان را در کتاب «کجا ممکن است پدایش کنم» یک عملی تالیفی دانست و عنوان داشت: کنار هم چیدن این 5 داستان توسط آقای شرفالدین، عملی تالیفی و آگاهانه است و به خوبی بر روی تحلیلی که از این کتاب شکل میگیرد و حتی چگونه خواندن آنها تاثیر میگذارد.
مهسا محبعلی نویسنده ،به عنوان آخرین سخنران جلسه، از موراکامی به عنوان نویسندهای یاد کرد که تلاش داشته نویسندهای جهانی باشد.
وی گفت: جهان داستانی موراکامی توسط زندگی امروزی ژاپنی بمباران شده است. او زندگی مدرن در ژاپن را فیلتر نمیکند و واقعیتها را بدون سانسور بیان میکند. این برخلاف خواست نویسندگان سنتی ژاپن است که میخواهند فقط از سنتهای کلاسیک این کشور نوشته شود. برای آنها پذیرفتن نمادهای امروزی در ژاپن بسیار سخت است و به همین علت از او انتقاد میکنند.
نظر شما