علي رواقي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، با بيان اين كه "در واقع، تفاوت چنداني ندارد كه رودكي را ايراني بدانيم يا تاجيك"، افزود: متاسفانه بايد به اين حقيقت اعتراف كنيم كه به هر حال، فعاليت‌هاي رودكي‌پژوهانه در سالهاي اخير، در تاجيكستان بيشتر از ايران بوده است. حتي انجمني تاسيس كرده‌اند كه به طور تخصصي در همين حوزه رودكي‌پژوهي فعاليت مي‌كند و من و دكتر محمدجعفر ياحقي نيز، عضو آن انجمن هستيم.

نويسنده «فرهنگ زبان تاجيك» و «فرهنگ‌واره‌ي واژگان قرآني» يادآور شد: كاري كه ما مي‌توانيم در واكنش به اين مساله انجام دهيم، فقط و فقط اين است كه بر پارسي‌گو بودن رودكي تاكيد داشته باشيم و از سوي ديگر، با هوشياري بيشتر، تحقيقات رودكي‌پژوهي را جدي‌تر بگيريم.

رواقي خاطرنشان كرد: بايد بپذيريم كه مورد رودكي، مورد حساسي است. چرا كه او از نظر نوع واژگاني كه به كار مي‌برد، با ديگر شعراي پارسي‌گو تا حدي متفاوت است. بدين معني كه او تعداد زيادي از واژه‌هاي "سغدي" را به كار برده است كه امروز در ايران كاربرد ندارند، در حالي كه در ماوراء‌النهر، هنوز به كار مي‌روند. اما اين را هم نبايد از ياد برد كه با همين ادبيات اندكي كه از او به جا مانده، مشخص مي‌شود كه حوزه انديشه گسترده‌اي داشته است.

مصحح «تفسير قرآن پاك» تصريح كرد: ما در برابر چنين مسائلي، وظايفي داريم كه بايد به آنها عمل كنيم. مهمترين آنها اين است كه بدون آنكه موضع دعوا بگيريم، تمام تلاش خود را به كار بنديم تا در رودكي‌پژوهي، متخصصان زبده تربيت كنيم، تا در نهايت بتوانيم تحقيق اساسي و اصلي را درباره رودكي، ما انجام دهيم. در اين صورت، به طور خود به ‌خود، او شاعر ما خواهد بود.