خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی - محمدجعفر یاحقی: در ابتدا سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی را گرامی می‌داریم. بزرگداشت فردوسی، بزرگداشت هویت قومی، زبان‌فارسی و هویت ملی ایران است و هر قدمی که در این مسیر برداریم، در راه خودشناسی و هویت‌قومی‌مان برداشته‌ایم. ما بیش‌تر از هر چیزی به این هویت نیازمندیم چنانکه به پدران خود و به شناسنامه خود نیازمندیم.
شاهنامه شناسنامه فرهنگی ماست، باید این شناسنامه را گرامی بداریم. متاسفانه امسال هم به‌دلیل حضور کرونا امکان برگزاری برنامه‌های فرهنگی را در آرامگاه نداریم و مجبور به برگزاری رویدادها به‌صورت مجازی هستیم.
در نبود کرونا قاعدتا بیستوپنجم اردیبهشت‌ماه امسال هم آرامگاه فردوسی مانند سال‌های قبل مملو از جمعیت می‌شد. علی‌الخصوص که امسال با حضور پیکر پاک استاد شجریان که مهرماه ۹۹ به مهمانی فردوسی آمد، یقینا دوست‌داران و مشتاقان ایشان هم در این مراسم حضور پیدا می‌کردند ولی دریغ که این امکان از ما گرفته شده است.
هرچند که در سال ۱۴۰۰ هم دانشکده‌ای تخصصی در حوزه شاهنامه در مشهد نداریم اما به نام فردوسی بزرگ دانشگاه فردوسی مشهد را داریم که خوشبختانه آوازه فردوسی‌شناسی و فردوسی‌گرایی این دانشگاه به همه عالم رسیده است. ما روز بیستوپنجم اردیبهشت را در دانشگاه فردوسی به‌نام روز ملی حکیم طوس نام‌گذاری کردیم که تصویب شد و لذا نباید فراموش کنیم که این صدا از دانشگاه فردوسی برخاست.
شاهنامه شناسنامه فرهنگی ماست، باید این شناسنامه را گرامی بداریم. متاسفانه امسال هم به‌دلیل حضور کرونا امکان برگزاری برنامه‌های فرهنگی را در آرامگاه نداریم و مجبور به برگزاری رویدادها به‌صورت مجازی هستیم.
در نبود کرونا قاعدتا بیستوپنجم اردیبهشت‌ماه امسال هم آرامگاه فردوسی مانند سال‌های قبل مملو از جمعیت می‌شد. علی‌الخصوص که امسال با حضور پیکر پاک استاد شجریان که مهرماه ۹۹ به مهمانی فردوسی آمد، یقینا دوست‌داران و مشتاقان ایشان هم در این مراسم حضور پیدا می‌کردند ولی دریغ که این امکان از ما گرفته شده است.
هرچند که در سال ۱۴۰۰ هم دانشکده‌ای تخصصی در حوزه شاهنامه در مشهد نداریم اما به نام فردوسی بزرگ دانشگاه فردوسی مشهد را داریم که خوشبختانه آوازه فردوسی‌شناسی و فردوسی‌گرایی این دانشگاه به همه عالم رسیده است. ما روز بیستوپنجم اردیبهشت را در دانشگاه فردوسی به‌نام روز ملی حکیم طوس نام‌گذاری کردیم که تصویب شد و لذا نباید فراموش کنیم که این صدا از دانشگاه فردوسی برخاست.
.jpg)
دانشگاه فردوسی قطب علمی فردوسی و شاهنامه را در خود جای داده که طی ۲۵ سال، هر سال برنامه‌های بزرگداشت فردوسی را به بهترین شکل تدارک دیده و به‌خوبی از ارزش‌های شاهنامه پاس‌داری کرده‌است ولذا این هم صدای بلند و رسای دیگری است که به گوش جهانیان رسیده است. علاوه بر این گرایش ادبیات‌حماسی را برای تمامی دانشگاه‌ها تعریف‌کرده و آن را به ثبت رسانده و امروزه بسیاری از دانشگاه‌ها این گرایش و مطالعات ویژه حماسی و شاهنامه‌شناسی را دارند. همچنین اینکه موسسه علمی دیگری به نام خردسرای فردوسی را داریم که آن هم فرزند همین دانشگاه است. این موسسه هم اهتمام ویژه‌ای به آموزه‌های شاهنامه دارد.
نسل امروز نیاز خود را دارد و با گفتمان خود با همه‌چیز مواجه می‌شود. وظیفه تمامی دستگاه‌های ارتباطی، آموزشی و رسانه‌ها این است که داشته‌ها و میراث فرهنگی ما را با نیازهای امروز تطبیق داده و با گفتمان امروز سازگار کنند تا برای نسل نو قابل‌فهم باشد.
رسانایی کار این دستگاه‌ها به این تفسیر می‌شود که بتوانند اطلاعات راکد گذشته را برای نسل امروز به جریان بیندازند. هنرمندان عرصه‌های مختلف نیز وظیفه دارند از زبان بُرّای خود برای انتقال این میراث فرهنگی بهره ببرند. فرهنگ‌بومی ما باید با زبان هنر و رسانه‌ها به گوش نسل‌جدید برسد تا این نسل متوجه داشته‌های خود شود.
نسل امروز نیاز خود را دارد و با گفتمان خود با همه‌چیز مواجه می‌شود. وظیفه تمامی دستگاه‌های ارتباطی، آموزشی و رسانه‌ها این است که داشته‌ها و میراث فرهنگی ما را با نیازهای امروز تطبیق داده و با گفتمان امروز سازگار کنند تا برای نسل نو قابل‌فهم باشد.
رسانایی کار این دستگاه‌ها به این تفسیر می‌شود که بتوانند اطلاعات راکد گذشته را برای نسل امروز به جریان بیندازند. هنرمندان عرصه‌های مختلف نیز وظیفه دارند از زبان بُرّای خود برای انتقال این میراث فرهنگی بهره ببرند. فرهنگ‌بومی ما باید با زبان هنر و رسانه‌ها به گوش نسل‌جدید برسد تا این نسل متوجه داشته‌های خود شود.
نظر شما