غلامعباس ارباب خالص، سفیر کشورمان در سخنانی، گفت: برگزاری مناسبت‌هایی در معرفی چهره‌های ادبی ایران به مردم ترکمنستان بسیار تأثیرگذار خواهد بود که یکی از آثار آن بررسی تطبیقی بین چهره های ادبی ایران و ترکمنستان است.
سفیر ایران در ادامه ضمن تکریم مقام شامخ حافظ، اظهار امیدواری کرد که معرفی شخصیت‌های علمی و فرهنگی دو کشور ایران و ترکمنستان بتواند موجب شود مردم دو کشور به این مهم برسند که مشترکات فرهنگی آن‌ها تا چه حدی به هم نزدیک است و از فرصت‌های فرهنگی بدست آمده بتوانیم در جهت تعمیق روابط فرهنگی دو کشور گام برداریم.
ارباب خالص در پایان با اشاره به بینش عمیق قربانقلی بردی محمداُف رئیس جمهور ترکمنستان در بسط مناسبات فرهنگی و اهتمام وی در این خصوص همکاری‌های فرهنگی بین ایران و ترکمنستان به عنوان یکی از شاخصه‌های مهم اشاره کرد.
نویدرسولی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با اشاره به تولد حافظ در ماه ربیع‌الاول یعنی در ماه تولد پیامبر گرامی اسلام و انتخاب نام شمس‌الدین محمد برای او، گفت: اگر ایران در حوزه‌های بین المللی به عنوان یکی از کشورهای صاحب فکر و فرهنگ شناخته شده است به جهت ادبیات پربار و زبان فارسی و چهره‌های درخشانی چون فردوسی، مولوی سعدی و حافظ است.
وی در ادامه افزود: بدون شک شمس‌الدین محمد حافظ را می‌توان اوج تکامل شعر و ادب فارسی به شمار آورد و غزلیات او را سرآمد تمامی سروده‌های دیگر در این زبان دانست. حافظ شاعر و متفکری است که زبان فاخرش مایه افتخار و مباهات ایران و جهان است.
رسولی در ادامه با اشاره به مختومقلی فراغی و تأثیر حافظ بر اشعار او گفت: مختومقلی فراغی از شاعران بزرگ ترکمن به منظور کسب فیض از ادبیات گران‌بهای مشرق زمین بخصوص ادبیات کهن فارسی ضمن آشنایی کامل با این زبان، آثار و دیوان‌های شاعران بزرگ ایران را مورد مطالعه قرار داده و از شاعران بزرگ ایرانی از جمله حافظ تأثیراتی پذیرفته است و این تأثیر در اشعار او به‌خوبی مشاهده می‌شود. همان گونه که حافظ در تعدادی از اشعارش به زندگی خصوصی خود اشاره داشته مختومقلی نیز به این امر پرداخته است. مسائل بسیاری نظیر کشته شدن برادرش، فوت پدرش، از دست دادن پسرانش در نوجوانی، ماجرای عشقی خود و دختر خاله اش «منگلی» و ناکام شدنش در این ماجرا را می‌توان از بین اشعار او استنباط کرد.
رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بررسی تطبیقی حافظ و مختومقلی فراغی گفت: با بررسی اشعار دیوان حافظ می توان دریافت که او شاعری آزاداندیش، انسان دوست و حامی محرومان بوده است. مختومقلی نیز بنا بر موقعیت و شیوه زندگی خود و با توجه به فرهنگ مردم ترکمن این چنین بوده است. از دیگر مشترکات فکری حافظ و مختومقلی سرودن اشعاری در باب فانی بودن دنیا و پند و اندرز به مردم است. پند و اندرز مردم، امر به معروف و مسائل اخلاقی نیک و نهی از منکر و خصایص ضداخلاقی و ضدانسانی یکی از موضوعاتی است که حافظ بدان اشاره می‌کند. مختومقلی فراغی نیز در اشعار خود سعی در هدایت مردم به اصول اخلاقی اجتماعی و دوری کردن از اخلاق و عادات زشت و غیرانسانی دارد.
نویدرسولی در پایان سخنان خود با اشاره به انعکاس تاریخ و شرایط و اوضاع اجتماعی آن دوران در اشعار حافظ و مختومقلی و نیز اشاره به عرفان آن دو تأکید می‌کند که بررسی تطبیقی بین دو شاعر و عارف بزرگ نمایان می‌سازد که تا چه حد بین ادبیات فارسی و ترکمنی نقاط مشترکی وجود دارد.
سخنران بعدی بهزاد رزازان استاد زبان فارسی مدرسه سفارت‌جمهوری اسلامی ایران در عشق‌آباد به بررسی سه دیدگاه پیرامون تخلص حافظ پرداخت و گفت: شاعران فارسی‌زبان از قرن ششم هجری قمری به منظور جلوگیری از سرقت اشعار خود و همچنین ثبت غزل‌ها به نام خودشان، در بخش پایانی غزل و قصیده از یک نام شعری یا لقب استفاده می‌کردند که آن‌ها را تخلص می‌نامند.
وی در پایان سخنان خود با خواندن ابیاتی از اشعار حافظ دلیل آوردن تخلص (حافظ) را هم به جهت از حفظ داشتن قرآن مجید و هم آشنایی او با آواز و موسیقی برشمرد.
جان محمد غلام اُف یکی دیگر از سخنرانان بزرگداشت حافظ و از فعالان فرهنگی در عشق آباد با اشاره به حافظ شیرازی و مختومقلی فراغی وجود شخصیت‌ها و مشاهیر کشورها را نه فقط متعلق به آن کشورها که به همه ملت های جهان دانست که موجب تعمیق و گسترش روابط فرهنگی بین کشورها هستند.
این مراسم با اجرای برنامه‌های مختلف فرهنگی و هنری، اجرای نمایشی از زندگی حافظ، خواندن مقاله و اشعاری از حافظ توسط فارسی آموزان و نیز اجرای برنامه های متنوع دیگر ادامه یافت.
نظر شما