مصطفی خرامان در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به این‌که برای ما ایرانی‌ها، «مرغ همسایه غاز است» گفت: یک چیزهایی در ذهن ما نهادینه شده و به صورت الگو درآمده که طبیعتا تغییر آن، کار چندان ساده‌ای نیست. مثلا می‌گویند: «کار ایرانی خوب نیست و به‌درد نمی‌خورد»؛ باور کنید این ذهنیت، حتی در حوزه ادبیات هم به وجود آمده است .
به گفته نویسنده کتاب «کلاه حصیری»، مترجمان با کتاب‌های جذاب بسیاری روبه‌رو هستند. تمام کشورهای انگلیسی‌زبان، آلمانی‌ها، فرانسوی‌ها و ژاپنی‌ها کتاب می‌نویسند و مترجمان خوش ذوق ما هم بهترین‌ها را انتخاب می‌کنند و طبیعی است که این همه گوناگونی در ایده و تکنیک و پرداخت، مخاطب را خیلی جذب می‌کند؛ به عبارت دیگر ما نویسندگان ایرانی در یک جبهه و همه نویسنده‌های خارجی، با هر زبان و ملیتی در جبهه دیگر هستند و این جنگ بین نویسندگان و مترجمان، نابرابر است.
خرامان، یکی دیگر از دلایل موفقیت کتاب‌های ترجمه را اشاره به مکان و زمان دانست و افزود: نویسندگان خارجی در کتاب‌هایشان به تاریخ یک شهر یا کشور هم اشاره می‌کنند؛ اما داستان‌های ما، حتی ادبیات بزرگسال‌مان، در بی‌زمانی و بی‌مکانی می‌گذرد. به همین خاطر است که بچه‌ها دوست دارند کتاب ترجمه بخرند و ترجمه برای‌شان جذاب‌تر است.
نویسنده «به جای دیگری»، حمایت از نویسندگان را ضروری دانست و افزود: فهرستی به نام «کلاغ سفید» در آلمان منتشر می‌شود و به معرفی بهترین کتاب‌ها می‌پردازد؛ شماری از کتاب‌های ایرانی هم در این فهرست منتشر شده‌اند؛ از سوی دیگر تصویرگری داستان‌های کودکانه ما در این سال‌ها جوایزی بسیاری را به خود اختصاص داده‌اند؛ اما در نهایت چه اتفاقی افتاده؟ چه بر سر این کتاب‌ها آمده؟ چقدر معرفی و حمایت شده‌اند؟ وقتی ما کتاب می‌نویسیم؛ 1500 یا 2000 نسخه از آن منتشر می‌شود و دو میلیون تومان دستمزد می‌گیریم. با این مبلغ چه‌کاری میتوان کرد؟ چرا باید نویسنده زمان و انرژی بگذارد تا رمان بنویسد؟ مگر نوشتن رمان، کار ساده‌ای است؟ باید دو سال عمر و انرژی گذاشت تا یک رمان نوشته و منتشر شود؛ حالا شما داوری کنید کدام نویسنده می‌تواند دو سال زمان بگذارد و فقط دو یا سه میلیون دریافت کند؟
به گفته خرامان، یکی دیگر از آسیب‌های جدی ادبیات کودک این است که خیلی از آدم‌ها تصور می‌کنند، نوشتن برای بچه‌ها، کار ساده‌ای است، از این‌رو هفته‌ای نیست که چهار، پنج نفر با من تماس نگیرند که برای بچه‌ها کتاب نوشته‌اند و دلشان می‌خواهد منتشرش کنند! ممکن است آنچه نوشته‌اند را منتشر هم بکنند؛ اما این به معنی نویسنده شدن نست!
شنبه ۴ دی ۱۴۰۰ - ۱۲:۱۲
نظر شما