ناخدا یکم مهدی بیرقی، مدیرمسئول انتشارات دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبری نداجا به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: کتاب روزنگارهای نیروی دریایی در هشت سال جنگ تحمیلی در حال انتشار است؛ روزنگارهایی که از مکتوباتی تشکیل شده که طی جنگ عراق و ایران میان نیروی دریایی، نیروی هوایی و نیروی زمینی ارتش و سپاه رد و بدل شده است. البته اغلب نامه‌ها میان نیروی دریایی و نیروی هوایی است، چون بسیاری از اتفاقاتی که در جنگ رقم خورد با همراهی و همکاری نیروی هوایی بود. به شکلی نیروی دریایی و نیروی هوایی مکمل یکدیگر بودند. این اسناد نشان می‌دهد که نیروی دریایی و نیروی هوایی چطور در کنار هم کار می‌کردند، اما فرماندهی و مدیریت کار در داخل دریا به عهده نیروی دریایی بود.
وی افزود: یک ماه پیش از شروع جنگ، نیروی دریایی در قرارگاهی با عنوان ۴۲۱ در بوشهر با مسئولیت مصطفی مدنی‌نژاد، جانشین وقت نیروی دریایی مستقر شد. او اطلاع داشت که چه اتفاقی می‌افتد و از همانجا به رصد نیروهای عراقی پرداخت تا بتواند آنها را متلاشی کند که موفق هم شد. اگر اشتباه نکنم از سال ۶۲ این مرکزیت به قرارگاه پست دریاساعی در بندرعباس محول شد. همچنین قرارگاه ۴۲۱ هم نامش عوض شد و به پست فرماندهی نیروی دریایی بوشهر تغییر نام داد. تمام تصمیمات از جمله اسکورت کشتی‌ها، نفتکش‌ها و بیشتر عملیات‌های مشترک نیروی هوایی و نیروی دریایی در پست بوشهر روی داد که فرماندهان سپاه و ارتش با هم تصمیم می‌گرفتند، اما فرماندهی آنها در بندرعباس را فرمانده بایندر به عهده داشت که از اقوام شهید غلامعلی بایندر بود. از بایندر اسناد و مکاتباتی به جا مانده که نشان می‌دهد فرمانده قوی بوده و پیش‌بینی‌هایی که انجام داد و دستوراتی که صادر کرد باعث انسجام نیروهای مسلح شد. البته سپاه هم با استقرار در قرارگاه بوشهر در عملیات‌ها نقش داشت و در کنار ارتش در اسکورت نفتکش‌ها و کشتی‌ها همکاری می‌کرد.
این ناخدا بیان کرد: روزنگارهای نیروی دریایی در زمان جنگ که در حال تکمیل است براساس نامه‌های نوشته شده در هشت سال جنگ تحمیلی شکل گرفته است و تقریباً هر کتاب، اسناد و نامه‌های یک ماه را دربرمی‌گیرد. البته ۴۶ روزنگار نیروی دریایی در جنگ منتشر شده که اکنون روزنگار اردیبهشت سال ۶۴ در حال انجام است. در این روزنگار اسناد و نامه‌های سری و به کلی سری هم وجود دارد که این اسناد بدون تغییر در حال انتشار است.
مهدی بیرقی گفت: این روزنگارها منبع بسیار رازشمندی برای آیندگان است تا بخواهند درباره جنگ از منظر حضور نیروی دریایی و خدمات آن تحقیق و پژوهش کنند یا اطلاعاتی به دست بیاورند. با مطالعه این اسناد آیندگان خواهند فهمید که نیروی دریایی چه نقش مهمی در جنگ عراق و ایران داشت. اگر رشادت نیروی دریایی نبود بحث مراسلات ما با مشکل مواجه می‌شد و از لحاظ اقتصادی به مساله برمی‌خوردیم. چنانکه من در کتاب «لجستیک و نقش آماد و پشتیبانی نداجا در شکست حصر آبادان» اشاره کردم که اگر پشتیبانی نیروی دریایی در حصر آبادان نبود، به احتمال قوی آبادان سقوط می‌کرد. آن زمان طبق اسنادی که بر جای مانده هیچ راه لجستیکی جز دریا برای ارسال مهمات و آذوقه به داخل شهر نبود و نیروی دریایی این مهم را انجام داد. از این رو نیروی دریایی ارتش نقش مهمی در سرنوشت جنگ داشت هر چند همه نیروهای مسلح در کنار مهم در جنگ عراق و ایران سعی کردند از کشور دفاع کنند.
نظر شما